-
10.
0bu mudur lan gececi tayfa adam akıllı cevap veren 1 kişi var
-
9.
0@3 bence çoğu kişi tanrı rolünde birşeylere sığınmayı ister ama elbet senin görüşün
- 8.
-
7.
0@7 telefon kendi çeviriyor
-
6.
0atheistlik ahhaahahahaha atheist ahahahaha h harfini kullanmadan yazsan olmuyor mu
-
5.
0okudum, bir sigara içip geliyorum, açıklayacağım.
-
4.
0özet yok muydu bunun dıbına koduğum
-
3.
0@2 ilk kez haklı
-
2.
0
-
1.
0Şimdi aklıma takılan birşey var. En basitinden bir bebeği, çocuğu ele alalım. Canı acıdığı veya korktuğu zaman anne diye ağlar annesini çağırır, annesinin onu bu durumdan kurtaracağına inanır. Bu böyle devam eder annesi onun gözünde bir kurtarıcı ilahi bir durum alır annesi bütün sorunların üstesinden gelir. Annesi onun Gözünde çok değerlidir.
Şimdi de yetişkin birini ele alalım çocukluktan gelen bu inanma takıntısı devam eder. Dini öğrenir, ayak uydurur, ona inanır iman eder. Başı sıkıştığında kendini kötü hissettiğinde öğrendiği gibi imanını yapar ve bu onu pgibolojik olarak rahatlatır ve mutlu eder. Bu aynen patronun çalışanına iş vermesi çalışanın bu işi yapınca ödülünü alıp mutlu olmasına benzer. Çalışan bu işi yapmayınca kendini kötü hisseder içi içini yer ve ödül alamadığı için mutsuz olur.
Ve asıl soruya geliyorum. insan inanmak ister bu onu mutlu eder, bu şekilde dertlerinden kurulacağını inanır. Peki hiç bir dine inanmayan insanlar en büyük insanlık duygusunu kendince yendiğini sanmaz mı? Merak ediyorum bu insanlar en çaresiz anda bile mantığını dinleyip oluruna mı bırakır yoksa birinin onu kurtarmasına mı inanır? Pek çok örnek var kaza geçirip farklı dinlere inanan insan.
Duygular her zaman mantığın önüne geçer ve bu acımasız bir gerçektir. En kötü anda bile bu gerçeği reddedip akıl yolunu seçebilirmisiniz? insanların Size yardımının dokunmadığı anlarda ufak da olsa bir yardım gelmesini dilemezmisiniz? Buda mantığı reddetmek oluyor.
Bence atheistlik başınız doğal bir nedenle sıkıştığı zamana kadardır. Hiç kimse sizi kurtaramadağı zamandır.
Atheistlik insanın bu duygusunu reddeder ve bence insan duygularını reddettiği zaman mutlu olamaz ve zevk alamaz. Peki tanrı yoksa neden insanların ve hayvanların içinde birşeylere inanma duygusu var? Bu rastgele gelmiş bir duygumudur? Yoksa gerçekten birşeyler varmıdır? inanma duygusu olmasada pekala yaşayabilirdik diye düşünüyorum, peki neden böyle bir duyguya sahibiz? Ya da bu içimizde olan birşeymidir? Yoksa sonradan öğrendiğimiz birşeymidir
-
cfkrn adlı yazarın anasıylaa
-
ben bu sözlüğün özürlü pijiyim
-
olum bu iceceklerin neden gazı yok arıtk
-
hayat artığı kız tavlama tavsiye
-
2 yıl 31 çekmesseniz bu alışkanlık otomatik olarak
-
bakircan sandığımızdan daha hayatsız biri olabilir
-
arkadaslar yarranizi atmayin vikings kızıyor
-
ben bir gün sevişirsem de
-
kamyoncu kamil amcılığıı
-
ben haric 19 adam var her biriniz
-
sıla eskiden ne güzel kadınmış
-
üstad sedat kapanoğlu
-
ismim herhangi bi şekilde yozgatla
-
ben kürdüm askerlik benim neyime
-
escorta gitmeyin travestiye gidin
-
kız müslüman değilim diye konusmayi kesti
-
kamyoncu abi instanbula ne zaman gelcen ya
-
deli türkçü
-
ilk şukumu aldım bundan sonrası
-
flood yapma az beyinli
-
3 gundur öleceğimi hissediyorum
-
klima fiyat performans öneri
-
krem rengi lacoste
-
sözlük içi kank aranırr
-
ulu zombi bana borcun vardı
-
fotografimı bi daha paylaşan olursa
- / 1