+1
Bu yazi "Atatürkün usagi cemal granda anlatiyor" isimli kitaptan alintidir. ilgimi cekti paylastim.
"Atatürk meyve istedi. yemek pek yemezdi, çerezle idare ederdi. meyvaya ise dönüp bakmazdı bile. başı hoş değildi meyvayla. bu yüzden meyva isteyişini biraz garip karşıladım. "hangi dağda kurt öldü acaba?" diye aklımı koyarak, hemen meyva tabağından bir armut aldım. süratle soyup üç-dört dilimi ayırdım. önüne koydum. iştahla yedi. konuşmaya daldı. ne kadar zaman geçti, bilemiyorum. yeniden seslendi:
- "çelebi efendi, meyva getir."
yediğini unuttu sandığımdan mı ne, "yediniz efendim... " deyince kıyamet koptu.
- "hayvan, yediğimi sana mı sordum. gene istiyorum... "
ben hayretler içinde yeni bir armudu soyarken, çevresindekilere döndü:
- "ben böyle söylüyorum ama siz aldırmayın. bu konya çelebisi'dir. bakmayın böyle söylediğime. biz askerlikten gelen alışkanlıkla bazen böyle sözler sarf ediyoruz. bunlar benim askerlerim... "
Kaynak: granda, cemal. 2007. atatürk’ün uşağı cemal granda anlatıyor. ankara: kristal kitaplar. 209.
