0
türkiye'de sözde degil, özde bir demokrasinin olusturulmasi icin söylenmesi gereken cümle.
atatürk'ü seviyorum...
seviyorum, cünkü oldukca kisitli olanaklarla bir milletin tarihini degistirmis, yikilan bir imparatorluktan bir devlet cikarmis ve bununla da kalmamis, yeni kurdugu devlette kisiyi kulluktan cikarip vatandas seviyesine cikarmistir. o günkü dünya ve türkiye sartlarinda ülkesi icin, her türk vatandasinin minnetle anmasi gereken oldukca büyük isler yapmistir.
ama artik ne dünya ne de türkiye 1920'lerdeki gibidir. dünyanin demokrasi anlayisi degismis, aslinda olmasi gerektigi gibi, devletin birey icin var oldugu gercegi kabul edilmistir. bu gercegi kabul etmeyen günümüz ülkeleri hala gelismekte olan ülkeler kategorisinde yer almaktadirlar. kendilerini kemalist olarak adlandiran statükocular, kendi egemenliklerini sürdürebilmek adina, atatürk'ün gölgesine siginmis ve vatan, millet, sakarya edebiyatlari ile bireyleri yeniden birer "devlet kulu" haline getirmislerdir. kemalist olmayan bireyler ya vatan haini ya da irticaci olarak mimlenmis, nedense ülkesini ve ülkesinde yasayan her bireyi seven bir insan olma olasiligi gözardi edilmistir. kemalist olmak vatanseverlikle es hale getirilmis, bu da türkiye demokrasisi'nin ilerlemesi önüne yikilmaz bir set cekmistir.
kemalizm'in vücut buldugu alti ok, o dönem yapilmasi gerekenler icin gerekli olsa da, artik günümüz demokrasi anlayisi icinde zaten varolan seylerdir. burada devrimcilik okunu biraz acmak gerekir kanisindayim.
zira devrim; daima ileriye daha iyiye, daha dogruya hamle yapmaktir. kemalistlerin anlamadigi ya da anlamak istemedikleri budur. sen ileriye hamle yapmazsan, yapamazsan, geriye dogru cekmek isteyenler basarili olacaktir. simdiki türkiye'de yasanan budur. türkiye bir karsi devrime dogru kaymaktadir ve bunun sebebi de, kemalist statükocularin demokrasinin önüne bir set cekmeleridir.
inaniyorum ki bu millet, türkiye'yi atatürk'ün kurdugu cumhuriyetten cok daha ilerilere yani özde demokrasiye tasiyacaktir.
