başlamadan önce söyleyeyim deistim ve bu aralar kafam çok karışık neye inanacağım konusunda emin değilim

tanrının adalet, eşitlik,yargılama gibi insani değerleri kendine layık görmesi demek onu zaafı olan noksan sıfatlara sahip değersiz birşey yapar. tanrı dediğin şey noksan sıfatlara sahip değildir, hiç bir şeye ihtiyaç duymaz,2 3 tane değersiz et parçası yaratıp kendisine tapmasını ve onları cennete koyucağını söylemesi gibi gereksiz ve saçma bir oyunu oynamayacak kadar aşmış ve yüksek bir varlık olması lazımdır tanrının. eğer bir tanrı bunları yapıyorsa ona tanrı diyemezsin narsist üstün bir varlık dersin. eğer gerçektende narsist üstün bir varlık olsaydı bu narsist üstün varlık kendine birileri tapsın diye dünyaya kanıtlar yollamazdı.bil ki yargılamaya dayalı bir semavi dine inanan insan;nerde tanrının bir kanıtını görürsen tam orada tanrıya inanmaman gerekir. çünkü bu narsist varlık insanlara kanıt göndererek resmen onlara eğlence için yaptığı sınavda kopya gönderir. tüm evreni yaratıcak kadar mükemmel bir varlık bunu yapacak durumda, gaflette ve cahillikte değildir.ben tanrıyı kabul etmem yaratıcıyı kabul ederim. ayrıca analog sisteme dayalı bir evren anlayışı zaten başlı başına tanrının reddine kanıttır. evrenin büyüklüğünü bilmeyen insanlar ve evrenin büyüklüğünü bilipte bunun herşeye gücü yeten yaratıcının bir kanıtı olduğunu savunan insanlar hiçbir zaman matematiğin kutsallığını ve evrimin nasıl oluştuğunu anlayamaz. sadece bizim galaksimizde 100 milyar yıldız bulunmakta. yani 100 den sonra 6 sıfır olan bir sayıdan bahsediyorum. kaldı ki bizim galaksimiz küçük bir galaksi. bunun üstüne dev büyüklükte galaksiler var ve onlardaki yıldız sayısı bunun kat be kat fazlasıdır. evrende şimdiye kadar gözlenebilen 100 milyar galaksi olduğu düşünülüyor.100 milyar x 100 milyar kadar yıldız en az.her yıldız sisteminde 10 gezegen ve bunların sadece 1 inde yaşam olabileceğini varsaysak ve bu kadar gezegeninde sadece %1 inde evrime ait deliller olsa elimizde tam 400 milyar gezegen olurdu. hesabını yapabilirsin. yani bu şunun gibi 1000 adet yüzlü bir zar yapılmış mesela atıyorum.bu zarı atıpta 999 sayısını tutturma ihtimalin düşük. ilkinde tutturma ihtimalinde düşük.10 kere attığında bu ihtimal yükselir. eğer sonsuz kere atarsan sonunda o sayıya istemesende ulaşırsın. yine analog matematiğine dönüyorum. zarın atılma sayısı ve zarın üst yüzünün neyi gösterdiği birbirine paralel doğrular değildir.ne kadar uzakta olursa olsun sonunda birbiriyle kesişecek doğrulardır. yani evrende o kadar çok ihtimal vardi ki(sonsuz ihtimal) sonunda mükemmel bir konumda güneşe mükemmel uzaklıkta astreoid kuşağından uzak suyu bulunan ve dünya denilen bir gezegende yaşam başlayabildi. dünya "yaşam için" kusursuz olduğu sebebiyle bunu yazabiliyorum. dini belgesellerde anlatılan kusursuzluk aslında matematiğin kusursuzluğudur.400000000 adet gezegende illaki bir kusursuz gezegen çıkacaktır. üst taraftaki felsefi olguyu reddene kadar alttaki fiziksel materyalist ve daha çok zayıf bir düşünceyi yorumlama.bu yazı felsefeden anlamayanlar için yazıldı.