ateistlerin soracağı sorulara cevap veriyorum

@1 dünyanın yaşının 7000 yıl olduğu mevzusu ne olacak? bilim bunun böyle olmadığını kanıtlıyor ama kitaplarda 7000 yıl 2000 yıl 10000 yıl 8000 yıl gibi süreler geçiyor. Allah'ın bir günü bizim bin yılımıza denk deniyor ama bir yerde de "allah zamandan azadedir" deniyor, sonra da bunca çelişkinin üstüne "kitaplar anlaşılsın diye indirildi" deniyor, iyi ama kur'an indiğinde mısırlılar ve pek çok ortadoğulu trigonometriyi bile biliyordu, bunu ( evrenin yaşını) kitabı okuyan anlardı ama yazan bilemezdi bence (eğer kur'an o dönemin takvim anlayışına göre indiyse, indiren bugünleri görememiş mi? belki de bizim için değil o dönemin arapları için inmiştir?. buna ne diyorsun, bana ayetle açıklama, mucizeyle açıklama bunu, akla oturtmak için zorlama yapmadan bilimle açıkla bunu bana.

şunu da söyleyen çıkabilir: o kitaplarda milyar milyon gibi terimler geçse halk bunu anlamaz değil mi? ilim bilen adam anlar bi tek, o zaman bu kitap sıradan halka göre yazıldığına göre, ilim bilen alim'in kafasında sorgulayan adamın imana ihtiyacı yok mu? heidegger okuyan, derrida okuyan, hegel satre okuyan adamın imana ihtiyacı yok mu? allah ikna etmeyi çok iyi biliyorsa neden direk "efendim etimolojik ve ontolojik olarak böyle böyledir" diye yeni bir kitap indireceğine "yılan konuştu elmayı ye dedi sizinkiler de sıçtı." şeklinde bir masalın 2011 gibi bir yılda kabul edilmesini bekliyor?

saldırmaya çalışmıyorum zira ateist değilim ben agnostiğim... bana bu konuların tartışılabilir daha doğrusu kurgulanabilir değil de "bilinebilir" olduğunu gösterebilir misin?

bi de universal şaka teorisi var tabi:

kıyamet koptu, inanan inanmayan biraraya toplandı, müessese müdürü de çıktı dedi ki, "yalan söyledim ben size hacı, inanan inanmayan hepinizi yakacam.". Hani sende yalan yoktu desen, diyemezsin, canı isterse söyler, hani iyi olunca cennete gidicektik dersin "şaka" der, cevap veremezsin... yani olay şu, ben birşeyleri iddia ediyor ve kendimden başka tanık gösteremiyorsam, inanılacak birşey de söylemiş olmam, şüphe burada haklılığını korur. tanrı/yaradan/allah/yhvh artık ne isim verirseniz, işte o da böyle yapıyor. şüphe etme diyor, kendisinin dışında bir referans noktası vermiyor, o ne derse o, teyit edilecek bir merci yok. ben bu koşullar altında inanmayan kimseyi suçlayacak tanrının tavrını toy bulurum, "tanrılık" sonucu olan melekelerle de örtüştüremem, nerede sonsuz anlayış? ben et beynimle bu durumu "harbiden de böylemiş" diye bi anlık aydınlanma ile anlayacam, ama o benim hatamı m sonsuz aklıyla yine de yanlış görecek bağışlamayacak?

yaratırken bana mı sordun desem? "evet sizin ruhunuz bedene girmeden önce soruldu, gitmeyin günaha boğulacaksınız dendi ama siz illa "yok canım biz öyle kötü şeyler yapar mıyız, nolur inelim dünyaya" dediniz" denecek. iyi de ben bunu hatırlamıyorum? şimdi çıkıp birinize "panpa bana 5000tl borcun var ama senedi uykunda imzaladın hatırlamazsı neyse uçlan bakalım yeşilleri" desem, bunu ne meşruluğu olur?

son olarak, neden evren var, insan var? yani hiç yaratmayıp cennet cehennem doğru yanlış derdiyel uğraştırmasaydı ne olurdu? bence yalnızlık allaha mahsus falan değil, yalnız kalabilseydi tüm o aşkınlığı ona yeter artardı bile...

ya tanrı tanımını değiştirin, ya söylemlerinizi ve buyruklarınızı değiştirin, ben çok zorlanıyorum çünkü inanmakta...

(ontolojisine ve pgibanalizine hiç hiç girmeyecem bu işin)