Ateist dostlarım, size merak ettiğim bir soru soracağım.
Tanrı'yı reddederken bile Tanrı'nın var olma olabilitesinden bahsediyorsunuz. Peki şayet Tanrı yoksa neden böyle bir düşünce tarzı seçtiniz ve ATEiSTLiK gibi bir kavram ortaya çıkardınız? Zaten Tanrı'ya karşı bir akım yarattığınızda bile tanrıyı kabul etmiş sayılıyorsunuz.
Bir soru daha. Çoğunuz mantıklı insanlarsınız. Birçok kitap inmiş. Kitaplarda inanmayanların öbürüki hayatta cennette yer almayacağı söyleniyor.
Kimse bir kesinlik iddia edemez. Ama yine de risk almayıp bir dine inanmak mantıklı değil mi? Örneğin ben Müslümanım, Kuran'a ve Allah'a inanıyorum. Ve bu yüzden şayet bir tanrı varsa ve ben iyi davranışları sürdürürsem cennete gideceğim. Ama sizin bir şansınız kalmıyor. Neden direktmen şansınızı sıfırlıyorsunuz? Neden kalbinizi açıp bir Tanrı'ya inanmıyorsunuz? Sonuçta Tanrı yoksa bir şey kaybetmeyeceksiniz. Ama var ise sıkıntınız büyük. Neden peki, neden?


Mantıklı cevapları bekliyorum.

Edit1: bazı arkadaşlar beni yanlış anlamış. Ben Allah'a cennete girmek için veya Cehennem korkusu yüzünden bağlı değilim. Ben Allah'a sadece Allah olduğu için bağlıyım. Ben sadece hep mantıklı düşünen ve aklına yatan sebepler yüzünden Ateist olan kişilere yönelttim. Söylediğim şey ne kadar bir müslümanı yanlış gösterse de doğru bence.