ateist orospu çocukları bakın bi

@1 şahsen beni rahatsız eden, milyonlarca insanın, düşünmeye üşenip, sorgulamadan, insan yapımı olduğu her halinden belli olan, hatalar, yazıldığı tarihin şartlarında sıkışıp kalmış çürük düşünceler, ve tezatlarla dolu olan kutsal kitaplara, bilimle açıklanamayacak, sadece kitabın tekinde yazıyor diye inanılan mucizevi olaylara inanmasıdır.. insanlık tarihine dönüp baktığımızda (resmin bütününden söz ediyorum) her toplumun, her bireyin içindeki inanç boşluğunu doldurmak adına önüne ilk çıkan açıklanamaz olayı dinle ilişkilendirdiğini görüyoruz.. dinlerin coğrafi iklimlerle, oluştuğu yerin kültürüyle, yer şekilleriyle, bitki örtüsüyle ilişkili olduğunu düşünürsek bunların yöre insanının ürünü olduğunu kesin bir dille söyleyebiliriz..(yağmurun faydalı birşey olduğunu anlayan kabile şefinin, onun nasıl oluştuğunu anlayamadığı için tanrıyla ilişkilendirip dans etmesi vb.)

tek bir yaratıcı yarattığı insan ırkına yüzlerce din veremez.. eğer öyleyse bu tartışmayı onun yüzünden yapıyoruz demektir ve hangimizin haklı oldugunun bir önemi kalmaz.. sizin düşündüğünüz gibi dinler gökten inmiş olsaydı (ki her dinde göktanrı inancı yoktur) dini farklı olan her toplumun ayrı bir tanrısı olması gerekirdi mantıklı olarak..

öte yandan insanın içindeki inanç boşluğundan söz ettim.. birşeye inanma veya tapma isteği.. allah vergisi dediğimiz doğuştan itibaren bizimle birlikte gelen içgüdüsel davranışlarımızdan biri ise (anne memesinin beslenme aracı oldugunu bilmemiz, karnımız acıktıgında aglamamız vb.), bunun bir yaratıcının varlıgına isaret oldugunu soyleyebiliriz.. ama kesin konusmak mumkun degildir.. zira dünya tarihinde bugüne dek yaşamış insanların hiçbiri (ki 60 ila 110 milyar kişiye tekabül ediyor) böyle bir nesnenin varlığını kanıtlayamamıştır.. içimizde inanç ihtiyacı hissetmek içgüdüsel midir yoksa dogdugumuz andan itibaren başka insanlardan görüp öğrenmeye çalıştığımız davranışlardan (konuşmak, yürümek vb.) mıdır bilemeyiz..

sonuç olarak insanlığın yaşayacak zamanı varsa, diğer tüm dinlere de (göktanrı dini, şamanizm, zerdüştlük vs) olduğu gibi, müslümanlık, hıristiyanlık, musevilik ve budizm, var olan herşey gibi bu dünya üzerinden yavaşça silinmeye mahkumdur.. şu anda bu yazıyı okurken insanlık tarihinin bir parçasını yaşadığımızı düşünürsek, bu parça, tarihte büyük okyanusun dibindeki bir kum tanesi kadar bile yer etmeyecek.. yani ömrümüz boyunca dini değerlerimizi, toplum ahlakını vs. değerleri savunmamız bu kısacık hayatımızda resme bütünden bakmayalım, tarihe bir göz atmayalım, dönüp sorgulamayalım, tüm enerjimizi düzenin korunmasına ve devdıbına harcayalım diye önümüze konmuş "birkaç tane uyuşturucu hap"tan başka birşey değildir.. bize destansı gelen ortalama 70 senelik kaç tane yaşamın, bu gibi hastalıklı düşüncelerden kurtulamadan hayatı sorgulayamadan yitip gittiğini bir düşünün.. bize çocukluğumuzdan beri öğretilen dini değerlerin, ahlaki değerlerin, ailevi bilgilerin sahibi olan ölmüş akrabalarımız bizden daha mı zeki daha mı bilgiliydi, bilgiye ulaşırken hangi kaynakları kullanırdı diye bir düşünün.. en önemlisi de kafanızı kaldırın insanlar neden kafalarını kaldırmıyor diye bir düşünün.. savaşların, kıtlıkların, acının, şiddetin her gün haberlerde izlediğimiz üzücü olayların bu hastalıklı düzenin yan etkileri olduğunu görün.. düzeni sorgulamak size anlatıldığı kadar kötü değildir.. "dünyada ters giden ne var?" diye bir düşünün..

not: matrix filmini dövüş sahnelerine değil de morpheus'un neo'ya insanoğlunun nasıl bir pile dönüştürüldüğünü anlattığı diyaloglara odaklanarak, tekrar izleyin ve mavi hapın, hergün yuttuğumuz "birkaç tane uyuşturucu hapı" andırıp andırmadığını düşünün..

özet yok. okuyun.