0
heyyyyyyyyyy
•
** do you remember meeeeeeee"
bu kimdi lan. bu kimdi
polis olamazdı.
ismimi biliyordu.
kim di bu herif.
"open the door.
we have a deal with youuuu"
yoksa lan yoksa ?
"hahahaha ı know, you are in the home.
ı, ı sent you a money for job."
kapıyı hala yumrukluyordu.
tek kişi olamazdı.
silahsız da gelmiş olamazdı.
sorulması gereken soru beni nereden tanıyor, kim bu ve evimi nasıl buldu?
ulan bunları şimdi mi düşünmeliydim.
herifler az sonra gibecek belamı.
kaçmalıydım.
run ** runn *runnnnnnnnnn
laptobu çantaya koydum.
balkana çıktım.
atladım ve koşmaya başladım.
uzun zamandır koştuğumu hatırlamıyordum. nasıl bir histi onu da bilmiyordum.
ama koşarken ağlıyordum. göz yaşlarım, rüzgarın etkisiyle gözlerimden ayrılıp adeta hava da asılı kalıyordu. sanki arkamı dönsem hava da onları asılı görecektim.
ama arkadamdan bu heriflerin geldiğini de bilebiliyordum.
sesler duymuştum.
kaçtığımı anlamışlardı.
ne yapacaktım ulan.
kaçıyordum arkama bakmadan.
koşuyordum önümü göremeden.
uzaktan sıksalar belki indirirlerdi beni.
ama istekleri nedir bilemezdim.
evet belki indirmek istiyorlardı beni.
yapacak bir şeyim yoktu. polisi arayamazdım. onlara sığınamazdım.
tek yapmam gereken aradaki farkı açıp bir yere saklanmaktı.
ama tıkanmıştım.
koşamıyordum.
adamların nefesini boynumda hissediyordum.
bitmişti be.
buraya kadardı.
rüya sona ermişti.
hani böyle ölmeden önce gözlerinizin önünde film şeriti geçer diyorlardı ya. aynısı olmuştu işte.
durmuştum.
olduğum yerde duruyordum.
küçükken bigibletten düşmüştüm.
ağzım burnum, dizlerim gibilmişti.
üstüne bir de babam dövmüştü.
hacker dostum geldi deep webdeki.
içime doğmuştu. yakalandığını düşündüm.
lisedeki ingilizce hocam gelmişti. seviyordum be o kadını.
gençti, güzeldi.
buraya kadardı.
son bir adım her şeyi bitirebilirdi.
emin miydim bilmiyordum.
ama bunu yapmam galiba en doğrusuydu.
hazırdım.
yok yok değildim.
ama yapmalıydım.
kaçamazdım.
bu kadar.
rüya sona etmişti...
---
---
--
1 adımı attım.
adeta bebek ciyaklaması gibi bir ses duydum.
bir acı.
büyük bir acı.
ehueheuhueeu
ne olduğu hakkında hiç bir fikrim yoktu.
gözlerimi zorladım.
açtım.
birisini gördüm.
anneme çok benziyordu.
annemdi herhalde.
"anne" dedim
bir şey demedi bu kadın.
değildi herhalde.
gözlerimin makrosu yerine gelmişti.
ulan annemdi bu işte.
ağlıyordu.
konuşmak istiyordu, ama konuşamıyordu.
bitmiş miydi yoksa her şey.
kurtulmuştum lan.
doğru mu ?
ehehehe bitmemiş tabi ki.
miş li anlatıyorum.
bunları sonradan öğrendim tabiki.
şevroletin teki gelmiş koymuş amk.
kaç metre uzağa atmış ipne.
1 hafta yoğun bakımda kalmışım. annem ve babama ulaşmışlar. onlar da dayıma söylemişler.
dayım ilgilenmiş hemen.
sürekli uyutmuşlar amk.
sonra türkiye' ye naklim olmuş işte.
türkiye' de gözlerimi açtım.
sıkıntı yok, sağlık yerinde.
neyse amk sonra tekrar ukrayna'ya gitmek zorunda kaldım.
şu utandırıcı meselesinden dolayı.
ilk kez aldığımı, denemek amaçlı olduğunu söyledim.
para cezası verdiler ve ülkeye girişimi yasakladılar. amk çok meraklıydık sanki ülkenize.
babam gibti belamı. ulan eşek kadar adam olduk yine dayak yedik.
neyse anneme affettirdim kendimi. sıkıntı yok o konuda.
hee diğerleri ne oldu derseniz hiç gibimde değil. umarım karşıma da çıkmazlar.
kurtuldum herhalde o binlerden.
şu anda ne mi yapıyorum?
gibindirik bi teknoloji mağazasında satış görevlisiyim.
lan sabah 9 akşam 10 a kadar mağazada ayakta oluyorum.
bazen gece 3 e kadar mağaza da kaldığımı biliyorum.
bir de asgari ücret alıyoruz işte.
ailemle kalıyorum.
eş adayı yok, bakacağız artık. bu parayla bulabilir miyim bilemem.
demek istediğim şu illet hayatımı gibti.
aman girmeyin.
vay be yıllar süren yazım burada sona erecekti.
vay be duygulandım.
yazmayı düşünmüyordum.
işlerden vakit kalmıyordu ve sözlükte ortam eskisi gibi kalmadı. sözlüğü de girmiyordum zaten.
geçenlerde girmiştim. özelden çok taciz aldım.
bitireyim dedim.
efsane bir başlık olamadı ama okuyanlara teşekkürler.
hayatımda hiç bu kadar küfür yememiştim. ama canınız sağolsun.
hadi allaha emanet.
başlığa arada girer bakarım.
Tümünü Göster