ateist bile değilim

ben metafizeğe inanıyorum ve inciye göre şakirt sayılabilcek bi müslümanın misal abdest alınca duştan daha çok rahatlıyorum
ve namaz kılınca gerçekten iç hzuru buluyorum
işte bu yüzden müslümanım yoksa mantık açıksından en doğrusu ateizm

@1 nötrallistsin (yada onun gibi birşeydi) onlar herşeyi red eder örneği ben bu entry i giriorum ya onu bile red ederler bildiğim kadarıyla herşeyin atomların size bakış açınızıa göre yer değiştirmesine bağlarlar

vay amısına.. seviye yükseltip durmayın amuğa goduklarım @2 haklı

@22 bir müslümanın "işte bu yüzden müslümanım yoksa mantık açıksından en doğrusu ateizm" diye bir cümle kurması ne demektir?

askerlik yaptıysan bilirsin.

ateizm içerisinde mantık mıntıkası yapsam tek bir izmarit bulamam.

kaldığım yerden devam ediyorum.

Zamanla bir sembole dönüşen bu sıfatlar artık insanlar için bir şeyler ifade etmeye başlıyor. Ve maalesef bu sembollerin ifade ettiği şey hemen her zaman nefret.

Irkçıkığa benzer, idealist bir ayrımcılık ortaya çıkıyor. Tabii ki insanları birbirinden uzaklaştıran nefret sürekli kendini besliyor. insanlar birbirlerinden uzaklaştıkça nefret ediyor, nefret ettikçe uzaklaşıyor.

Herkes olmasa da çoğunluk birbirine karşı oluyor. Müslüman ateiste kendi inancını empoze etmeye çalışırken ateistler de bilimsel ve akılsal mantığın yorumu ile müslümanları inançlarından vazgeçirmeye çalışıyor.

@1 haklısın ama seviye yükseltme

am
züt
meme
am
züt
meme

mission completed

Ama bu idealist çatışmalar sadece müslümanlar ve atesitler arasında olmuyor. Çoğu dinin ve düşünce akımının bir çok destekçisi birbirlerine karşı cephe alıyor, kendi savunduklarının en doğrusu olduğunu idda ediyor.

Tabi bir dine yada düşünce akımına sıcak baktığım halde sırf onun destekçilerinin çoğunun tavırlarını yanlış bulduğum için o dinden yada düşünce akımından soğumam yanlış olur.

Ama zamanla bu çoğunluğun tavırları, bazen de toplumunbu kavrama yüzeysel bakışı, bu kavrama birer sembol yüklüyor. Toplumun geri kalanı tarafından yadsımayacak bir anlam.

Ateistlik toplumun çoğunluğu tarafından " dinsizlik " veya " tanrıyı reddetme " olarak tanımlanıyor. Ama ben ateizmin ne olduğunu en başta açıklamıştım.

@1 haklı bin

Ama bu semboller ve anlamları benim problem olarak gördüğüm konunun sadece yüzeysel kısmı.

Ben ateist kavrdıbının varlığında sıkıntı yaşıyorum.

Neden tanrıyı reddedenler için bir tabir var ama burçları reddedenler için bir tabir yok? Yada başka bir düşünsel kavramı. Neden tanrı? Neden sadece tanrı?

Bu kavramın varlığı kapitalist " yada " komünist " gibi betimle amaçlı değil, bir grup insanın kendini toplumdan ötekileştirmesi amaçlı, hatta toplumun onları ötekileştirmeleri amaçlıdır.

Bu aynen ırkçılık gibidir, ama idealist bir ayrımcılıktır.

insanları ideallerine göre ayırmaya kişisel olarak karşıyım. Ayrıca siz de bana katılırsınız ki bu şekilde bir tavırın hiç kimseye yardım ve yararı olmayacaktır.

Kavramlar her zaman betimleme amaçlı olarak kullanılabilir. Bu bizim günlük iletişimimiz ve anlaşabilmemiz için gereklidir. Ama bir kavramın oluşum sebebi bir sembol teşkil etmek ise, veya bir kavram zamanla toplum tarafından bir fikir ve bir düşünceden çok bir sembol haline getirildiyse ve bu sembol insanları birbirinden uzaklaştırıyorsa ben bu kavramdan Uzak durmayı tercih ederim.

Dünyada herkesin farklı fikirleri, kendi kişisel iyileri, kötüleri, doğruları ve yanlışları olabilir.

Ama bunlar sadece ve sadece kişiseldir. Bütün anlaşmazlıklarında kaynağı aslında budur. insan bir kavramı evrensel bir şekilde iyi, kötü, doğru veya yanlış diye yaftalama yetkisini kendinde bulur. Yani br nevi kendini tanrısallaştırır.

Sen kendi doğrunu evrensel doğru kabul edip başkalarına empoze etmeye çalışırsan tabii ki de bir problem çıkması muhtemeldir.

Bunların hepsi aslında insanlar sevgi ve anlayış sahibi olamadıkları için oluyor. Çevredeki insanların doğruları kendi doğrularından farklı olduğu için birey rahatsız oluyor. Onlara ve kendi doğrularına anlayış gösteremiyor.

Aynen radikal bir müslümanın diğer bütün din ve düşüncelere soğuk bakıp onlara karşı tavır alması gibi atesit birey de kendi bildiği yolla, " akıl ve mantığı kullanarak " kendi fikirlerini din mensuplarına empoze etmeye çalışıyor.

Tek fark biri onları yok saymayı, hatta yok etmeyi seçerken, diğeri onlara kendi doğrularını bilimsel bir şekilde açıklamayı seçiyor.

Tabi bu herkesin yaptığı bir şey değil, ama toplum içinde azımsanamayacak şekilde yoğun olan bir durum.

Birbirimize sevgi ven anlayış gösteremediğimiz için sürekli kendi doğrumuzu bir şekilde üste çıkarmaya çalışıyoruz.

Basit bir soru sorayım.

" bir insan bir kavramı sırf mantıksal, akılsal veya bilimsel olarak kabul edilebilir ama sizin gözünüzde kesin olduğu için doğru saymak zorunda mıdır? "

Eğer cevabınız " evet " ise maalesef siz hoşgörülü ve anlayışlı bir insan değilsiniz.

Ateizm kavramında da, islam felsefesinde de hoşuma giden güzel noktalar, tabirler ve düşünceler vardır.

Ama ben ne müslüman ne de ateistim.

Çünkü ateizm kavrdıbının toplum tarafından bir düşünce akımının yanında bir sembol haline de geldiğini düşünüyorum. Tamam ateizm kavramı akılsal, bilimsel ve mantıksal düşünceleri sonuna kadar destekliyor. Ama yine de bir sembol haline gelmiş bir kavram insanlarda artık bir nefret duygusu uyandırıyor. Bunun kaynağı ateistler mi yoksa toplumun geri kalanı mı tartışmaycağım. Ama ateizm kavramı artık bir şeyleri betimlemekten daha fazlası.

islam ise temelde olsa bile anlayış ve hoşgörü üzerine olduğu söylenebilir. Ama kurandaki kavramların bir çoğunun günümüze uyarlanması bazı durumlarda insan haklarına ters düşebileceği için kuran kısmen geçerliliğini yitirmiştir. En basitinden eşcinseller ve kadınlarla ilgili anlatımlarından dolayı. Ama bütüne ve temele bakıldığında islamın ateizmden daha hoşgörülü ve anlayışlı olduğu söylenebilir.

Çünkü islam özellikle dinde zorlama olmadığını belirtir. Ateizm bir din değil düşünce olduğu için temelinde hoşgörü yoktur. " zorlayın " demez ama " zorlamayın " da demez.

insanların çoğu da kendi doğrularını evrenselleştirdiklerinden dolayı bu doğruları başklarına empoze etmekte bir sakınca görmez.

ateizm kavrdıbının kaynağında hoşgörü ve anlayış olmadığı için ateistler kendi doğrularınınben doğru olduklarına inanarak kendi düşüncelerini başkalarına empoze etme hakkını kendilerinde bulur.

Bu sevgisizlik ve anlayışsızlık insanları birbirinden uzaklaştırıyor, aralarında nefreti doğuruyor.

Bu da ateizmi bir düşünce olduğu kadar bir sembol haline de getiriyor. insanları birbirinden uzaklaştıran bir sembol.

Yani ateizmin kaynağında sevgi ve hoşgörü olmadığı için ateizm zamanla insanları birbirinden uzaklaştırdı ve insanlarda çoğunlukla nefret ve öfkeyi çağrıştıran bir sembole dönüştü. Bu biraz ateizm kavrdıbının kendisinden biraz da ateistlerin toplumdaki diğer insanlara kendi doğrularını kabul ettirmeye çalışam temel insani eğilimlerinden oldu.

Çünkü ateizm kavramı aslında varlığıyla bile insanları betimlemekle beraber birbirinden ayırıyor da.

Çünkü hoşgörüsüzlük ve sevgisizlik insanın doğasında var. Daha doğrusu bencillik.

insan diğer insanların doğrularının kendisinkinden farklı olmasına katlanamadığı için onları kendini memnun edecek şekilde değiştirmeye meyilli. Kendi memnuniyeti için. Bencilce.

Yada belki insan kendi doğrularının diğer insanların işine gelebileceğini, onlar için iyi olabileceğini düşündüğünden dolayı da yapıyor olabilir. Hemen bencilliğe yormamak lazım.

Ama gerçekten karşıdaki diğer insanın aslında ne istediğinden emin olmak gerek. Onun istekleri senin isteklerinden farklı olabileceği için onun doğruları da seninkinden farklı olabilir.

insanların çoğu basit canlılardır. Herkes her şeyi sizin kavradığınız şekilde kavrayamayabilir. O yüzden siz kendi doğrunuzun onların işine gelebileceğine emin olduğunuz halde sizi anlamaz ve sizi reddederlerse onlara karşı anlayışlı ve hoşgörülü olun.

Çünkü insanların çoğu basit canlılardır. Siz bazılarınız gibi daha akılsal, mantıksal ve bilimsel düşünemeyebilirler. Ama unutmayın, onlar çoğunluk.

O zaman neden simdiki insanlar maymun olmuyo

Pardon lan o baska mevzuydu

siz bir şeyler sorup paylaşmadıkça hiç keyfim kalmıyor. Ama yinede bu yazıyı bitireceğim.

kuranda hangi uygulama hangi zamana uymaz?

Ateizmin toplumdaki yeri ile ilgili anlattıklarımı özetlemek gerekirse;

Ateizm, bir toplum düzeni oluşturmaya yönelik bir dinden ziyade bir düşünce olduğu için kavramın içinde günümüz insanının kişisel etkilerinden başka genel bir hoşgörü ve anlayış kavramı bulundurmaz.

Bu düşünce sıradan günümüz insanının aslında pekte varolmayan hoşgörü ve anlayışı ile birleşir. Bu şekilde zaten bir betimleme olduğu kadar zamanla insanlar arasında onlar için kötü şeyler çağdaştıran bir sembol haline gelmiş olan ateizm sadece bir düşünceden ve betimleyici kavramdan daha fazlası olmuştur. O artık bir semboldür.

Evet ateizm hala kendi temellerinden hiç bir şekilde sapmamıştır ve evet bir dini veya düşünceyi sırf onun destekçilerinden dolayı reddetmek yanlıştır, ama ateizm insanlarda çeşitli duygular uyandırarak onları birbirlerinden ayıran ve uzaklaştıran bir sembol haline gelmiştir.

Ateizm kavrdıbının varlığının sebebi bile insanları birbirinden ayırır. Neden tanrıyı reddedenleri betimleme ihtiyacı duyulsun? Bunun nedeni birazda tanrıyı reddedenlerin kendini toplumdan ötekileştirmeyi istemelerinden dolayıdır.

Zamanında politik fikirlerinden dolayı da insanlar ayrımcılığa uğramıştır ve evet hala da uğrarlar. Ama bu kavramların hiç biri tam anlamıyla bir sembol haline gelmemiştir ve bunlar birer ideolojidir. Bu ideolojilerde hiç bir şekilde bir grup insanın kendilerini ötekileştirme isteği yoktur. Beimleme ve tanımlama esas amaçtır.

inançlarından dolayı insanları ayırmanın yine başka bir sebepten dolayı insanları ayırmak gibi hiç bir bahanesi olamaz. Belki ateizmin kökünde insanın ötekileştirilme kavramı yoktu. Ama kökünde yoksa bile şu an azımsanamayacak bir insan grubunda bu ötekileştime mevcut. Amacı olmasa bile ateizm insanları birbirinden uzaklaştırıyor.

insanları da birbirinden uzaklaştırdığı gibi kavramın kendisi de sevgi, hoşgörü ve anlayıştan uzak olduğu için ateist değilim.

Herhangi bir dine yada tanrıya inanmıyorum ama bu onları reddettiğimden dolayı değil. Hayır olabilirler de demiyorum, agnostik değilim.

Olup olmamaları beni çok bağlamadığı için bu "tanrı var, bizi o yarattı!" veya "hayır! Tanrı yok, din yalan!" tartışmalarının iki tarafına da uzağım.

Evet tanrıya inanmıyorum. Ama daha önceki açıkladığım iki sebepten dolayı da ateist de değilim.

Tanrıya inanmıyor olmamda bir sebep daha var, biraz kişisel bir sebep.