0
kendini ateist olarak lanse eden kişilerin bir kısmında cool olduğunu belli etme çabaları var ne yazıkki. milyonlarca insanın inandığı allah'tan bahsederken yersiz bir absürtleşme, abuklaşmaya giriyorlar. her sözlerinde her hareketlerinde "senin o inandığın über şey var ya ben onla dalga geçebiliyorum. bak çarpamıyor ki!" şeklinde çocuksuluk seziliyor. bu çocukluğun temelinde toplumdan farklı olduğunu ispatlama mücadelesi var. marjinalim demeye getiriyor çocuklar anlayın işte. lakin yanlış yoldasınız çocuklar kız kaldırmak için cool olacağınıza allah rızası için kul olun.
ben ateistim diyenlerin düşünenleri de var. bunlar dünyanın adaletsizliğini görüp, özgürlüğün tadına bakıp kuralsızlığı, başı boş bırakılmışlığı seçiyorlar. işin adalet boyutunu incelediğimizde inançlı biri yaşamın sadece burdaki dünyadan oluşmadığını bildiği için adaletinden sual olunmaz allah'ın terazi gibi adaleti er ya da geç, dünyada veyahut ahirette ama mutlaka adaletini getirecek. bu adalet anlayışı olmasa dünya kaosa sürüklenirdi. toplumun alt tabakaları birleşip tüm sistemi ters yüz ederdi ama oluşacak kaos içinde adaletin sağlanması imkansızlaşacaktır. zira insan denilen varlığın kusurları mevcuttur. çıkarcıdır, iki yüzlüdür. cezasını almayacağını bildiğinde yapmayacağı hiçbir şey olmayan insanlar bulunmaktadır.
sosyalizm ve komünizm gibi ideolojilerin genelde materyalist takılmasının sebebide dindeki bu ilahi adalet anlayışıdır. bu anlayışa sahip halkı galeyana getirmek, devrime sürüklemek zor olabilir ama materyalist fikirleri benimsemiş kişinin hayatı yalnızca bu dünyadan ibaret olacağı için hakkını kanının son damlasına kadar arayacaktır, sonunda dünya düzeninin dıbına koyulsa bile. işte komünizm ve sosyalizmin en büyük hatasıda insanların tümünü ahlaklı ve çalışkan görmektir. onların bahsettiği insan günümüzde übermensc'tir. bir çok insanın içinde şuanki düzenli ortamda dahi küçük çıkar hesapları, kincilik, hırs vb. birçok kötü huy bulunmaktadır. bende sevmiyorum adaletsiz bir devletin egemenliği altındaki koyunlardan olmayı. lakin her koyun içinde bir tilki barındırıyor.
işin özgürlük boyutuna gelince, bence insanlar çayıra salınmış öküzler olmamalı. özgür olacak kimsenin aklı başında olmalı. toplumsal öğretiler ya da dini kurallar için değil gerçekten hümanist bir yaklaşımla baktığımızda böyle olmalıdır. ben insanları seven biri olarak bir insanın kendisine zarar vermesine katlanamam. o anki pgibolojisi, ruh hali yüzünden kendisine zarar veren, günü kurtarmak adına alkole uyuşturucuya kökleyen insanların özgürlüğünü kısıtlamak gerekir. sonuçta köşede açlıktan titreyen köpeğe bile acıyoruz sıcak bir yer bulmaya çalışıyoruz değil mi? büyük özgürlük yanlıları hiç düşündüler mi acaba: o köpek belkide orada yaşamak istiyor, orada acı çekmekten hoşnut. yüreğiniz el vermiyor değil mi? o durumda olmasına yüreğiniz el vermiyor. dininde özgürlüğü kısıtladı denilen noktalar böyle. insanların acı çekmemesi için... siz insan olarak bir köpeğe verdiğiniz değer allah tarafından insanlara verilince neden bu dokunuyor. ki o allah yani insandan çok öte, sende olan duygunun özü onda ve onun değer verdiğide köpek değil insan. allah insandan daha mı beter ve insan köpekten daha mı alçakta. tabi ki değil ama sizin bahsettiğiniz özgürlük, daha doğrusu başı boşluk durumu böyle gördüğünüzü gösteriyor.
bende allah'ın yüce acıma ve büyük sevgi duygusu yok. o yüzden isteyen istediği taku yesin. lakin uyarayım. benim bildiğim kadarı ile doğrusu bu diyeyim. ama siz yine ne biliyorsanız onu yapın. hür iradeniz var. zaten kimse kimseyi bir şey yapmaya zorlayamaz. zaten o vakit barbarlık başlar, özgürlük biter.
edit : okuyun da öle eksi verin bari picler
