ilk öğrendiğinde delirdi beni kesicekti az daha amk evde bi tek ikimiz varız gitti aldı mutfaktan koskoca ekmek bıcagını ben banyoya kactım kapıyı zorlaya zorlaya actı bıcagı dayadı boynuma boyle 5 dk kadar ağlamaklı gözlerle bana baktı sonra da seni şapşal dedi aramızda bi elektirik oldu bıcagı yere bıraktı yavaştan öpüşmeye başladık sonra da oracıkta domaltıp gibti beni o gün bugündür ne zaman ateistim desem domaltıp giber canım babam senın sayende dogru yolu buldum

Ailecek allahsızız

Aileniz inancınızı öğrenince ne yaptı?
Benim babam durumumu öğrenince evden gitti hiç bir şey demeden annem ağladı falan. Sonra babam eve geldi balık almış akşama pişirtti anneme sofraya otrduk bana ibrahim peygamberin bi hikayesini anlattı. işte hiç bir zaman misafir olmadan yemek yemezmiş. Bi gün sofrasına sokaktan bi adam çağırmış. Konu konuyu açınca adam ateist olduğunu söylemiş. ibrahim bunu sofrasından kovmak istemiş ama o andan tanrı buyruğu gelmiş. Ben kullarıma bana inanmasa dahi rızık verirken sen kim oluyorsunda benim kulumu sofrandan kovuyorsun demiş. ibrahim bunu adama söyleyincede adam iman etmiş. Bu kıssayı bana anlattı ve inanmasamda onların evladı olduğumu ve beni böyle kabul edeceklerini söyledi. O gün bu gündür ailem durumumu biliyor. Annem hala arada bana yasin falan okur. Benim için dua eder. Her neyse sizinde varsa böyle anılarınız anlatın.

arada zütümdeki kırık bastona bakıp, hala hacı dedeme itiraf ettiğim o günü anarım

babam yobazdı annem ateist bende sahipsiz bintim ne olacağıma karar veremedim ve nickim oldum

biz aleviyiz rahat bizim aile amk kimse kimseye karışmıyor.

Agnostiğim ailem her zaman görüşlerime saygı duymuştur anlayışla karşıladılar

“Bir harf kâtipsiz, bir ev ustasız, bir köy muhtarsız olmaz.Bu cümle siz ateistler çok basit gelebilir ama çok mantıklıdır inanmak isteyene yeterdir hatta fazladır bile siz sadece kolaya kaçtığınız için ateistliğe inanıyorsunuz yada vicdanınızı sorgulamamak için ateist oluyorsunuz, sizde diğer ateistler gibi dünyanın şans eseri oluştuğunu mu diyorsunuz bu tesadüfmü peki tesadüf ün kuralı kaidesi ispatı olmaz siz aslında ispat ararken ispatsızlığa inanıyorsunuz tesadüf hakkında biraz konuşalım, tesadüfün, olasılık (ihtimal) hesapları açısından durumunu ele alalım: Elimizde 1’den 10’a kadar rakamlanmış pullar olsun. Bu pulları bir torbaya koyup, rastgele çektiğimizde 1 rakdıbının gelme ihtimali 10’da birdir. Fakat pulların birden ona kadar sırayla çıkma ihtimali ise 10 milyarda bir ihtimaldir.
(10.000.000.000). Üstelik bu bir ihtimaldir. Yani 10 milyar defa pulları çekme işini tekrarladığımız zaman 10 milyara geldiğimizde bu pullar sırayla muhakkak çıkacak diye bir kural da yoktur. Eğer yalnızca 1’den 10’a kadar pulların sırayla çıkması 10 milyarda 1 ihtimal ise, vücudumuzdaki had ve hesaba gelmez atomların, hücrelerin, organların oldukça karmaşık, ama intizamlı bir şekilde dizilmeleri kaçta kaç ihtimaldir. Bunu bütün bitki, hayvan ve insan vücutları için bir düşünün.

kötü birşey yaşadım. babamda deistmiş ama yıllar boyu saklamış. banada saklamamı söyledi. insanların önyargıları seni mahveder kimseye söyleme dedi

Yazılanları okudum mutlu oldum amk cehennemde sizden bize sıra gelmez

agnostiğim ama kim sorsa müslümanım derim , her iki türlüde işime geliyor

Ateistim. Ailemin yanında konuşunca biraz hırpalandım. Sonra çok üzüldüler. Bende inanıp inanmamak kişiseldir dedim. Kişiyi bağlar. Önemli olan ülkemiz içinde kardeşçe yaşamak dedim ve babam bana 5 kardeşi bir çaktı amk... al sana kardeşlik dedi. artık tüm atayizlere sövüyom.

Şaka bir yana "saygı" çok önemlidir. Kimin neye(puta, allaha, zeusa) inandığı kimseyi ilgilendirmez! Aynı şekilde bireyin (puta, allaha, zeusa) inanmaması ve onu saçma bulması da kimseyi ilgilendirmez.

NOT: Toplum içinde, farklı din ve inançlardaki insanların bulunduğu yerde "inanç" konusu açmayın beyler. Ayrıştırıcı gibi birşey mk. Huzurlu yaşayalım ve vatan bir olsun yeter.

edit: ateistim ama karikateist ve çoğu ateist sayfalarını islam'a saldırdığını görüyorum. karikateistin mk!

izmirli aileler dedected

Beyler sizi Erzuruma alalım

benim peder daha düne kadar incili kuran sanıyordu amk

ben o kadar zaman geçmesine rağmen halen daha anneme birşey söylemedim. (babamla ayrıyız zaten)
söylemek istemememin sebebi bu yaşına gelmiş kadın, bu yaştan sonra o duygudan bu duyguya çekmeye ne gerek var, kadın o kadar yıl inanmış allahın varlığına huzuru orada buluyor, şimdi iş çıkartmak iyi olmaz dedim.

Ben deist im. Annemle konusurken laf arasinda soyledim ben deistim diye. Melekler saka anlamaz bak dedi. anne ciddiyim ben dedim .tam o sirada babam geldi. Kalksana lan cumaya gelmiyon mu dedi. bende o gazla baba ben deistim dedim. O da "Gel!ne olursan ol yine gel dedi " !!Ve yine her cuma oldugu gibi cikistaki yardim kutusuna 5kurus atmadan ciktim cami den .

izmirliyim müslüman olduğum için babam beni dövüyor annemi satmakla tehdit ediyor

babam da ateist ki bunu ben ona ateist oldugumu acıkladıgım da ogrendim.
bana sınava girerken besmele bile çek dua bile et derdi. sonrada sordum neden ateistsen bunları yapmamı istedin diye
Bunlar seni motive edicekti ve sen asıl gücün kendinde oldugunu bilmesen de büyük bir gücün varlığına inanarak daha mutlu yasıyacaksın derdi. bilmek biraz yük getirirmiş omuzlarına ama bilmemekten daha iyiymiş

Sonunuz hayrola.