ateistler deistler agnostikler toplaşın

tanrının bu kocaman evrende sadece bizi izlediğini, her şeyin bizim için olduğunu, dünyamıza adalet getirmesi gerektiğini vs düşünmek sadece bencillik olabilir. tanrı varsa da gibinde bile değiliz bence. tanrının varlığını %100 inkar etmem mümkün değil, deizm ile agnostisizm arasında gidip geliyorum diyelim.

beyler dindarlar ciksin lan bu basliktan. @1'de edeplice gelmemenizi rica ettik zor kullandirtmayin adama.

vay amk. kırk yılda bir adam gibi tartışma ortamı olmuş ve ben yokum. şansımı gibeyim.

(çaktırmadan reserved) *

http://inciswf.com/1296317785.swf

@71 -72 tamam panpalar ben yattım her neye inanıyorsanız ona emanet olun amk

imana gelin huur çocuklarııııı!

http://inciswf.com/1293185723.swf

@69 pardon panpa.

diğer binler adam olun lan.

@27 cennetliksin panpa, diğer binler kazığa oturtulurken biz şarab içicez hehe:)

@44 panpa 18.5 falanım ben dil bölümündeyim lisede sayısal dersleri kafam almıyor. liseliyim diye vurmayın hemen lütfen.

@47 ne diyem mesela mahmut mu diyem

@2 sen belki de her akimin ve felsefenin ahlaki ve keyfi acidan hosuna gidenleri benimsiyorsun panpa, ama inanc olarak nerdesin?

@62 ne oldu oç muhafazid son yıllarında adını mı degiştirdi de bizim haberimiz yok niye bu kadar çıldırdın he liseliyim ne olmuş sen anandan 24 yaşında mı doğdun at kafası.

@60 küfür etme mal! ben de müslümanım ve tarafsız eleştirmeyi biliyorum. ben olasılıkları yazıyorum.
@61 panpa yarın konuşuruz. bu arada ya inançsız olsam da hayatımda bir şey değişmeyecek. böyle devam etmek daha hayırlı olur. en azından kendimizi avuturuz belki...

hepsinin yokoldugu gecersiz kilinip 1e tamamlandigi biyer var.. kelimelerle anlatmasi zor olsa da anlatmaya calisirdim ama cok uykum geldi amk:/

ahlaki etik hassasiyeti olan ateist polisten, inanır da tanrıdan korkar, ancak ateist ahlak ve etik kurallarını ancak dinlere göre tanımlayabilir, çünkü ateistlerin ellerinde bununla ilgili bilimsel bir veri yoktur, işte ateistlerle inanırlar arasindaki fark bu kadar büyüktür'-albert einstein

(bkz: richard dawkinsin kör tesadüfe inanmaması video)

aaaaaaaaaaaaa

@140 oo sen ekgibtin zaten panpa, bekleriz :P

"allah yoktur" demek, "allah vardır" demek kadar inanç mevzusudur.

insan denen yaratık kafasında beyin diye bir organ taşıyor. ne kadar komplike bir yapı da olsa, beyin yine de ettir. et dediğin şey çürümeye ve hastalığa açıktır. mükemmellikten bu kadar uzak olan bir organ, şüphesiz ki yetkinliği sonsuz olan herhangi bir şeyi kurgularken, ne gibi bir sonuca ulaştığı ve bu sonucun tutarlılığı hakkında net bir sapma sunamaz.

haliyle de bu mevzular bilinemez.

tanrı kavramı doğrulanabilir bir kavram değildir çünkü yanlışlanabilir değildir. agnostizmin perspektifi budur.

agnostizm, inanmaktan kaçınır, bilemediği şey hakkında kurguya baş vurmaz ve o noktayı boş bırakır.

bilinmezin bilinmezliğini kabul edebilmek, hakkında kesin yargıya varılamayacak bir şeyin direkt tam tersini iddia etmekten daha fazla cesaret ister.

asıl ateistler korkaktır. çünkü belki de gerçekten yanacakları ihtimalini hiçe saymaktadırlar. her ne kadar bu durum şimdilik farazi gibi görünse de, gözlemcinin gözlem gücü konusunda duyduğumuz şüphe ve evrenin hakkında fikir sahibi olabileceğimiz kısmının sınırlı olması, elimizdeki mantığın, elimizdeki veri miktarı ile ilintili olması sebebiyle, mantığımızın kusurlu olması ihtimali ortadan kalkmaz. herşey salt "ratio"ya oturmak zorunda değildir çünkü "ratio"nun ne kadar "rational" olduğundan emin değilizdir.

saygılar.

edit: ramazanda müslüman kimseye kasten göstere göstere buz gibi su içilmesine, sigara dumanının yüzüne üflenilmesine de,
cuma namazı vakti millet namaz kılarken ben ellerim cebimde caminin önünden yürüyerek geçtiğim için bana nefretle bakılmasına da karşıyım.

neye inandığımız önemli değil, sorunumuz nezaket sorunudur. herkes kendi nezdinde kafasını kullanıp bir noktaya ulaşır. hakkını verir ya da veremez... faraketmez.

diyalog kurmanın "ilk" şartı kafayı sonuna kadar kullanmak değildir, karşındaki insanın insan olduğu önermesine göre hareket etmek, nezaketten vazgeçmemektir. kafayı kullanmak bundan sonra gelir.