atatürk için 1milyon entry

http://inciswf.com/jetvg958.swf

up up up

up up up

yapmayın a.q. fotoğraflarına bakamıyom gözlerim doluyo !

http://www.youtube.com/watch?v=gC6Pffgt-yM

up

up

izindeyiz atam

up up up

upupupup

atatürk'ün gençliğe hitabesi

ey türk gençliği!

birinci vazifen, türk istiklâlini, türk cumhuriyetini, ilelebet, muhafaza ve müdafaa etmektir.

mevcudiyetinin ve istikbalinin yegâne temeli budur. bu temel, senin, en kıymetli hazinendir. istikbalde dahi, seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek, dahilî ve haricî bedhahların olacaktır. bir gün, istiklâl ve cumhuriyeti müdafaa mecburiyetine düşersen, vazifeye atılmak için, içinde bulunacağın vaziyetin imkân ve şerâitini düşünmeyeceksin! bu imkân ve şerâit, çok nâmüsait bir mahiyette tezahür edebilir. istiklâl ve cumhuriyetine kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler. cebren ve hile ile aziz vatanın, bütün kaleleri zaptedilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. hattâ bu iktidar sahipleri şahsî menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir.

ey türk istikbalinin evlâdı! işte, bu ahval ve şerâit içinde dahi, vazifen; türk istiklâl ve cumhuriyetini kurtarmaktır! muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!

mustafa kemal atatürk
20 ekim 1927

istiklâl marşi

korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
o benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
o benimdir, o benim milletimindir ancak.

çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilâl!
kahraman ırkıma bir gül! ne bu şiddet, bu celâl?
sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helâl...
hakkıdır, hakk’a tapan, milletimin istiklâl!

ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
hangi çılgın bana zincir vuracakmış? şaşarım!
kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner aşarım.
yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.

garbın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
ulusun korkma! nasıl böyle bir imanı boğar,
“medeniyet!” dediğin tek dişi kalmış canavar?

arkadaş! yurduma alçakları uğratma, sakın.
siper et gövdeni, dursun bu hâyasızca akın.
doğacaktır sana va’dettiği günler hakk’ın...
kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.

bastığın yerleri “toprak” diyerek geçme tanı:
düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı;
verme, dünyaları alsan da bu cennet vatanı.

kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki fedâ?
şühedâ fışkıracak toprağı sıksan, şühedâ!
cânı, cânânı, bütün varımı alsın da huda,
etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüdâ.

ruhumun senden, ilâhî şudur ancak emeli;
değmesin mabedimin göğsüne nâmahrem eli.
bu ezanlar – ki şahadetleri dinin temeli-
ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli.

o zaman vecd ile bin secde eder – varsa – taşım,
her cerîhamdan, ilâhî, boşanıp kanlı yaşım,
fışkırır ruh-ı mücerred gibi yerden na’şım;
o zaman yükselerek arşa değer belki başım.

dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl
olsun artık, dökülen kanlarımın hepsi helâl.
ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl:
hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet;
hakkıdır, hakk’a tapan, milletimin istiklâl!

mehmet akif ersoy

atatürk'ün gençliğe hitabesi

ey türk gençliği!

birinci vazifen, türk istiklâlini, türk cumhuriyetini, ilelebet, muhafaza ve müdafaa etmektir.

mevcudiyetinin ve istikbalinin yegâne temeli budur. bu temel, senin, en kıymetli hazinendir. istikbalde dahi, seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek, dahilî ve haricî bedhahların olacaktır. bir gün, istiklâl ve cumhuriyeti müdafaa mecburiyetine düşersen, vazifeye atılmak için, içinde bulunacağın vaziyetin imkân ve şerâitini düşünmeyeceksin! bu imkân ve şerâit, çok nâmüsait bir mahiyette tezahür edebilir. istiklâl ve cumhuriyetine kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler. cebren ve hile ile aziz vatanın, bütün kaleleri zaptedilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. hattâ bu iktidar sahipleri şahsî menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir.

ey türk istikbalinin evlâdı! işte, bu ahval ve şerâit içinde dahi, vazifen; türk istiklâl ve cumhuriyetini kurtarmaktır! muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!

mustafa kemal atatürk
20 ekim 1927

istiklâl marşi

korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
o benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
o benimdir, o benim milletimindir ancak.

çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilâl!
kahraman ırkıma bir gül! ne bu şiddet, bu celâl?
sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helâl...
hakkıdır, hakk’a tapan, milletimin istiklâl!

ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
hangi çılgın bana zincir vuracakmış? şaşarım!
kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner aşarım.
yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.

garbın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
ulusun korkma! nasıl böyle bir imanı boğar,
“medeniyet!” dediğin tek dişi kalmış canavar?

arkadaş! yurduma alçakları uğratma, sakın.
siper et gövdeni, dursun bu hâyasızca akın.
doğacaktır sana va’dettiği günler hakk’ın...
kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.

bastığın yerleri “toprak” diyerek geçme tanı:
düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı;
verme, dünyaları alsan da bu cennet vatanı.

kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki fedâ?
şühedâ fışkıracak toprağı sıksan, şühedâ!
cânı, cânânı, bütün varımı alsın da huda,
etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüdâ.

ruhumun senden, ilâhî şudur ancak emeli;
değmesin mabedimin göğsüne nâmahrem eli.
bu ezanlar – ki şahadetleri dinin temeli-
ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli.

o zaman vecd ile bin secde eder – varsa – taşım,
her cerîhamdan, ilâhî, boşanıp kanlı yaşım,
fışkırır ruh-ı mücerred gibi yerden na’şım;
o zaman yükselerek arşa değer belki başım.

dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl
olsun artık, dökülen kanlarımın hepsi helâl.
ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl:
hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet;
hakkıdır, hakk’a tapan, milletimin istiklâl!

mehmet akif ersoy

olmuyor zorlama .android al kurtul ben gibi ;)

1milyon için saldırın amk

http://inciswf.com/jetvg958.swf

istiklâl marşi

korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
o benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
o benimdir, o benim milletimindir ancak.

çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilâl!
kahraman ırkıma bir gül! ne bu şiddet, bu celâl?
sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helâl...
hakkıdır, hakk’a tapan, milletimin istiklâl!

ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
hangi çılgın bana zincir vuracakmış? şaşarım!
kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner aşarım.
yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.

garbın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
ulusun korkma! nasıl böyle bir imanı boğar,
“medeniyet!” dediğin tek dişi kalmış canavar?

arkadaş! yurduma alçakları uğratma, sakın.
siper et gövdeni, dursun bu hâyasızca akın.
doğacaktır sana va’dettiği günler hakk’ın...
kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.

bastığın yerleri “toprak” diyerek geçme tanı:
düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı;
verme, dünyaları alsan da bu cennet vatanı.

kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki fedâ?
şühedâ fışkıracak toprağı sıksan, şühedâ!
cânı, cânânı, bütün varımı alsın da huda,
etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüdâ.

ruhumun senden, ilâhî şudur ancak emeli;
değmesin mabedimin göğsüne nâmahrem eli.
bu ezanlar – ki şahadetleri dinin temeli-
ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli.

o zaman vecd ile bin secde eder – varsa – taşım,
her cerîhamdan, ilâhî, boşanıp kanlı yaşım,
fışkırır ruh-ı mücerred gibi yerden na’şım;
o zaman yükselerek arşa değer belki başım.

dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl
olsun artık, dökülen kanlarımın hepsi helâl.
ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl:
hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet;
hakkıdır, hakk’a tapan, milletimin istiklâl!

mehmet akif ersoy

daha öncede denendi başlık uçtu bosver panpa git iki kitap oku kendini geliştir vatana millete hayıırlı biri ol

--spoiler--

--spoiler--