(bkz: astral seyatahi denemez olaydım)

o sene Lise yeni bitmişti. üniverste sınavındanda bi gibim başaramamıştım. temmuzun 13ü kendime iş güç bakıyordum. kafamda hiç çalışmak yoktu ama hayatımızda yokluk vardı. sokak sokak dolaşıp garsonluk işi kovalıyordum. hiçbir vasfım yoktu. motor ehliyetim vardı ama motorum yoktu kuryelik işi iyi olurdu aslında. almayı düşünüyordum. parayı bulmak lazımdı. o gün eve dönerken yine mehmet amcanın dükkanının önünden geçtim. 2 yıldır kayıp...
bulamadılar onu. nerde olduğu hakkında benim bile bir fikrim yoktu. eve gittim. annem açtı kapıyı. Ne bi hoş geldin Ne bir selam sabah vermeden yine iş bulamadın dimi diye sordu. cevap vermedim direk odama gittim. üzerimi değiştirip. hala pirizde duran şarj aletini bağladım telefona. ayaklarım şişmişti dolaşmaktan. gözlerimi kapadım yine burcu geldi aklıma sarı saçlım hilal kaşlım. güzel bi üni. kazandı. istediği bölümüde tutturdu. hayatını kurtarmıştı. soracak olursanız hiç yakın olmadı bana. oysa gönlü kayar bana diye düşünmüştüm. ama olmadı. uzun zamandır. rüyalarına girmiyorum. aslında astral seyahati bıraktım 1 buçuk senedir odaklanmıyorum. sebebini bilmiyorum. en baştaki gibi beni içine çeken his bu sefer itiyor gibiydi. bende vardır bi sebebi diye hiç uğraşmadım. gözlerim kapandı burcuyu düşünürken. yatağın solunda duran komidinin üzerinde duran bardaktaki yarım kalan suyu yudumlayıp uykuya daldım. okul olmadığı için artık telefonun saatinide kurmuyorum.

Yazsana kardeş amk

trende girer

Rez panpa okuyom devam et lütfen

Amk sığırı bitirmediysen bitirmedim de

topalbaba confirmed

Rezzzzzx

Kardeş yazsana okuyoz aq

Degerlenir rez

sabah uyandım ilk işim sonuna kadar dolu olan mesanemi boşaltmak oldu. işedikçe işiyorum. sonunda bitirip elimi yüzümü yıkama fırsatı buldum aynada yüzüme bakıyorum dakikalarca baktım anlamsızca ve nefret edercesine. lavabodan çıkıp soldaki hole yöneldim ilerde sağda duran mutfak kapısına gidip içeri baktım usulca. kimse yoktu masanın üzerinde sadece bayat bir ekmek vardı. utanıpta size krallar sofrası var diyecek değilim dediğim gibi yokluk vardı hayatımda hiç gün yüzü görmüş değildim. anneme seslendim ses veren olmadı. televizyonun sesi açıktı sonuna kadar ama anlamadığım dilden sesler geliyordu. salona doğru yöneldim. yarısı çürümüş olan kapıyı araladım elimle. ve o an beynimden vurulmuşa döndüm annem tekli koltukda oturmuş boğazından kanlar fışkırıyordu avazım çıktığı kadar bağırarak koştum yanına elimle boğnuna bastırıyordum. ama elime temas eden kan o kadar soğuktu ki. o soğuğu iliklerime kadar hissettim. gözlerim kararıyrdu. başım dönüyordu. o an ismim sayıklandı kulaklarımda kalbim yerinden fırlayacakmış gibi hissediyordum. çığlık atarak uyandığımı farkettim. annem başımda duruyordu canlı bedeni vardı karşımda bi 30 saniye kadar ne olduğunu anlamaya çalıştım. sonradan farkına vardım gördüğüm kabusun. o kadar gerçekçi olamazdı. herşey gerçekti sanki. gittim lavaboya elimi yüzümü yıkamaya. o da ne! yine burnum kanamış. hadi hayırlısı dedim içimden yine bir şeyler dönüyor. mutfağa doğru gittim. buzdolabının kapağını açtım. bomboş 1-2 kahvaltılık var sadece. bir koşu bakkala gittim. cebimde duran 2-3 lira bozuk vardı sadece. 1 liraya 3 tane yumurta aldım. eve dönüyorum. karşıdan gelen burcuya takıldı gözüm. saç baş düzelttim hemen farketmeden. yaklaştıkça kalbim yerinden çıkacak. beni görünce gözleri anında yere doğruldu. anladım benimle konuşmak istemiyordu. sebebini soracak olursanız 1. yazdıığım hikayede olan olayları anlatmıştım. e haliyle bana inanmadı. ben kendime inandığım için onun inanmaması bende pek bişey ifade etmiyordu. yanımdan geçip gitti öylece. parfümü hala aynı. eve vardım. bir çırpıda kırıp kızarttım yumurtaları. koyuldum tekrar iş aramaya..

inananlar beğendi bile :d

Kesin trend olcak

Çalıntı cugu

Azcık oynama yapmiş

Değerlenir buralar

Yeni part artık rez