ateist bir hikaye yazıyorum

inançsızlaşan 2. Sayfa

Sonrasında tabii ki oturdum araştırmaya başladım. Zaten araştırmaya meraklıydım ve araştıracak bir şeyler arıyordum. Daha önceleri masonları falan çok araştırmıştım. Ve çok ilgimi çekmişti. Şimdi de ateizm, dinler hakkında araştırmalarıma başladım. iyi bir Atatürkçü idim. Atatürk'ün dini görüşlerine bakmak istedim ilk önce. Sonra Atatürk'ün şöyle bir sözünü gördüm ;

"Benim bir dinim yok ve bazen bütün dinlerin denizin dibini boylamasını istiyorum. Hükümetini ayakta tutmak için dini kullanmaya gerek duyanlar zayıf yöneticilerdir. Âdetâ halkı bir kapana kıstırırlar. Benim halkım demokrasi ilkelerini, gerçeğin emirlerini ve bilimin öğretilerini öğrenecektir. Batıl inançlardan vazgeçilmelidir. isteyen istediği gibi ibadet edebilir. Herkes kendi vicdanının sesini dinler. Ama bu davranış ne sağduyulu mantıkla çelişmeli ne de başkalarının özgürlüğüne karşı çıkmasına yol açmalıdır."

Ulu önderimiz, vatanımızın mucidi Mustafa Kemal gerçekte bir ateistmiş ?! Atatürk'ün namazında niyazında olmayan bir adam olduğunu tabii ki biliyordum. Ama inançsız olduğunu yeni yeni öğrenmeye başlamıştım.
Sonra daha çok daha çok araştırdım. Yine Atatürk'ün bir yazısında şöyle bölümler gördüm ;

Türkler Arapların dinini kabul etmeden evvel de büyük bir millet idi.
muhafazidin dinini kabul edenler, kendilerini unutmaya, hayatlarını Allah kelimesinin, her yerde yükseltilmesine hasretmeye mecburdurlar.
Türk milleti birçok asırlar, ne yaptığını bilmeksizin, adeta bir kelimesinin manasını bilmediği halde Kuranı ezberlemekten beyni sulanmış, hafızlara döndüler.

Sonra daha çok düşünürün yazılarını okumaya başladım. Felsefeye yöneldim. Marx, Nietzsche , Dawkins vs. gibi düşünürlerin yazılarını, sözlerini okudum. Bir çok bilim adamı ve düşünürün neden ateist olduğunu düşündüm. Demek ki bir şey var. Demek ki bu adamlar bir gerçek yüzünden ateist olmuşlar. Marx'ın zaten bildiğim bir sözünü bir daha okudum ve bir daha sonra düşündüm ve bir daha düşündüm. Meğerse anlamak için düşünmek gerekiyormuş. işte o basit söz ;

Din halkın afyonudur.

Bu sözü düşündükten sonra ne kadar doğru bulduğumu anlatamam. Sonra da Çin devrim önderi Mao'nun bir sözünü gördüm kısa ve net " Din zehirdir ". Bu lafı da çok düşündüm. Yavaş yavaş beynimdeki düşünceler şekilleniyordu.