hayat asla eskisi gibi olmayacaktı. Merhaba benim adım max. Kuzey su kabilesinde yaşayan bir çocuğum. O zamanlar dünyaya 4 ulus hakimdi:ateş,su,toprak, hava. Ateş ulusu zorbalıkları ve gelişmişliği sebebiyle diğer uluslara saldırıyor ve topraklarına katıyordu. Güney su kabilesi ateş ulusunun sömürgesi altında yaşıyordu. Toprak krallığı asla boyun eğmiyor ve tüm güçleriyle karşılık veriyordu. Kuzey hava tapınağı yok olmanın eşiğindeydi. Ateş ulusundan sonraki en güçlü ulus olan biz, kuzey su kabilesi bir anlaşma imzalamış ve bu sayede ateş ulusunun zulmünden kurtulmuştuk. Anlaşmaya göre su kabilesinden çıkan bir avatar direkt ateş ulusuna teslim edilecekti. Her zamanki gibi soğuk bir sabahtı. Birkaç arkadaşım ve ben şehrimizin doğusundaki buzullarda balık avındaydık. Balinaların göçleri sebebiyle balık çok azdı bu yüzden fazla balık tutamadan şehre döndük. Şehre yaklaştıkça yükselen dumanları gördük. Su kabilesinde asla ateş yakılmazdı. Şehrin girişindeki ateş ulusuna ait siyah metalden yapılma gemileri gördük. Aceleyle eve koştum. Ailem yoktu. Dışarı çıktığımda ateş askerlerini gördüm. Bunuda alın dedi liderleri. Yerden kaldırdığım buz parçalarıyla karşılık verdim. 4 asker çarpan buzun etkisiyle yere yığıldı. Ama liderleri ateş bükmede uzmanlaşmıştı. Ben daha birkaç yıldır eğitim görüyordum ve o da su üzerineydi. Diğer elementleri kontrol etmeyi bilmiyordum. Üzerime gelen bir ateş topu son gördüğüm şey oldu. Uyandığımda metal bir kafesteydim. ilk hissettiğim aşırı sıcaklıktı. Kuzey su kabilesindeki soğuğa alışınca burası çok sıcak gelmişti. ilk aklıma gelen ailemdi. Ailemi bulmalıydım. Ama önce bu kafesten kurtulmalıydım. Şansıma kafesin yanından su boruları geçiyordu. Her ne kadar burası ateş ulusu olsada onlarda insandı ve su içip banyo yapıyorlardı. Kapımın önünde nöbetçi yoktu. Boruya odaklandım ve suyu çağırdım. Boru titredi ve parçalandı. Çıkan su çok sıcaktı. işte bu iyi bir haberdi. Çünkü sıcak su soğuk sudan daha kolay donardı(istediğiniz yerde araştırın).Suyu kilide getirdim ve dondurdum. Kendimj biraz daha zorlayınca buz parçalandı ve kapı açıldı. Şimdi ailemi bulma zamanıydı.