ateist evinde zorla evrim okutuluyor yeter ya

hoca bi geri tepti, bu çıkışı beklemiyordu. sen misin geri tepen patlattım şiiri.

- Ne ararsın ateizm ile aramda
Sen kimsin ki surucumu sorarsın?
Hakikaten gözün yoksa parada
inanana neden evrim sorarsın

olay bundan ibaret hocam.

- tamam çık abini çağır bana.

çıktım, gururluydum kendimi ezdirmemiştim.

kitapları incelerken arkadan biri yaklaştı ve beni bölge reisinin çağırdığını söyledi.

heyacanla gittim.

reis dediki yurttaki herkese vermişssin . bana neden haber vermedin??.

o işleri bıraktım dedim ama asıl neden reisin malafatı 30 cm kadardı beni öldürebilirdi yuh lan dedim.

reis herkese şapur şupur bana yarabbi şükürmü lan dedi. yardımcıları tuttu beni.

saten ilk dkdan sonra alıştım ama hızlanınca postu fena deldirdim. şuan sol tarafım felçli.

ama olsun hayatımda kaç kere 30 cm görebilirimki .

bidaha olsa diye bekliyorum ama tam orta malı olmuşum

kıza aşık olduğumu hissedince laflar kendini ağırdan satmaya başlamıştı. yok dıbına koyayım, laf gelmiyordu ağzıma. o anda gözüme yurdun tabelası ilişti. darwin portresi yanında " ateizm yuvası " yazılı ucuz bir tabelaydı. eh ateizmden konuşak bari diyerekten lafa girdim.

- ee sen nasıl ateist oldun?
- kutsal kitapları okudum. dinlerin gerçek olamayacağını düşündüm. fakat hayatımın anlamı olan dini reddedeceksem bunun yerini bir şey almalıydı. ve gerçeği bilimde keşfettim.
- klagib hikaye ha?
- evet. senin nasıl oldu?

beyler burada bir parantez açayım, alttan alta kesinlikle dini veya ateizmi öven mesajlar vermiyorum. yani bir ateistle konuşsanız size gerçekten bu şekilde cevap verecektir, öyleyse benim bunları yazmam bir şeyi değiştirmez. bunun bilincinde okursak sıkıntı olmaz sanırım.

gel zaman git zaman, ben eşyalarımı topladım artık yurda taşınma zamanı gelmişti. yurdun kapısına vardığımda bir sürü kirli sakallı eleman gördüm ben yaşlarda. hepsine naber, iyi abi senden naber dedikten sonra odama doğru yola koyuldum. 2 kız 2 erkek kalıyordu odamda, biri ben olmak üzere. kapıyı açtım, içerde bir kız mini şortuyla " tanrı yanılgısı " isimli kitabı okuyordu. aha dedim tam yerine geldim.

- selam
- ...

görmemiştim kulağındaki kulaklıkları. görüş alanına gireyim de iki muhabbet edek diye gereksiz yere önünden geçtim.

- aa hoşgeldin.
- hoşbuldum, takarca ben.
- ben de melis, memnun oldum.
- şey altın boş mu?
- tabi tabi geçebilirsin.

iyi amk umarım öteki kız bundan çirkindir de pişman olmayız. olaylar başlasın.

hemen yurt abisi soru olarak takarcayı(aykutu) domaltabilirmiyim dedi.

oluru alınca bir ayarda orda yedik.

babam olanları duyduktan sonra evlatlıkdan reddedip beni eve hizmetçi olarak aldı.

ailem bana karşı değişmişti.

eniştem beni pazarlamaya karar verdi.

artık sigortalı olarak bir işte alışıyom

hoca da geldi geçti yurttan işte böyle. gel zaman git zaman ramazan geldi çattı. elbette müslüman alemine geldi ramazan, bizim hayırsızlara değil. velhasıl kelam ramazan gelmeden birkaç gün önce yurdun panosuna bir yazı asıldı.

" suruç tutmak isteyen ateistlerin danışmaya isimlerini vermesi rica olunur. "

suruç ne dıbına koyayım? olayın taku çıkmış gibi. gittim vardım danışmaya.

- pardon suruç nedir?
- aa bilmiyor musun? suruç 1 ay boyunca günde en az 5 öğün yemek yemektir.
- niye?
- bilmem biz ateistler böyle yaparız.
- mantığı ne yani?
- bilmiyorum böyle söylendi bize, hocalara sor istersen.

vay dıbına koyayım işin iyice suyu çıktı. ucu bize dokunmasa bari.

bi alkış kıyamet koptu dedim noluyor çanakkale zaferinin yıldönümü mü. dur dıbına koyayım sorulara başlamadan kıllığımı belli etmek için bi oyun oynayayım dedim elimi kaldırdım.

- evet genç kardeşim.
- hocam öncelikle hoşgeldiniz. bir şey dikkatimi çekti, konferansa başlarken atatürk ve aziz şehitlerimiz için saygı duruşunda bulunmadık ve istiklal marşı okumadık. bunda bir kasıt aramalı mıyım?

ahaha bizim yurt abisinin kaşı gözü oynamaya başladı amk hocanın arkasında. iyi oldu muallaknin dölüne.

- bunu hatırlatman çok iyi oldu, unutulması büyük talihsizlik. hemen telafi edile.

havaya girdi amk.

- takarca, selam.
- aykut de istersen artık, bir kez ifşa olunca pek bir anlamı kalmıyor.
- al şu telsizi, yarışma boyunca sana yardım edeceğim.

vay amk, kız dediğin böyle olur aga. telsizi alıp ufaktan masama yerleştim ben, millet de yerini almıştı. jüri olarak yurt abisi, yurt ablası ve yurt eşcinseli vardı ahaha olsa iyi olurdu belki ama ne yazık ki yoktu, jüri iki kişilikti.

- evet arkadaşlar hazırsanız ilk sorumuzla başlayalım. konumuz evrim.

olmasa şaşardım amk.

- mutasyonların yüzde kaçı yararlıdır?

ulan benim bildiğim kadarıyla mutasyonların %99'u zararlı %1'i de etkisizdi. o sırada telsizden hızır gibi yetişti melis.

- böyle bir soru olamaz, mutasyonlarlar rastgeledir, zarar veya yarar gözetmezler. dolayısıyla belirsizdir.

ateistlerden de bu beklenir amk zaten. adam gibi soru sormuyorlar da cevabı belirsiz olan bir soru soruyorlar. her neyse aynen yapıştırdım cevabı. ulan bir de millet çakozlamasın diye, kendimden baya emin bir ton takındım. bizim yurt iyice coştu benden gazı alınca. tezahüratlar gırla gidiyor.

- bugün burada ateizm sanatının ne kadar yüce olduğunu kanıtlamak amacıyla toplandık. fakat sizlere bahsetmek istediğim bir şey daha var. malumunuz vatan hasreti acı verir. biz artık kimsenin acı çekmesini istemiyoruz ve ateizm üstadını ülkemize çağırıyoruz.

o anda arkadaki dev ekranda üstad belirdi. ağlıyordu yazık.

- dönmek isterdim ama ne yazık ki dönemem. sen benimkini görseydin, taşşaklı bey, böyle konuşmaz böyle düşünmezdin. kimseyi zor durumda bırakmak istemiyorum. sağlıcakla kalın.

ortamdaki o coşku birdenbire sönüverdi. benim bile kalp telimi titretmişti üstad, yalan yok. o sırada sahneye fırlayan stephen dawkins, ateizm şarkılarıyla milletin durgunlaşan bünyesini sarstı. ulan her şey iyiydi de stephen neden ateizme geçince adını değişirmişti? aynı isimle kalsa ateist olamıyor muydu?

bazı şeyleri anlamak gerçekten çok zor...

melis geldi. hiç unutmam, görür görmez cız etti içim. böyle basma bir etek dizine kadar, çorap yok, üstünde açık bir bluz, saçlar maçlar… pırlanta anlayacağın. şunun bunun fiyatını sordu, dalga geçti benimle yok pardon lan bu başka bi şeydi.

- kusura bakmayın ya viskileri taşırmışım. hiç beceremiyorum zaten.
- gel kızım olsun otur.
- hüüüüp.

viskiyi höpürdetti herif. herif viskiyi höpürdetti. viskiyi herif höpürdetti.

babam girdi o sıra lafa.

- burada bulunma amacımız belli. gençler birbirlerini görmüşler beğenmişler. siz de haliyle kız tarafı olarak bizi görmek istediniz. bize de davetinize icabet etmek düşer.
- efendim hoşgeldiniz tekrar. biz de sizi gördük beğendik. delikanlı da sağlam gözüküyor.

ulan ne dönüyor burada, bir ateist neden bu lafları eder?

aga bu anlattıkların bana gerçek olamayacak bir cennet gibi geldi. ne güzel lan.

abi odaya girdi, çıktığında yüzünden bir şey anlaşılmıyordu.

- yurda dönüyoruz artık. dedi, beni yanına çekti.

- ne dedin sen hocaya?
- bir şey demedim, sadece sorduğu sorulara cevap verdim.
- hocada büyük değişikliklere sebep olmuşsun.

ben ne yaptığımı sorduysam da cevap vermedi, yurda gidene kadar ağzını açmadı. velhasıl kelam uçak yolculuğu kısa sürdü, sonunda vatanımıza kavuştuk. yurt o sırada ateizm olimpiyatları dedikodusuyla çalkalanıyordu. tüm ülkelerden ateistlerin geleceği olimpiyatlarda ateizm şiirleri okunacaktı, çeşitli yarışmalar düzenlenecekti.

odada bulunan demirbaşların listesini çıkarmam kısa sürdü. bir masa bir sandalye bir yatak. evet her şey gösterişten uzaktı. o sırada huşu içinde bir sesle irkildik.

- hoşgeldiniz ben de sizleri bekliyordum.

zaten hep beklersiniz, herkes kahin bu edebiyat dünyasında.

- hoşbulduk üstadım, dedi abi. en seçkin öğrencilerimizi getirdim sizlere.
- evet yaklaşın bakalım bana.

hani romanlarda geçer ya, herifin bakışları içimize işliyordu diye. aynen o hesap, herif birimize bakıyor ne tak olduğunu anlıyor diğerine geçiyor. sıra bana geldi. bendeyken kaşları çatıldı.

- hepiniz çıkın, sen kal.

yannan gibi geçen bir ilk günden sonra tekrar yurda döndüm. kapıdan içeri girer girmez abi seslendi.

- takarca getirdin mi kimseyi?
- abi söyledim düşüneceklermiş.

bi gibtir git dıbına kodumun kirli sakallısı. odaya geçtim, melis oje sürüyordu ayaklarına.

- kolay gelsin.
- sağ ol canım nasıl geçti ilk günün?
- iyi ya nasıl olsun, şey diyecektim bir şey yapıyor musun bu akşam?
- evet berksan'la takılacağız biraz.
- ?!

senin dıbına koymak farz oldu amk iti.

rafet el roman boşuna şarkı yapmamış amerika'ya arkadaşlar. gittik gördüm onayladım, güzel memleket. eğitim döneminde olduğumuz için zamanımız kısıtlıydı, bir an önce ateist üstadının ikametgahına vardık. kapıdaki siyah gözlüklü matrix terk adamlar bize kırmızılı mavili bir bileklik taktılar. içeriye izinsiz girişleri kontrol ediyorlarmış bu şekilde. ona da tamam deyip girdik.

açık konuşmak gerekirse üstadın mekanı baya taşşaklıydı. lüksün içerisinde sadeliği keşfetmek, bu şekilde tanımlayabilirim mekanı. türlü türlü kapılardan geçerek üstadın kabul odasına varacakatık. abi sonradan açıkladı, geçtiğimiz her kapıda bulunan ateistlerin derecesi farklıymış. üstada yakın olanlar ateizme kendisine en çok adayanlarmış.

artık odaların haşmeti giderek artıyordu. son odada altından avizeler, mücevherli şamdanlar vardı. o odadaki kapıyı açtığımızda üstadın odasına varacaktık. abi kapıyı açtı ve.

ulan hani her şey o kadar güzel gider ki artık bir çapanoğlu beklemeye başlarsınız, böyle bir duygu vardır. işte o duyguyu tam yaşamaya başlamıştım ki telsiz kesildi.. mına koyayım bir işimiz de hayırlı gitse kolumu kesicem.

- evet takarca, allah kaldıramayacağı taşı yaratabilir mi? cevap veriyor musun?

bi gibtir git dıbına koyayım ya sorduğu soruya bak.

- pas.
- takarca pas diyor. takarca ile ateistcan aynı puanda ve liderler. son soruya geldik artık.

yannanı yedik. o sırada yurt abisinin hızla dışarı çıktığını gördüm. melis'le olan küçük oyunumuzu çakozladıysa bir de ona hesap vermek vardı..

8 yaşındaysanız ve aşıksanız hayat gerçekten çok zor.

her neyse sonra sabah 6 gibi yurt absisi gene kaldırdı.

gece saksosunu unutma dedi.

kaldırdı adamın alet 25 cm filan ağzımdayken nerdeyse boğuluyordum.

babam nerden yolladıydı buraya beni iki günde deldirmediğim yer kalmadı.

oradan edindiğim tecrübelerle şu an e5 de işletme işletiyorum .

ne demişler huurlukda olsa öğren at bir kenara.

bende bu sayede meslek öğrendim.

buda böyle bir anımdır işte

melis ağlıyordu köşede.

- ağlama melis.
- yok ağlamıyorum ya. noldu niye geldin?
- içerde mahşer günü provası var da pek ilgimi çekmedi.

güldü, gözleri yaşlarla doluyken bir kızı güldürmek sanırım dünyanın en güzel şeyi. en güzel olmasa bile ilk 3e girer. dereceyi zorlar.

- noldu kim üzdü seni?
- berksan'la takılacağız demiştim ya, ekti beni.
- ve sen buna ağlıyorsun. ismi berksan olan birisi seni ekti ve sen buna ağlıyorsun ha?

yine güldü. allah'ım aşık oldum.

artık olimpiyat kasırgası tüm yurdu kavurmaya başlamıştı. lobideki panoya bi program asmıştı abi, olimpiyat günü öğle saati ateizm bilgi yarışması gece ise devlet erkanının da katılacağı, tüm dünyadan gelen ateistlerin şiirler okuyacağı bir program hazırlanmıştı. iyiydi amk güzel bir değişiklik olacaktı. okumaya devam ettim, ateizm bilgi yarışmasında dereceye girenler, gelecek sene yurda kayıtsız şartsız alınacakmış. ulan ne şart var ki?

- abi pardon, seneye yurda yazılamıyor muyuz?
- yok takarca, ateizmin belli bir seviyeye gelmemişse seni alamıyoruz. bunu öğrenmek için de sene sonu ufak bir sınava tabi tutuluyorsunuz.

vay dıbına koyayım sene sonu tekmeyi yiyorduk demek. ulan işin kötüsü bu aralar melis'le tekrar yakınlaşmıştık, ailesi benim ailemi evine davet etmişti. kız hemen benden bahsetmiş amk ailesine. bu ateislerde usül böyleymiş beyler, bunun nedenini sonra anlayacaktım.

- yaz abi beni bilgi yarışmasına.
- yurttan bir tek sen katılıyorsun yarışmaya takarca, bizi utandırma.

nasıl olsa 3 yanlış 1 doğruyu zütürmüyor, meydan boş.

ettim kahvaltımı, mirve gazetesine göz atmak üzere lobiye çıktım tekrar. manşette ateizmdeki mezhep kavgalarından bahsediyordu. adamların mezhep anlayışı çok ilginç, neyin tanrı sayılıp reddedileceğinde karar veremiyorlar. misal birisi hindu tanrısı şiva tanrıdır ve gerçekte yoktur diyor, diğer mezhep ise hayır o tanrı değildir diyor ve dolayısıyla reddedilmesi gereksizdir.

ulan dedim, sizin düşünmenizi sağlayan mutasyonu gibeyim. insanlar bölünmek için hep en saçma nedeni mi seçmek zorunda yahu? gazeteye devam ettim klagib haberler vardı, adamın biri ateistim size faydalı mutasyon getireceğim diyerek milleti kandırmış ve paralarını ütmüştü. öteki darwin'i yaşatma ve yüceltme derneği diyerek bir şey uydurmuş almanya'daki gurbetçilerimizin paralarını iç etmişti. bir diğeri doğal seleksiyonla nasıl barışık yaşarız diye bir kitap yazmış, bestseller olmuş.

aynı taklar amk. abinin çağırmasıyla bıraktım gazeteyi.