7 yaşındayken babasını kaybetti ve yetim kaldı. Yalnız ve içine kapanık biri olarak yaşamaya, oradan oraya sürüklenmeye başladı.
•8 yaşında okuldan alındı ve köyde yaşadı. Zamanını tarlalarda kargaları kovalayarak geçirdi.

•10 yaşında, yüzü kanlar içinde kalacak şekilde okulun yeni hocasından dayak yedi. Ailesi onu okuldan aldı. Korku ve sinirden 3 gün evinden çıkamadı.

•17 yaşında yaşında, hayalindeki okulun istediği bölümü için gerekli not ortalamasını tutturamadı.

•24 yaşında tutuklandı, günlerce sorguya çekildi.2 ay tek başına bir hücrede hapis yattı.

•25 yaşında sürgüne gönderildi.

•27 yaşında, kendisinden bir yaş büyük meslektaşı kendisinin de üyesi bulunduğu derneğin çalışmaları ile kahraman ilan edilirken, kendisi hiç önemsenmiyordu. Doğduğu şehrin merkezinde rakibi törenlerle karşılanırken,o kalabalık arasında yalnız başına olanları izliyordu.

•30 yaşında kendisi başka şehirleri düşman elinden kurtarmaya çalışırken, doğduğu şehir düşman eline geçti.

•30 yaşında, amiri onu kendisinden uzaklaştırmak için, başka göreve atanmasını sağladı. Yeni görevinde fiilen işsiz bırakıldı. Aylarca boş kaldı.

•37 yaşında böbrek hastalığından Viyana’da 2 ay yalnız ve hasta yattı.

•37 yaşında, komutan olarak yeni atandığı ordu dağıtıldı.

•38 yaşında, savunma bakanı tarafından görevinden alındı.

•38 yaşında,bir toplantıda giyebileceği bir tek sivil elbisesi bile yoktu.Ve başkasından bir redingot ödünç aldı. Ayrıca cebinde sadece 80 lirası vardı.

•38 yaşında kendisi için tutuklama kararı çıkartıldı.

•38 yaşında,en yakın beş arkadaşından üçü, onun kongre temsil heyetine üye olmaması için oy kullandı.

•39 yaşında idam cezasına çarptırıldı.

•42 yaşında Türkiye Cumhuriyeti başkan oldu.

Biz aynı zorlukları yaşasak ne yapardık?

Yine gelir birazdan züt kılları bunların başına gelse ülkeden kaçarlar.

Artık prime çugu aminakoyayim

Rezerve