ateistleri dine döndüren hikaye

Iki arkadaş yolda sohbet ederek yürüyorlar imiş. daha sonra bu arkadaşlardan biri oruc tutmayacağını çünkü cenabı hakka inanmadığını söylemiş. bunun üzerine yüreği iman dolu diğer çocuk sana bir soru soracağım ama bana dürüst cevap vericeksin demiş. arkadaşı evet demiş bunun üzerine şu soruyu sormuş.

allah yok ise denizdeki balıklar nasıl boğulmuyor demiş?

bunun üzerine imansız çocuk gözyaşlarıyla şahadet getirmiş ve cenabı hak allah için yolun ortasinde ezanı makber icra etmiş.

titreyerek salavat getirdim

allah diyen aslandan beri bu kadar kötü olmamıştım ürperdim bi anda

bi balık hikayesine kanıp imana geliyosa bu mal,
yakında travestilere inanıp dönme de olur

@19 sübanallah gardaş ibretlik dindarsın da hafiften malsın , kurana inanmayanları kuran ayetiyle dine mi döndürcen

http://incicaps.com/?v=sub.jpg

@1 sallayarak tesbih çektim

@1 hasan mezarcı beyler.

2. rekattayım pij

@3 Darwin beyler

ben niye dönmedim aklına attırdıgım @3 helal lan şuku sana @1 imam hatipli detected .

Yildirim iyice saskin vaziyette bakiyor. Necmi abi devam ederek:
-Mesela 5 kisilik bir taksi, saat kulesinin etrafinda kendi kendine doner mi?
-Tabi ki donmez, dedi Yildirim.
-Peki 5 kisilik taksi kendi kendine donmezken 7 milyarlik dunya kendi kendine nasil donuyor?

@3 katkısız huur çocuğu

Necmi abi gozlugu gostererek:
-Buna ne dersiniz Yildirimcigim?
-Gozluk deriz, dedi.
-Biz de gozluk deriz.
Cebinden kalem cikartip:
-Buna ne dersiniz?
-Kalem deriz, dedi.
-Biz de kalem deriz, dedi Necmi abi. Buarada dukkan sahibi bir tepsi seftali ortaya koydu sohbet esnasinda afiyetle yensin diye.
Necmi abi bir seftaliyi eline alarak:
-Peki buna ne dersiniz Yildirimcigim? dedi
-Seftali deriz, dedi.
-Bak iste biz de seftali diyoruz. Demek ki gorus ayriligimiz yok. Simdi sen buna seftali desem ben patates desem, digerine kalem desen ben de baston desem herhalde bu adamla sohbet edilmez deyip kalkip giderdin. Demek ki baktigimizda ayni seyleri gorebiliyoruz.
Simdi biz bu seftaliyi nerden aldik Yildirimcigim?
-Manavdan, dedi.
-Hayir oyle degil. Yani denizden mi cikardik, topraktan mi cikardik, yoksa agactan mi topladik?
-Agactan dedi.
-Peki bu agacin asli nedir?
-Nasil yani? diye sordu Yildirim.
-Yani bu agac aslinda bir odun degil mi?
-Evet dogru, biz agac diyoruz ama asli odun.
-Peki bu odun seftali yapmayi ogrenmek icin okula gitti mi? Kursa gitti mi?
-Gitmez tabi ki, dedi.
-Akli var midir bu odunun? Dusunup desin ki : Ya ben bu insanlara seftali yapayim de afiyetle yesinler.
Yildirim dusundu:
-Akli yok, dedi. Okula da gitmedi.
-Yani Yildirimcigim, bu odun oyle bir sey uretiyor ki tadi, rengi, kokusu hosumuza gidiyor, icindeki vitamin vucudumuzu besliyor. Yildirimcigim bu seftaliyi bize bizi taniyan biri mi verebilir yoksa bu odun mu verebilir?

Yildirim dondu kaldi. Durdu, dusundu:
-Sen, dedi. Bir deryasin.

@43 gerizekalı liseli beyler

sübanallah kardeş ibretlik bir paylaşım, göz pınarlarım kurudu

@1 5. buyuttaki salih beyler...

@1 süphanallaaaaaaah saolasin din kardeşim.

ateist diildim dinden imandan çıktım bu hikayeden sonra ateist oldum amk

@1 kuran kursu terk