Türkiye'de zihinler hep Atatürk'ün ölümü üzerine oluşturulan matem havasına ve ağıt edebiyatına şartlandırıldığı için, Atatürk'ün şahsı da, icraatı da değerlendirilemedi ve anlaşılamadı.

10 Kasımlar matem günü olmaktan çıkarıldı, ama bu hava hâlâ dağılmış değil.

Eğer Atatürk 1938'de ölmeseydi de, söz gelişi 1958'e kadar yaşasaydı, böyle olur muydu?

Çok büyük ihtimalle, hayır.

Bugün inönü'nün, Bayar'ın, Gürsel'in, Sunay'ın, Korutürk'ün ve Özal'ın vefat yıl dönümlerinde, 10 Kasım'daki Anıtkabir törenlerine benzer kasvetli anma merasimleri düzenleniyor mu?

Halbuki onlar da Türkiye Cumhuriyeti devletinin en tepe noktasında bulunmuş insanlar.

Peki Atatürk'ün farkı ne? Türkiye Cumhuriyeti devletinin kuruluşuna imza atmış ve ilk başkan unvanını almış olması. Ve de tek parti döneminde ölmesi.

Oysa ömrü vefa edip de demokrasi devrine yetişebilseydi, durum herhâlde çok farklı olurdu.

Farz-ı muhal, Atatürk hayatta olsa idi, bugünkü siyaî yelpazenin neresinde yer alırdı?

Eğer Atatürk yaşasaydı, çok büyük ihtimalle, 2000'lerin Türkiye'sinde "ulu önder" diye anılmazdı. Demokratik kuralların işlediği sistemde hâlâ iktidarda kalabilir miydi, tartışılır. Ama ister iktidarda olsun, ister muhalefette; kendisinden "Sayın Atatürk" diye söz edilir ve hararetli siyasî polemiklerden payına düşeni mutlaka alırdı.

Peki, eğer Atatürk bugün hayatta olsaydı, acaba nasıl bir imaja sahip olurdu? Millî mücadelenin zafere ulaşmasına kadarki imajıyla mı muamele görürdü; yoksa zafer kazanılıp da iktidarı ele geçirmesinden sonraki icraatıyla mı değerlendirilirdi.

Atatürk hayatta olup da iktidar koltuğunda otursaydı, ülkede demokratik bir sisten hâkim olur muydu? Orası meçhul. Ama yine faraziye olarak, Atatürk'e rağmen demokrasiye geçildiğini ve de Atatürk'ün genel seçimler neticesi iktidara geldiğini varsayalaım. icraatı, muhalefet liderlerince nasııl topa tutulurdu:
"Sayın Atatürk yanlış yolda."

"Sayın Atatürk ne yapmak istiyor?"

iktidarda değil de, muhalefette kalsaydı, meselâ hâlâ CHP'nin başında olsaydı, iktidara yönelttiği eleştiriler ya kaale alınmaz ya da ilginç polemiklerle cevaplandırılırdı:

"Sayın Atatürk önce kendi icraatının hesabını versin."

"Sayın muhalefet liderinin iddialarını ciddîye almıyoruz."

Evet, çok partili demokratik sistemde Atatürk üç aşağı beş yukarı bu gibi polemiklerin konusu, muhatabı ve tarafı olacaktı. Ve bu tartışmalardan kimse gocunmayacak; bunlar demokratik tartışmanın bir gereği olarak telâkki edilecekti. Tartışmalar sonucu nihaî karar da milletin olacaktı.

Not: Bence Atatürk şu an ortaya çıksa ve qandırdım ben ölmedim dese CHP'ye katılsa, başkan olamazdı. Kılıçdaroğlu koltuğu bırakmazdı. Atatürk'e bile.

Edit: Özet yok okuyun amk. En fazla 3 dknizi alır.