Ateist bir adam bir gün ormanda geziyor ve etrafindaki güzelliklere 
bakiyormus. "Evrim ne güzellikler yaratiyor!" diye düsünüp mest 
oluyormus. 
Birden arkasinda kocaman bir ayi belirmis ve onu kovalamaya 
baslamis. Adam 
bütün gücüyle kaçiyormus ama her arkasina bakista ayinin daha yaklasmis 
oldugunu fark ediyormus. Dakikalarca süren bir kaçisin sonunda adamin 
ayagi 
yerdeki dala takilmis ve düsmüs; ayi adamin üzerine atlamis, pençesini 
kaldirmis. 
Tam vurmaya hazirlanirken adam "TANRIM!!!" diye bagirmis. Bir anda zaman 
durmus, ayi donmus, ormandaki nehir bile akmaz olmus. 
Bir anda orman kararmis ve gökyüzünden bir igib huzmesi adamin 
üzerine parlamis. 
Çok derinden gelen ilahi bir ses adama: "Yillarca bana inanmadin, yaradilisi 
kozmik bir kazaya bagladin, sana bu durumda yardim etmemi mi 
istiyorsun? 
Seni sevgili bir kulum mu saymaliyim?" demis. Adam utanç içinde: 
"Biliyorum bunca yildan sonra dindar biri olmayi istemem haksizlik, ama 
belki AYIYI dindar yapabilirsiniz." demis. Ses: "Peki." diye karsilik 
vermis 
ve igib kaybolmus. Nehir tekrar akmaya baslamis. Her sey eski haline dönmüs. 
Ayi önce pençesini indirmis, sonra iki pençesini de göge dogru 
çevirmis, ve 
konusmaya baslamis: 
"Tanrim, senin rizkinla orucumu açiyorum, hamdolsun verdigin 
nimetlere."