+42
-7
bugün iş çıkışı ziraat bankasındaki hesabıma gelen havaleyi almak için atm ye gittim. önümde bi yaşlı amca vardı. sonra karakolda öğrendim çiftçi desteğini çekmeye çalışıyormuş. neyse girdim sıraya bu amca önümde 10 dakikadır uğraşıyo arkama baktım bi sürü öğrenci olduğunu sandığım çocuk sıraya girdi bekliyorlar. söylenmeye başladılar. yarım saat oldu en sonunda amcaya amca hayırlı uğurlu olsun amca bu yaşta banka sahibi oldun galiba bu kadar işlem yaptığına göre dedim. ne diyosun oğlum dedi. dedim yapamadıysan ben yardımcı olayım.
bu dedi karışma evlat ben daha ölmedim sen kendi işine bak. bu böyle deyince bi anda ayaklarımdaki kan beynime doğru yükseldi ve ordan patlayarak dışarı çıktı. be dıbına çaktımın yaşlısı müsaade etsen bakacaz işimize deyip çektim hakiki deri kemerimi. senin süveterinide giberim bastonunuda deyip geçirdim fötürünün üstünden kafasına. bu bana doğru dönmeye çalışıyo hala laf yetiştirecek bana dönmesi bile yarım saat sürecek dıbına koyayım. dur dedim sen uğraşma kemeri etrafında sardım ucundan tutup hızlı bi şekilde çevirdim. tazmanya canavarı gibi dönmeye başladı takma dişleri bi yere gitti uzak gözlükleri bi yana yakın gözlüğüde iple bağlıymış savruluyo boynunda. ters yönde bi kemer darbesiyle daha yıktım yere. bütün çocuklar alkışlarla omuzlarına aldılar. oradan karakola zütürdüler. demin serbest kaldım. bunların derneği mi varmış ne şimdi evin önünde toplanmışlar. cık cık cık saygısız şeklinde laflarla protesto ediyorlar.
