avira

@35 burayada mı geldin amk bebişince şakirti git uyu
insanların çoğu yirmi beş yaşında mahvolmuştur. araba süren, yemek yiyen, çocuk sahibi olan, kendilerine en çok benzeyen başkan adayına oy vermek gibi her şeyi yapılabilecek en kötü şekilde yapan zütlerden oluşmuş bir toplum. ilgi duymuyordum. hiç bir şeye ilgi duymuyordum. nasıl kaçabileceğime dair hiç fikrim yoktu. diğreleri yaşamdan tat alıyorlardı hiç olmazsa. benim anlamadığım bir şeyi anlamışlardı sanki. bende bir ekgiblik vardı belki de. mümkündü. sık sık aşağılık duygusuna kapılırdım. onlardan uzak olmak istiyordum. gidecek yerim yoktu ama. intihar? tanrım, çaba gerektiriyordu. beş yıl uyumak istiyordum ama izin vermezlerdi.
quot insanlarla birlikteyken iyi hissetmem kendimi. benden uzak şeylerden söz ediyorlar, benim duymadığım heyecanlar duyuyorlar. ama onlarla birlikteyken kendimi güçlü hissediyorum. şöyle düşünüyorum: onlar bütünün küçük parçaları ile hayatlarını sürdürebiliyorlarsa, ben de sürdürürüm. ama yalnız kaldığımda, kendimi bir duvarla, soluk almakla, tarihle, kendi sonumla kıyaslayabildiğimde bazı tuhaf şeyler olmaya başlıyor. zayıf bir adamım ben anlaşılan. incil'i denedim. filozofları, şairleri denedim, ama hepsi bir şekilde hedefi ıskalamışlardı. tamamen farklı şeylerden söz ediyorlardı. ben de uzun süre önce okumaktan vazgeçtim. içki, kumar ve ciks biraz işe yarıyordu, yaşantımla cemiyetin, kentin, ülkenin bir ferdi gibiydim; ancak tek fark benim "başarma" isteği duymamamdı. böyleydim; entelektüel değildim, sanatçı değildim, sıradan insanı kurtaran köklerden de yoksundum. arada derede kalmış bir şeydim, bu da deliliğin başlangıcı olsa gerek."
quot inananinsanlar için iyidir inanç. benim sırtıma yüklemeyin ama. bir tesisatçıya kutsal ruhtan daha fazla inancım var benim. tesisatçılar son derece yararlı bir iş yaparlar. takun akmasını sağlarlar."
quot tanrıya inananlar için büyük soruların çoğu cevaplanmıştır. fakat biz, tanrı formülünü hazır olarak kabul edemeyenler için büyük cevaplar taşa kazılı değildir. yeni koşullara ve keşiflere uyum sağlarız. esneğiz. ne sevgi bir emir olmak zorunda ne inanç bir dikta. ben kendimin tanrısıyım. biz kilisenin, devletin ve eğitim sistemimizin öğrettiklerini silmek için burdayız. biz bira içmek için burdayız. biz savaşı öldürmek için burdayız. biz garipliklere gülmek ve hayatımızı ölümün bizi almaktan korkacağı kadar iyi yaşamak için burdayız."
quot bütün amerikalıgençler gibi bana da "kanseri erken teşhis et" denmişti. erken teşhis için onlara gittiğimde üç hafta sonraya gün veriyorlardı. bize söylenenlerle gerçekler arasındaki farktır bu"
quot iki ayda beş tükenmez kalem kaybettim ve biraz önce yatağın ayağına çarpıp ayak tırnaklarımın üçünü çatlattım.isa'nın çarmıha gerildiğini sanıyorsanız, bir daha düşünün; telefon yedi haftadır çalmıyor ve dört günlük sakalımla burada uzanmış, ögle mi yoksa akşam mı olduğunu anlamak için jaluzileri bir indirip bir kaldırıyorum,bir inirip bir kaldırıyorum ve posta kutumda mezar taşları reklamı yapan el ilanları buluyorum sürekli; italyanca bir operayı dinlemekle meşgulken, kağıda abajura konmuş pervaneler misali bilenmiş taşları... "
yürüyen merdivenlerde ve asansörlerde inip çıkan insanlar, araba süren insanlar, garaj kapılarını uzaktan kumanda ile açan insanlar... sonra yağlarını eritmek için jimnastik salonlarına gidilir... 4.000 yıl sonra bacaklarımız olmayacak, ördeklere benzeyeceğiz... bütün türler kendilerini yok ederler... dinozorların sonu da böyle oldu... canlı ndıbına ne varsa yediler, sonra birbirlerini yemeye başladılar ve sonunda tek dinozor kaldı ve o huur çocuğu da açlıktan öldü...
.