ataturku seviyordum ama babami bilmiyordum

yetistirme yurdunda buyudum, ne annem ne babam vardi ne de bi akraba.cok zor picler cok zor siz babalarinizin, annelerinizin elinden tutup park park gezerken bi oyle bakiyoduk, dondurma alanimiz bile yoktu.. orda bize ogretilen ilk sey ataturkun buyuklugu ve liderligiydi.her derste bu hatirlatilirdi, heryerde onun resimleri vardi..ve ister istemez yetim bi cocuk olarak onu 'baba' figuru olarak goruyordum ve cok seviyor, sarilasim geliyordu..

sonra buyudum kemalistlerin 'atam olmasa baban kimdi bilemezdin serefsizz' siirini ve laflarini duydum orda burda..bu beni derinden yaraladi ben ataturku seviyordum ama yine babam kim bilmiyordum,bu benim sucum muydu? babamin kim oldugunu bilmedigim icin ataturku sevme sansini tanimadi bana kemalistler ben de artik vazgectim sevmekten.. yetim bi cocugun bu halini anlamayan kemalistler yatacak yeriniz yok..

@9 bu sefer dram panpa ,cok fazla duygulu..(

(bkz: oo amsever alırım bi dal)

not : okumadım kanka :D :D :D sevsem de seni : =)) çook uzun . :D

yine anti kemalistçe şeyler yazmışssındır :D

http://inciswf.com/prgnjjgf.swf

sen çok yanlış gelmişsin kardeş cahiliye öbür taraf

annen zihin engelli bir dilenciydi baban ise abaza bir şarapçı ananı yolda buldu bi güzel domalttı ve sen oldun amıankodmun babasızı seni

ozelden beni teskin eden panpalarima tesekkurler..

@3 kemalist sistemin ezdigi yetimler hep boyle magrurdur kardes:((

ağlattın kardeş :(

siz bilmezsiniz bu duygulari tabi.. biri huur cocugu dediginde 'ahhh bi anam olaydi da huur olaydi' dersiniz..

ulaan ne adamsın amsever