Bir zamanlar dindar bir dede küçük çocuklara bizi kim yarattı, evrenin yaratıcısı kim gibi sorular sorarmış. Doğru bilen çocuklara şeker verip başını okşarmış. Bu dede gitgide ünlenmiş. Şanı heryerde duyulur olmuş.

Ertesi hafta bir ateist bu dedenin şanını duymuş ve şuna iki soru soruyum diye dedenin yanına gitmiş. Dedeye "mademki Allah var diyorsun kanıtla bana o zaman." demiş. Dede ufka gözlerini dikmiş. Derin bir nefes almış. Ardından yerden nemli ve mis gibi kokan toprağı eline alıp ateistin zütüne sokmuş.