ataturku seviyordum ama babami bilmiyordum

yetistirme yurdunda buyudum, ne annem ne babam vardi ne de bi akraba.cok zor picler cok zor siz babalarinizin, annelerinizin elinden tutup park park gezerken bi oyle bakiyoduk, dondurma alanimiz bile yoktu.. orda bize ogretilen ilk sey ataturkun buyuklugu ve liderligiydi.her derste bu hatirlatilirdi, heryerde onun resimleri vardi..ve ister istemez yetim bi cocuk olarak onu 'baba' figuru olarak goruyordum ve cok seviyor, sarilasim geliyordu..

sonra buyudum kemalistlerin 'atam olmasa baban kimdi bilemezdin serefsizz' siirini ve laflarini duydum orda burda..bu beni derinden yaraladi ben ataturku seviyordum ama yine babam kim bilmiyordum,bu benim sucum muydu? babamin kim oldugunu bilmedigim icin ataturku sevme sansini tanimadi bana kemalistler ben de artik vazgectim sevmekten.. yetim bi cocugun bu halini anlamayan kemalistler yatacak yeriniz yok..