ateist evinde zorla evrim okutuluyor yeter ya

@200 saat olarak soruyorsan bir saat sonra yatacağım. eğer sıkılmamışsak yarın da devam eder.

@203 özellikle bir şeyle dalga geçmiyorum. tek amacım eğlendirmek.

@201 kardeşim bir cümlede araya sıkıştırdık yahu, naptın sen de?

hadi devam edelim.

rafet el roman boşuna şarkı yapmamış amerika'ya arkadaşlar. gittik gördüm onayladım, güzel memleket. eğitim döneminde olduğumuz için zamanımız kısıtlıydı, bir an önce ateist üstadının ikametgahına vardık. kapıdaki siyah gözlüklü matrix terk adamlar bize kırmızılı mavili bir bileklik taktılar. içeriye izinsiz girişleri kontrol ediyorlarmış bu şekilde. ona da tamam deyip girdik.

açık konuşmak gerekirse üstadın mekanı baya taşşaklıydı. lüksün içerisinde sadeliği keşfetmek, bu şekilde tanımlayabilirim mekanı. türlü türlü kapılardan geçerek üstadın kabul odasına varacakatık. abi sonradan açıkladı, geçtiğimiz her kapıda bulunan ateistlerin derecesi farklıymış. üstada yakın olanlar ateizme kendisine en çok adayanlarmış.

artık odaların haşmeti giderek artıyordu. son odada altından avizeler, mücevherli şamdanlar vardı. o odadaki kapıyı açtığımızda üstadın odasına varacaktık. abi kapıyı açtı ve.

odada bulunan demirbaşların listesini çıkarmam kısa sürdü. bir masa bir sandalye bir yatak. evet her şey gösterişten uzaktı. o sırada huşu içinde bir sesle irkildik.

- hoşgeldiniz ben de sizleri bekliyordum.

zaten hep beklersiniz, herkes kahin bu edebiyat dünyasında.

- hoşbulduk üstadım, dedi abi. en seçkin öğrencilerimizi getirdim sizlere.
- evet yaklaşın bakalım bana.

hani romanlarda geçer ya, herifin bakışları içimize işliyordu diye. aynen o hesap, herif birimize bakıyor ne tak olduğunu anlıyor diğerine geçiyor. sıra bana geldi. bendeyken kaşları çatıldı.

- hepiniz çıkın, sen kal.

@210 doğaçlama geliyor panpa, o yüzden kesin bir şey diyemiyorum üzgünüm.

aha dedim sakso zamanı. bu piskoposların falan oğlancılıklarını izledik zamanında. bu da o ayak çıkmasın.

- evladım sen neden inanmıyorsun ateizme?
- bana çok saçma geliyor hocam.
- sence bütün bu evreni bir yaratıcı yaratmış olabilir mi?
- ...

sıçtık dıbına koyayım.

- senin bu yaptığına, atefıklık derler.
- ne?
- ateist olmadığın halde ateist gibi davranıyorsun.
- hocam iyi ama siz de başka çare bırakmadınız. yurtlarınızda kendinizden olmayanı olduğu gibi kabul ederek barındırmıyorsunuz. yok nafile grubuymuş yok suruçmuş. isteyen istediğine inanır size mi kaldı bunu test etmek? sizin görüşünüze göre doğal seleksiyona şirk koşmak değil mi bu? o istediğini eler dıbına koyayım size ne?

küfretmiştim.. artık geri dönüş yoktu.

hoca bi geri tepti, bu çıkışı beklemiyordu. sen misin geri tepen patlattım şiiri.

- Ne ararsın ateizm ile aramda
Sen kimsin ki surucumu sorarsın?
Hakikaten gözün yoksa parada
inanana neden evrim sorarsın

olay bundan ibaret hocam.

- tamam çık abini çağır bana.

çıktım, gururluydum kendimi ezdirmemiştim.

abi odaya girdi, çıktığında yüzünden bir şey anlaşılmıyordu.

- yurda dönüyoruz artık. dedi, beni yanına çekti.

- ne dedin sen hocaya?
- bir şey demedim, sadece sorduğu sorulara cevap verdim.
- hocada büyük değişikliklere sebep olmuşsun.

ben ne yaptığımı sorduysam da cevap vermedi, yurda gidene kadar ağzını açmadı. velhasıl kelam uçak yolculuğu kısa sürdü, sonunda vatanımıza kavuştuk. yurt o sırada ateizm olimpiyatları dedikodusuyla çalkalanıyordu. tüm ülkelerden ateistlerin geleceği olimpiyatlarda ateizm şiirleri okunacaktı, çeşitli yarışmalar düzenlenecekti.

evet ateizm olimpiyatları 2 hafta sonra başlıyordu, diğer ülkelerden katılacak olan bazı ateist arkadaşlar da konaklamak için bizim yurda gelmişlerdi. dıbına koyayım çoğu da fakir tipli zencilerdi. yarım yamalak türkçeleriyle taktan taktan şiirleri okuyorlardı. amma şunu da söylemek gerekir, yurtdışındaki okullarımızda sağlam ateizm eğitimi almışlar. Australopithecus'tan homo sapiens'e olan gelişimimizi ezbere sayıyordu mübarekler.

o sırada hande artık sıradanlaşan evrim sohbetlerine çağırdı beni. ulan buna da gitsen bi dert gitmesen bi dert, her türlü kafan gibiliyor. neyse vardık abinin yanına. açmış yine bol yabancı terimli bir evrim kitabı oku babam oku. kime okuyorsun birader sen? aç da türlerin kökenini oku önce bi onu öğrenek ak. yannan kürek kitap açmış onu akıyor.

raftan 15 tane kuşe kağıda basılmış kitap çıkardı, hepsi birbirin aynı.

- arkadaşlar bu efendimizin yazdığı " gençlik evrimi " adlı kitabın yeni baskısı. mutlaka okuyun, arkadaşlarınıza da okutun.

efendiniz kim la? bi de o çıktı.

neyse sohbet bitti ortaya domuz rostosuyla rakılar geldi. yurdun vazgeçilmz yemekleriydi bunlar. domuz rostosunu alerjim olduğumu sebebiyle yemiyordum. ama rakıyı mezeyle zütürdüm beyler, yalan yok.

kafayı dağıtmak için lobide oturdum biraz. kendimi abuk subuk şeylere çok kaptırmıştım, biraz da gündemi takip etmek lazımdı. lobide, cam sehpanın üstünde duran mirve* gazetesini aldım. zaten koca yurtta başka gazete yoktu mına koyayım. neyse açtık manşette " kerfenefon " adlı örgütten bahsediyor. ateist liderlere darbe girişimi sebebiyle kurulan bir örgüt imiş bu. baya baya adam toplamışlar bu örgüte mensup olma suçundan. vay dıbına koyayım neler dönüyor memlekette.

çevirdim biraz sayfaları, ateizm ışığı adlı bir dernek tanıtılmış. işte dünya çapında ateizme katkısı olan bir dernekmiş falan filan, bağış yapmak lazımmış.

spor sayfasına geçtim hemen. imansızlar, darwinistleri 2-1 mağlup etmiş. iyi amk şike olayından sonra iyi toparlandı bu imansızlar.

kapattım gazeteyi amk başım ağrıyor uzun yazı okurken. gittim yattım.

• gazetenin imtiyaz sahibi tezek isimli yazardır.

beyler çok uykum geldi. olimpiyatları yarın yapalım.

panpa inan tadı kaçar bak. hem yarın aklıma zibille espri gelir hepsini dökerim daha güzel olur.

yattım ben :/ hadi iyi geceler. yarın 11 gibi yine buralarda olurum.

beyler merhaba geldim, gece 11'i kast etmiştim. şimdi kıvırdı dersiniz tillahını gibtiklerim (:

gece 11'de burdayım sözüm söz. gececi tayfa otursun yerine, millet rahatça iftarını yapsın. yorumlarınız gerçekten beni mutlu etti, ben de uzun zamandır kendimi bu kadar iyi hissetmemiştim.

beyler merhaba geldim, gece 11'i kast etmiştim. şimdi kıvırdı dersiniz tillahını gibtiklerim (:

gece 11'de burdayım sözüm söz. gececi tayfa otursun yerine, millet rahatça iftarını yapsın. yorumlarınız gerçekten beni mutlu etti, ben de uzun zamandır kendimi bu kadar iyi hissetmemiştim.

artık olimpiyat kasırgası tüm yurdu kavurmaya başlamıştı. lobideki panoya bi program asmıştı abi, olimpiyat günü öğle saati ateizm bilgi yarışması gece ise devlet erkanının da katılacağı, tüm dünyadan gelen ateistlerin şiirler okuyacağı bir program hazırlanmıştı. iyiydi amk güzel bir değişiklik olacaktı. okumaya devam ettim, ateizm bilgi yarışmasında dereceye girenler, gelecek sene yurda kayıtsız şartsız alınacakmış. ulan ne şart var ki?

- abi pardon, seneye yurda yazılamıyor muyuz?
- yok takarca, ateizmin belli bir seviyeye gelmemişse seni alamıyoruz. bunu öğrenmek için de sene sonu ufak bir sınava tabi tutuluyorsunuz.

vay dıbına koyayım sene sonu tekmeyi yiyorduk demek. ulan işin kötüsü bu aralar melis'le tekrar yakınlaşmıştık, ailesi benim ailemi evine davet etmişti. kız hemen benden bahsetmiş amk ailesine. bu ateislerde usül böyleymiş beyler, bunun nedenini sonra anlayacaktım.

- yaz abi beni bilgi yarışmasına.
- yurttan bir tek sen katılıyorsun yarışmaya takarca, bizi utandırma.

nasıl olsa 3 yanlış 1 doğruyu zütürmüyor, meydan boş.

yazıp notepad'a attım 4 part onları yolluyorum direkt.

bilgi yarışması, her bölgede belli merkezde yapılıyordu. bizim bölgede de merkez bizim yurttu. zaten olmasa şaşardım, sonuçta bu benim hikayem. velhasıl kelam yarışmaya 1 saat kala yemekhaneye indim, maksat havayı koklamak. inmez olaydım dıbına koyayım, rakiplere bir baktım, en azılı ateistler karşımda. hepsi de hizbullah tarafından kırmızı bültenle aranıyor. ulan dedim, tamam ödül umudu yok bari rezil etmeyelim kendimizi. aralarına karıştım.

- selam.
- kodlama işlemi yapmayan dna parçası?
- ne?
- bu bir soru, soru işareti var cümlenin sonunda.
- ne diyorsun kardeş?
- hmm, yarışmaya pek hazır değilsin sanırım.
- bir köy muhtarsız, bir resim ressamsız olmazsa bir iğne neysiz olmaz?
- ha?
- şimdi gibtir git.

dıbına kodumun evladı bir de hızlı hızlı konuşup deha havası veriyor kendine. tüm rakipler de bunun gibi. yarışmaya kaldı 5 dakika. o sırada melis'in koşarak bana doğru geldiğini gördüm.

- takarca, selam.
- aykut de istersen artık, bir kez ifşa olunca pek bir anlamı kalmıyor.
- al şu telsizi, yarışma boyunca sana yardım edeceğim.

vay amk, kız dediğin böyle olur aga. telsizi alıp ufaktan masama yerleştim ben, millet de yerini almıştı. jüri olarak yurt abisi, yurt ablası ve yurt eşcinseli vardı ahaha olsa iyi olurdu belki ama ne yazık ki yoktu, jüri iki kişilikti.

- evet arkadaşlar hazırsanız ilk sorumuzla başlayalım. konumuz evrim.

olmasa şaşardım amk.

- mutasyonların yüzde kaçı yararlıdır?

ulan benim bildiğim kadarıyla mutasyonların %99'u zararlı %1'i de etkisizdi. o sırada telsizden hızır gibi yetişti melis.

- böyle bir soru olamaz, mutasyonlarlar rastgeledir, zarar veya yarar gözetmezler. dolayısıyla belirsizdir.

ateistlerden de bu beklenir amk zaten. adam gibi soru sormuyorlar da cevabı belirsiz olan bir soru soruyorlar. her neyse aynen yapıştırdım cevabı. ulan bir de millet çakozlamasın diye, kendimden baya emin bir ton takındım. bizim yurt iyice coştu benden gazı alınca. tezahüratlar gırla gidiyor.