ateistim lan

@65 tamam kardeş. müslümanlık,islamiyet gereksiz. şakirtlerde zaten karılarına tecavüz eden pis insanlar sakallarında ekmek kırıntıları falan var şalvarvari kıyafetler giyiyolar

modern dünyada ingilizce bilmiyor çoğu, barzolar nede olsa ihihhihiih takım elbise falan hak getire

cahil, yıkık,vasat insanlar bu müslümanlar bizi laflarınla öldürdün hadi git bi osbir çek

beyler selam. yaşım 11. ismim rıza. arkadaşlarım geçenlerde tüm misketlerimi köktü. Allahtan onları geri vermesini istedim. vermedi. o günden beri ateistim.

@62 ben de o bahsettiğin güzel şeylerin islamla gerçekleşeceğini savunuyorum. (tekrar)

mantığın gerektirdiği borcun varsa ödersin alacağın varsa alırsın 2 kere 2 dört. fakat iş mantığı aşarsa almayabilir.
zengin bir adamdan farketmeyeceği kadar para çalıp kendi hayatına devam edersen, adama zarar vermediğinden mantıklı bir davranış olur bu da, savunduğuna göre.

@65 2 kere 2 dort degil. hayat o kadar basit degil... her sey birbiriyle baglantili... mesela o flut parasini alirsan insanlar senin paragoz oldugunu dusunup senden nefret edecekse... bu da senin toplum icinde yasamani zorlastiracaksa... o zaman parayi istememek zengin adamin refahi acisindan daha mantikli olabilir...
ikinci durumda da... evet... adama hicbir sekilde zarar vermedigi %100 ise... para calmak mantikli olabilir... sen aksini savunuyorsan... o durumda o parayi neden calmamasi gerektigini soyle bana...

@1 http://inciswf.com/1293185723.swf

insanların benim hakkımda ne düşündüğü umrumda mı eğer ölüp gideceksem. ancak ve ancak bu yaptıklarım için ödül veya ceza alacaksam yargılancaksam beni engelleyen bir şey olur.

çalmak başkasınn malına haksız el uzatmanın hiç bir geçerli mazereti olamaz. çalabilir diyorsa o zaman toplumsal huzur bozulur işte. kimse güvende olmaz. herkesin başkasına göre önemsemeyeceği bir şeyleri vardır bunlar çalınabilir ve mantıklı hale gelir.

bak sen islamı hiç bilmediği öğrenmediğin için mi bu yolu seçtin. yoksa red mi ettin. kafandaki soru işaretleri yönünde devam edelim.

@68 senin verdigin teorik ornekte parayi calan kisin adama zarar vermedigini %100 biliyoruz... eger hirsizlik yapan herkes bu kritere uyarsa toplumsal huzur bozulmaz... parasi calinanin huzuru bozuluyorsa, zaten ona zarar veriyorsun demektir... bu durumda da parasini calman yanlis olur...
zaten pratikte boyle bir durum olmasi zor... ona zarar verip vermeyecegini onceden bilmen imkansiz... cogu durumda zarar verecegini kabul edebiliriz... bu durumda genel bir kural olarak "hirsizlik yapmak kotudur" demek mantikli... ama "hicbir durumda mazereti olamaz" gibi kesin bir hukum mantikli degil... bazi durumlarda mazereti olabilir...

2 ornek;
1) silahli bir adam 2 kisiyi rehin aliyor. biri sensin... rehin alan kisi diyor ki "su yolda yuruyen adamdan 50 lira calmazsan diger rehini oldurecegim."
calar misin, calmaz misin?

2) koprunun uzerinde duruyorsun... altinda tren raylari var... yaninda sisman bir adam var... raylara 5 kisi baglanmis durumda... tren geliyor... durmazsa onlari ezecek... ama eger sen yanindaki sisman adami asagi itersen, o adam treni durduracak ve 5 kisinin hayati kurtulmus olacak...
iter misin, itmez misin?

önemli olan çalmak eyleminin yanlış olduğunu kabul etmek. sen bunu kabul ettikten sonra yanlış olduğunu bile bile 1.örnekte ölüme kıyasen tercih edebilirsin. 2. örnekte yine şişmanın ölümüne neden olmak yanlıştır. bunu kabul ettikten sonra itip itmemek tartışlır. ama ben itmezdim.

toplumsal huzurdan bahsediyorsun. o zaman toplumsal huzuru bozmayan her şeyi yapmak mübahtır. toplumla alakası olmayan 5 10 evlik yayladaki insanları öldürmemem için beni engelleyici norm ne olacak?

@70
birbiriyle celiskili soylediklerin... sen mutlak dogrular ve yanlislar oldugunu savunuyorsun... ve calmak ve oldurmek mutlak yanlistir diyorsun... bu durumda 1.ornekte net bir sekilde "hayir, calmam" demen... 2.ornekte de "siskoyu itmem" demen lazim... yanlis oldugunu kabul ederek yapmak ne demek anlayamadim... eger yanlis diyorsan tercih net... yapmassin... "olume kiyasla calmayi tercih edebilirisin" diyorsan eger, o zaman o durumda, o sartlarda hirsizlik yapmanin, hirsizlik yapmamaktan daha iyi oldugunu kabul etmen lazim... bu da hirsizligin mutlak yanlis olmadigi anlamina gelir...

toplumsal huzurdan bahsetmemin amaci... bireysel refahin toplumsal refaha bagli oldugunu aciklamakti... "niye herkes bencilce davranmasin" sorusunun cevabiydi o... oradaki temel mantik zaten "sana yapilmasini istemedigin seyi baskasina yapma.." idi...

bu yeni ornekte... isin ucunda cehennem ya da bir ceza yoksa niye zevk icin adam oldurmuyorsun... onu soruyorsun galiba...
ya da diyelim ki... masum birini oldurecegim... karsiliginda 20 trilyon para alacagim... ve bunu kimse bilmeyecek... hicbir ceza almayacagim garanti... bu durumda o adami oldurur muyum?
hayir oldurmem... cunku bana gore yasam nadirdir ve degerlidir... sonraki yasamdan onceki sinav degildir... tek gercektir... sonu vardir... benim yasarken yapmaktan zevk aldigim seyler var... bu yuzden olmek istemiyorum... ayni sey diger insanlar icin de gecerli... insanlari olmek istememeye iten sebep her ne ise... o sebebe... ve o canlinin yasama hakkina saygi duyarim...
ama bastan beri soyledigim gibi... eger birini oldurmenin, oldurmemekten daha iyi olacagini dusundugum bir durumla karsi karsiya gelirsem... o zaman oldurebilirim...

mutlak doğru içinden gelen vicdanındır. ona uygun uygun olarak yaşarsan her zaman doğru şeyler yaparsın.
islamın temel sözlerindendir: ameller niyetlere göredir. klişe bir de hikaye anlatayım:

çölde bir adam devesini bağlamak için kazık tarzı bir şey aramış. uzun aramadan sonra anca bulabilmiş. giderkende sökmemiş ki kendisinden sonra geleln olursa kendi gibi aramasına gerek kalmasın. aynı yerden geçen başka bir adamın devesi o kazığa takılıp deverilmiş. adam da bir başkası daha takılıp düşmesin diye kazığı sökmüş atmış. bunların yaptıkları birbirine tamamen zıt olmasına rağmen niyetleri dikkate alınır ve makbul kabul edilir. mesele bu.

benim cevap alamadığım şey: çok lüx veya çok fakir bir hayata doğan iki insan için bunu nasıl tesadüf vb şey olarak açıklayıp denkleştirmenin sağlanmayacağını savunuyorsun? bunu anlayamadım?

ben diyorum ki zengin olan fakirleri gözetecek fitre zekat sadakasını verecek hayırlı işler yapacak. bu şekilde kendi sınavını verecek.
fakir ise sabredecek, azmedecek. isyan etmeyecek asi olmayacak. böylece kendi sınavından geçecek. benim açıklamam bu şekilde. sen nasıl açıklıyorsun?

şahsen aşırı zenginliklere sahip olmak istemem. daha zordur. duam hep: az olup arandırmasın çok olup azdırmasın dır.

saygı duyarım. birinizde çıkıp demiyor ki şu adamı dinleyelim fikirleri ve görüşleri nelerdir neden ateist olmuş

@32 bir şekilde adalet sağlanmalı demişsin, adalet dediğin insanların kendi yarattığımız bir kavramdır..
dünyada hayatını istedikleri gibi yönlendiremeyen yaşayamayan insanların "bak ben burda yemek yiyecek para bulamazken trilyonluk arabalara biniyolar" ee birşekilde adalet sağlanmalı bende öbür dünyada bunun karşılığını alabilirim diyerek vijdan rahatlatır kendilerini mutlu eder insanlar..
doğada sadece en iyiler hayatta, adalet diye birşey yok..

gündüz vakti herkes ateisttir *

rezerved

@neopentan güzel anlatmış
bize gerek yok

var ama bende agnostiğim neyi tartışıyoz kardeş

kutsal kitapta seni yaratanı ve senin dünyaya geliş amacını araştır , körü körüne inanma der.. ben bunca yıl aradım taradım müslümanlıkta buldum kendimi... vaktim pek fazla olmadıgı için seninle sıkı sıkıya konuşamayacağım ancak şunu bil... ben de çok din gördüm ve tanıdım... gerçekten objektif ve zeki isen doğru yolu bulursun

( merdivenden düşenin halinden merdivenden düşen adam bilir )

panpa tanrı insan ürünüyse vicdan, namus şeref onurda oyledir bunları da biz uydurduk atom lardan oluşuyoruz sadece bu kavramları yok edemiyorsann kendinee ateist deme .

insan ol yeter amk

@72
@74'un soyledigine katiliyorum buyuk olcude... neden adalet olmak zorunda oldugunu dusunuyorsun... ben de onu anlamiyorum... hayat adil degil evet... birinin fakir dogmasi... otekinin zengin dogmasi bir planin parcasi filan degil... rastgele... yani adam fakir dogup, tak gibi bir hayat yasayip, 20 yasinda da kanserden olebilir... yazik olur... tek hayatini kotu bir sekilde yasayip bitmis olur...
bu adamin oldukten sonra adalet geregi guzel ve mutlu bir varolusa kavusacagini dusunmek, ancak iyi bir temmeni olabilir...
bana gore ise oldukten sonra boyle bir adalet saglanmayacagi icin... herkesin... bu hayatta mutlu bir hayat yasamasini saglamaya calismaktan baska care yok... mumkun oldugunca...

bir sorum var;
senin inancina gore bebek ya da cocuk yasta olenler cennette gidiyor yanilmiyorsam...
bu durumda ben elimden geldigince cocuk ve bebek oldursem... hayatimi buna adasam... bunu iyi bir niyetle (onemli olan niyet diyorsun ya)... cocuklarin cenneti garantilemeleri ve sonsuz huzura kavusmalari icin yapsam... bu durumda ben iyi bir sey yapmis olmayacak miyim? hatta bu yaptigim... yani onlarin cennete gitmesini saglamak, bir kisi icin yapabilecegim en iyi sey degil mi?

burasi bir test alani ise... ben kendimi feda ederek bu cocuklarin sinava girmeden cennete girmelerini saglamis oluyorum...
bir nevi kahraman bir fedai olarak kabul edilemez miyim?
hatta bunu yapmamanin tek sebebi... kendi cennete gidisinden feragat etmek istememen degil mi? yani bencilce bir duygu degil mi?

ben bu bahsettigim gibi asiri iyi niyetli... kendini hic dusunmeyen bir insan isem... senin inancina gore bebekleri niye oldurmemeliyim?