ateist agnostik inançsız piçlere bi sorum var

not: ben de ateistim.

beyler ölümden sonra hayat yok. tamam eyvallah.
peki o zaman bu amaçsızlığı ne yapıcaz.
her şey ölümle beraber yok oluyorsa büyük bir tatminsizlik duygusu ortaya çıkıyor. her eylemimiz mesnetsiz kalıyor.
insan olarak bu varlığı anlamlandıramayacağımızı kabul ediyorum.
kastettiğim durumla bütün filozoflar karşılaşıyor.
hayatın anlamsızlığı, saçmalığı, absürdlüğü, boşluğu.
albert camus sisifos söylenide bu durumdan bahsediyor mesela. hayatın saçmalığını kavradıktan sonra ne yapacağız.

insanlık tarihinin çoğu gibi mantığı elden bırakıp felsefesel intihara mı yöneleceğiz, yoksa bu tatminsizlikle yaşamayı mı öğreneceğiz?

gelin konuşalım, sohbet edelim. maklube de var.

edit: beyler ben illa amaç olmalı demiyorum zaten. amaç aramıyorum yukarıda. konunun özünü kaçırmışsınız.

diyorum ki amaçsızlık noktasına vardığımızda insan olarak içimizi kaplayan bir tatminsizlik var. bu tatminsizlik yok diyen yeterince düşünmemiştir. bütün dostoyevski eserleri bu tatminsizlikten çıkıyor lan resmen.

demek istediğim amaçsızlık karşısında ne yapacağız.

marka ateistlerini çıkarınca pek bir şey kalmıyor ateizm ndıbına biliyorum ama aranızda zehir gibi adamlar var. bu konuyu düşünen yok mu?

yoksa ateizmle zihinsel yolculuğunuzu tamamladınız mı?

@2 öncelikle ateist olduğunu düşünüyorum. ateizm açısından cevap yazıcam.

insan hayatı saçmadır.
çünkü ölümle beraber insan hayatının noktalandığını farzedersek bu durumda yaptığımız eylemlerin nihai bir amacı olmuyor.

her şey noktalanıyorsa ölümle eylemlerimizdeki gücü nereden bulacağız?
bütün çabalar beyhude oluyor.

en nihayetinde gelinen nokta hayatın saçmalığı. kastettiğim nihai anlam. yoksa kişinin kanseri tedavi etmek istiyorum gibi bir amacı olabilir. bireylerin amaçları olabilir. ama ben insan hayatını tek başına bir obje olarak masaya yatırıp onun saçmalığını irdeliyorum.

anlatabildim mi? umarım olmuştur.

@4 ya güzel kardeşim. ateist agnostik farketmez. ölüm sonrası hayatın mantıksızlığını kavrayınca hepsi aynı kapıya çıkıyor.

@6 en azından uplamış oluyorsun. bi faydan dokunuyor.

@8
@11

evet o durumun farkındayım ama.
şu anda hayatta iken karşıma geliyor bu soru. düşünmeyi engelleyemiyorum.

sadece bende olsa derdim bir problem var. ama sisifos söyleniyi de okuduktan sonra bu noktadan dönemeyeceğimi anladım.

ya aşacağım absürdü, ya da camus'nün dediği gibi absürdün önünde duracağım. mantıklı olan absürdün önünde durmak ama o da tatmin yaratmıyor. camus de bu durumdan bahsediyor. shestovu, jaspersi vs. gösterip bak onlar kişisel tatminleri için gereksiz bir adım attılar diyor.

beyler ben illa amaç olmalı demiyorum zaten. amaç aramıyorum yukarıda. konunun özünü kaçırmışsınız.

diyorum ki amaçsızlık noktasına vardığımızda insan olarak içimizi kaplayan bir tatminsizlik var. bu tatminsizlik yok diyen yeterince düşünmemiştir. bütün dostoyevski eserleri bu tatminsizlikten çıkıyor lan resmen.

demek istediğim amaçsızlık karşısında ne yapacağız.

@14 intihar edelim diyorsun güzel ama. intiharın amacı ne olacak peki?

intihar nedir? zaten gelecek bir sonu hızlandırmak için girişilen gereksiz bir çabadır. benim yukarıda felsefesel intihar dediğim durum ise kişilerin soyut tanrılar oluşturması, kendi mesnetsiz metafizikleriyle kendilerini tatmin etmeleridir.

@25 kanka ben ne diyorum sen ne diyorsun?

ben bu tatminsizlikle karşılaşınca hadi müslüman olalım demiyorum. faith leape karşıyız elhamdülillah. sen inancı işin içine katmışsın.

@28 dediğin gibi ateist olanlar vardır. onlar beni ilgilendirmez. benim ateistliğim dünyayı mantığa uydurma çabasına geliyor en sonunda. inanç bu konuda yardımcı olmadığı için reddediyorum. yani dinler kendi içinde çelişkilere sahip olmasa bile inanmazdım ben.

nihilizm konusuna gelince anlamsızla karşılaşan için intiharın da bir anlamı yoktur. dolayısıyla intihar da yaşamaya devam etmek kadar absürttür. sadece insan olduğumuzdan, hayatta kalma içgüdüsünden intiharı seçmeyiz.

intihar eden insanlar ne olursa olsun, bilimsel açıdan sağlıklı sayılamaz diye düşünüyorum.
mesela http://www.scribd.com/doc...hell-heisman-suicide-note
bu adamın intiharı ne kadar mantıklı dursa da bence ruhsal problemlerden dolayı gerçekleşmiştir.

bu ne amk. allahın varlığını ispat ediyorum deseydim 500 ateist itin zütüne sokardı beni. ne oldu da şimdi tenhalaştı amk.

@38 izin bekleme panpa. yardır direk.

@41 panpa bütün gürültü sonrasını boşveremediğim için ortaya çıkıyor zaten.

teistleri çağırmadım zaten amk. boşuna yazmasınlar.

@57 şükü

@56 ben yaşamın kendisini de amaç olarak almıyorum. amaç aramıyorum çünkü. benim kastettiğim amaçsızlık karşısında hissettiğimiz olmamışlık, ekgiblik, tatminsizlik hissi.

@57nin yazısına ekstra bir parantez açtığım yer de burası. o kültürlerde de insanlar bu duyguya kapılabiliyor. dinsiz rusyada dostoyevski yetişmedi mi?

@burkay

bi materyalizm eleştirisi yapmışsın. anlamadığın noktayı şöyle düzeltelim. insanla tahtanın farkı demişsin ya. evet ikisi de tamamen maddeden oluşur. dolayısıyla ikisi arasında temel fark yoktur.

ancak biz(bura önemli) insan olduğumuz için elbette insan ve tahta arasındaki ayrımdan haberdarız. empati denen bir şey var. sosyetelerin evrimi denen bir şey var.

materyalizm tahta=insan demez direk. başlık odur belki ama altında uzun paragraflar vardır daha.

@73 güzel kardeşim.
ölümden sonraki hayatı kabul etmek mantık kıstaslarına sığmadığı için o da büyük bir tatminsizlik yaratıyor. hatta ölüm sonrası reddinden daha büyük bir tatminsizlik yaratıyor ki biz inançsızlığa kayıyoruz.

tanrının varlığı denklemin her 2 tarafını x ile toplamak gibi bir şey. ortalığı karıştırmaktan başka işe yaramıyor. tanrı var dediğimiz zaman bu sefer varlık için sorduğumuz sorular onun üstüne yöneliyor. cevaplanmıyor yani.

dindarların tatmin olmasının nedeni düşünmemeleridir. düşünenleri dinden çıkar zaten. korkmadan düşünenleri tabi.

@79 sen konunun özünü atlıyorsun. nick olarak almışsın karamazovu halen saçmalıyorsun.

beynini gibtimin salağı bir dolu filozof boşlukta olduğu için ortaya çıktı o varoluşçuluk felsefesi. ananın amından mı çıktı o felsefe? absürd kavramı nereden çıktı? bir de kendini akıllı zannedip kendinden emin tavırların yok mu...

hala bana amaç anlatmaya çalışıyor amele. amaç aramıyorum diyorum. al sana amaç diyor. sen git yat kardeş. ya da sakin sakin oku yazılanları.

@89 zaten yazımda da absürd kavramından bahsettim. o kavramın farkındayım. hatta eğer okumadıysan absürdizmin çıkış noktası olan sisifos söyleni(albert camus) oku derim. ama sorular cevaplanmıyor. camus diyor ki bahsettiğim kitapta absürd karşısında durmalıyız. ama bunun yarattığı tatminsizlik hissini ne yapacağız.

camus yine kitapta başka filozofları örnek göstererek diyor ki bak bunlar sırf tatmin olma istekleri için mantık dışı hamleler yaptılar. sen sen ol bunları yapma diyor. tatmin olma isteğimiz için gereksiz adımlar atma diyor. yani camus bu tatminsizliğin aşılması değil, yaşanması gerektiğini söylüyor.

asıl sorun işte orada başlıyor.

@96 kuranı okumamış ama içinde büyük sırların saklı olduğunu sanan gerizekalı. açıp okusa görecek ki kazın ayağı öyle değil.