ateistler bu kuran ayetini açıklasınlar

evren hakkinda bugun yeni kesfedilenlerin 1400 yil once bildirdigi iddialarina yol acan ayet .

benzer iddialar enbiya 30 icin de yapiliyor, uzeine bir de mucizeymis gibi empoze ediliyor. malesef gercekler biraz farkli, ama kabul etmesi zor.

sümer inanışına göre başlangıçta gök ile yer birdi. daha sonra gök ile yer tanrılar tarafından ayrılmıştır. sümer inanışında evrenin kökeni şu şekilde açıklanır:başlangıçta ilksel deniz vardı; kökeni veya doğuşu konusunda bir şey söylenmemektedir, sümerler onu her zaman varmış gibi düşünmüş olabilirler.ilksel deniz gök ile yerin birliğinden oluşan kozmik dağı vücuda getirdi.tanrılar insan biçiminde kişileştirildiğinde, anu (gök) eril, ki (yer) dişildi. onların birleşmesinden hava tanrısı enlil doğdu.hava tanrısı enlil yerden göğü ayırdı ve babası anu göğü ele geçirirken, enlil annesi ki'yi, yeri, ele geçirdi. enlil ile annesi ki'nin birleşmesi- tarihsel devirlerde ninmah, "yüce kraliçe", ninhursag, ("kozmik dağın kraliçesi"; nintu, "doğurgan kraliçe" gibi çeşitli adlar verilen tanrıçayla özdeşleştirilmiş olabilir- evrenin düzenlenmesini, insanın yaratılışı ve uygarlığın kuruluşunu başlattı.

mısır mitolojisinde de benzer sekilde başlangıçta evrenin kaosun kara sularıyla dolu olduğuna inanırlardı. ilk tanrı, re-atum, aynı mısır karasının nil'in taşan sularından her sene ortaya çıkışı gibi sudan (yükseldi ve) ortaya çıktı. re-atum'dan şu(hava)ve tefnut (nem) ortaya çıktı. şu ve tefnut'un iki çocuğu olduğu zaman dünya yaratıldı: nut (gök) ve geb (yer).

ayni oyku kuran' da nasil geciyor bakalim:

"inkar edenler, göklerle yer bitişikken, bizim onları ayırdığımızı ve diri olan her şeyi sudan meydana getirdiğimizi görmediler mi? hâlâ inanmayacaklar mı?”( enbiya, 21/30

goruldugu gibi birkac ortak nokta var. birincisi hayat hep sudan koken aliyor. ıkincisi ise, yer ile goklerin birbirinden ayriliyor olusu. donem anlayisi ile uygun, cunku o donemde bilinen evren yer ve gok ile sinirliydi. yildizlar ve diger gok cisimleri ise sadece gokyuzunu susleyen kandillerdi. hatta kuranda yer kelimesi tekil iken, gok degil gokler kelimesi kullanilir. yani o donem icin sadece "yer" ve onun uzerinde "kubbe" olarak var olan, adeta direklerle yukseltilmis "gokler"(ki hep yedi kat olusumdan bahsedilir).

cok sevdigim bir videoyu yeri gelmisken paylasarak konuya devam etmek istiyorum:

http://youtu.be/36o6rnxcyf0

4500 yil oncesine ait misirdan da, 3500 yil oncesinin babilinden de boyle bir evren anlayisi beklemiyorum tabii*. benzer sekilde 1400 yil oncesinin araplari da fazlasini bilmiyordu.

fakat gunumuzde biliniyor ki, evren 13 milyar yasindayken dunya sadece 4.5 milyar yildir mevcut. dunya basindan beri yoktu, evrenden cok sonra olustu.

Birçok farklı meal ve tefsir örneğinden de görülebileceği üzere bizzat ayetteki ilgili kısım Kuran’ın
dili olan 6-7. yüzyıl Arapçası’nda bir ifade kalıbı olarak öncelikle “kuvvet, güç, takat, genişlik”
sahibi olmayı anlatmakta bunun yanısıra “bol bol nimet verme”, “darlıkları, sıkıntıları açma, genişletme” anldıbına da gelmekte
Her dilde bir veya birden çok kelimeyi asıl sözlük manâsından farklı bir anlam
bütünlüğünde birleştiren kalıplaşmış ifade şekilleri ve deyimler vardır. Örneğin Türkçede “eli geniş” veya ‘eli bol’dan kastedilen cömertliktir; elin gerçekten geniş/enli veya bol oluşu değil. Aynı şekilde “gönlü geniş” ifadesi hoşgörülü olmayı, “mezhebi geniş” ifadesi ise namus/iffet konularında toplumun genel algısına göre daha rahat davranmayı ve düşünmeyi anlatır. Bu üç deyimde de “geniş” sözcüğünün asıl sözlük anlamı olan mekânsal genişlikle ilgisi yoktur
Arapçada, dolayısı ile Kuran’da da buna benzer birçok deyim vardır. Örneğin Bakara/228’de “eli geniş” ifadesi (Türkçedeki gibi cömertlik değil) zenginlik anlamında kullanılmıştır (çünkü Arapçada “eli geniş” deyimi zenginlik ifade eder). Mucize iddiacılarının yaptığı ise şuna benzemektedir: Mesela Türkçe bir eserde (aslında
cömertlik anlamında) “onlar ki elleri geniştir” gibi bir cümle yer alıyor ve varsayalım ki günün
birinde uzayda elleri gerçekten de (maddi anlamda) geniş/enli olan akıllı varlıklar bulunuyor. Bu
durumda birisinin çıkıp da “Bakın işte, bu eserde “eli geniş” ifadesi geçmekte. Demek ki eserin
yazarı bunu ta o zamandan bilmiş. Bu bir mucizedir” demesi ne denli gülünç ise “kuvvetli, takatlı” olma ve “bol bol nimet vererek sıkıntıları, darklıkları açma, çözme” anlamında kullanılan Arapça bir ifade kalıbını -günümüzün bilimi, evrenin genişlemesinden yola çıkıyor diye- sözlük anlamıyla yorumlamak o denli gülünçtür. Oysa sonsuz güç ve bilgi sahibi bir yaratıcı, bu ayette 14 asır sonra keşfedilecek olan evrenin
genişlemesi olgusuna işaret etmek istemiş olsa idi kuşkusuz bunu açık seçik bir ifade ile
yapabilirdi. Örneğin “Bunu bugün tam olarak anlayamasanız da size vermiş olduğum akıl ile
şüphesiz günün birinde keşfedeceksiniz. Eserim olan kâinatı incelemeye, araştırmaya gayret edin.” şeklinde ifadeler de ekleyebilirdi. Hatta bu, insanlar için hem bilime teşvik hem de bilimsel gayretlere yön verici bir ipucu olurdu. Fakat durum böyle değil. Ayette geçen ibare tıpkı “eli geniş”, “gönlü geniş” deyimlerinde olduğu gibi kalıplaşmış bir ifade biçimi ve mekânsal genişleme ile ilgisiz. Dolayısı ile ve doğal olarak bu ayette ileride bulunabilecek bilimsel bir olguya işaret olduğu, tarih boyunca hiçbir Müslüman’ın, alimin, müfessirin aklına dahi gelmemiş. Ta ki Müslüman olmayan bilim insanlarının araştırmaları sonucu evrenin genişlemesi teorisi bilim dünyasında kabul görmeye başlayana kadar… Bundan sonra ayetin anlamı birden
bire değiştirilerek bu bulguya gönderme içerecek şekilde yeniden kurgulanmaya başlandı. Hem
de tıpkı cömert (veya Arapça’da zengin) anlamında kullanılan “eli geniş” deyimini sözlük manâsında (yani maddi olarak geniş/enli el) yorumlar gibi. Ayrıca bu gayretlerin sahipleri
açısından söz konusu bilimsel olgunun ne denli kanıtlanmış olduğu da mühim değil. Bilim
dünyasındaki değişikliklere, revizyonlara, yeniliklere göre ayet her daim yeniden yorumlanabilir ne de olsa… Üstelik bütün bu gayretkeşliklerin ve işgüzarlıkların asıl motivasyon kaynağı, kâinatı veya hiç olmazsa Kuran’ı daha iyi anlama azmi bile değil! Tek niyet Müslüman olmayanları Kuran’ın gerçekten de Allah kelamı olduğuna ikna edebilmek (ve belki de daha çok, Müslümanların şüphelerini bertaraf edebilmek). Bütün bunları açık-seçik söylemekten de
çekinmemekteler. Sonuç olarak söz konusu ayette geçen ibareyi mekânsal bir “genişleme” olarak yorumlamak
tıpkı “eli geniş” ibaresini geniş/enli el anlamında yorumlamak gibi anlam ve ‘anlambilim’e
yapılan bir tecavüzdür. Fakat bundan bağımsız olarak ayette gerçekten de bir şekilde “göklerin genişlemesi” kastedilmiş olsaydı bile Kuran’da “gökler”in nasıl tasavvur edildiğine, hangi tür bir evren algısının hakim
olduğuna baktığımızda -bu ibareden- modern astrofizikteki evrenin genişlemesi kurdıbına bir gönderme çıkarmak ancak gülünç olarak nitelendirilebilir.