panpa iyi de neyle mücadele ediyorsun? toplumu değiştirmekten bahsediyorsun, eninde sonunda bu toplumun bir parçası olduğun müddetçe ya bu topluma benzeyeceksin ya da onlar tarafından dışlanacaksın. söylediğim şey bu.
memur oldun mesela. her işi hakkını vererek yapmak istiyorsun. senin işini iyi bir şekilde yapman için diğerlerinin de işlerini tastamam yapmaları lazım. sen iş yapmak istemeyen adama işini yaptırmak ne kadar zordur bilir misin? adamla aynı mertebedeysen veya daha aşağı bir mertebedeysen zaten onu unut. hayatta işi yaptıramazsın. "sen ne hakla bana emir veriyorsun" der biter orada iş. adamın üstü olduğunu düşünelim. torpili sağlam birine çattığın anda, ki eninde sonunda çatarsın, adam senin kuyunu kazdırır. şu sistemde memur olacaksan tek yolu diğer memurlarla ve torpili iyi yerden olanlarla iyi ilişkiler kurmak, gerekirse onlara yalakalık yapmak, çıkıntılık yapmamak. bunları yaptığın zaman da onlardan bir farkın kalmıyor zaten. bu toplum bugün düzelmeyi kafasına koysa bunu başarabilmemiz en az 40-50 yıl alır. basit bir şey değil toplumsal dönüşüm. ne demek istediğini anlıyorum, ben de senin gibi düşünüyordum ama zamanla fark ettim ki toplumu değiştirebilmek için toplumun tepesine gelebilmek gerekiyor. zenginlik, siyasi güç, şan şöhret. bunların hiç birisi bende olmadığına göre ya bu toplumun bir parçası olucam, ya da bana hayalimdeki bir hayatı yaşayabilmeme olanak sağlayacak bir ülkeye gidicem. benim ilgilendiğim alanlarla bu ülkede ilgilenilmiyor. o zaman bunları yapabileceğim bir ülkeye gitmeye çalışmak en mantıklı çözüm oluyor işte. bunu ülkeme kin ve nefret besleyerek söylemiyorum. ülkemi seviyorum ama bu ülkenin üzerinde yaşayan insanlar sahip oldukları şeylerin kıymetini bilmeyen, akla ve bilime önem vermeyen, dünyayı anlamakla ilgilenmeyen yavşaklar. daha fazla karı kız gibebilmekten başka, daha fazla para kazanmaktan başka bir vizyonu olmayan insanlar. üniversiteler bile artık bu tiplerin egemenliği altında. adam sırf kendisi doçent olmuş diye seni ezikleyebileceğini düşünüyor. amk'un pekekenti hayatı boyunca iki tane gibindirik makale yayımlamış sırf bundan ötürü kendini bir tak zannedebiliyor. çoğunluk böyle düşününce eğer elinde bir güç yoksa bunu değiştirebilmen mümkün değil. kimse de senin sözünü dinlemez, kendi kendine konuştuğunla kalırsın. mesele burada. neyse çok uzun yazdım amk. ben bile okumam bunu.