assassins dergahındaki yıllarımı anlatıyorum

hava karardığı için sınırı koruyan yeniçeriler azalmıştı. yalnızca 5 kişi kalmışlardı. kapının iki yanıondaki meşaleleri yakmışlardı, bu korkutucu bir görüntü oluşturuyordu. yavaşça kapıya doğru ilerledik. kapıda yeniçerilerden biri bizi durdurarak isimlerimizi ve nereye gittiğimizi sordu. uydurarak iki tane italyan ismi söyledik. ezio abi müslüman olduğumuzu; sırasıyla kudüs'ü, mekke'yi ve medine'yi ziyaret edeceğimizi söyledi.
yeniçeri inanmayan gözlerle baktı ve; yılın bu zamanında mı? diye sordu.
ezio abi onayladı. yeniçeri beklememizi söyledi. 1 saat kadar bekledik. bekledikçe geriliyordum. ezio abi beni sakinleştirmeye çalışıyordu.

beklediğimiz 1 saatin sonunda arabadan inmemiz söylendi. yakındaki kasabalardan birinden bir kadı gönderilmişti. kadının huzurunda kuran'a el basarak 1 saat önce yeniçeriye söylediklerimiz üzerine yemin ettik. artık gitmekte özgürdük.

reserverd

Reserved

reserved panpa 1-2 gün ara verme hergün düzenlice yaz

sanıgoduk ki bi baktik o zamanın osmanli padisahi selim sefere cikmis bizi gorunce hadim ettiler sora da bi guzel gibtiler olduk tabuttan yaziyorum kib by

hadi amk bisi yazacan degere mi bindi

Reserdd

@129 panpa ne gerek vardı buna :(((((((

yarım saat kadar bekledim. iyice sıcaklamıştım ve heryerim kaşınmaya başlamıştı. ama ipucu toplamak için bu tarz boşa sallamalara gerek vardı.
beklerken kapıdan ezio abi ve başka bir eğitmenin yürüyerek çıktığını gördüm. ezio abi:
-lan sen nası saklıyosun kız olduğunu bu kadar erkeğin arasında?
diğer eğitmen:
-8 kardeştik biz. yedisi erkekti. bi ben kızdım aralarında. alışkınım.

demek okulda bir bayan eğitmen vardı! işte bu, geceleri koridora yayılan ve gibimi mermer gibi yapıp beni uyutmayan am kokusunu açıklıyordu. amlıyla ezio abi kuytu bi köşe bulup çakışacaklardı belli ki.
bu konunun üzerine fazla düşmeyip gözetlememe devam ettim. normal konuşan, normal öğrenciler geçiyordu önümden sürekli.
ama daha sonra fısıldaşarak ve etrafa şüpheli gözler fırlatarak yürüyen iki öğrenci gördüm. çok sessiz konuştukları için ancak şu kelimeleri duyabilmiştim:
slash in torunu... hidden blade... ezio... başkan... ordu
aradıklarım bunlar olabilir miydi? gittikçe uzaklaşmışlardı, seslerini duyamaz olmuştum. peşlerine düşmeye karar verdim.

saklandığım yerden çıkmadan önce etrafıma baktım. buradan çıktığımı kimse görmemeliydi. beni izleyen kimse görünmüyordu.
yerimden çıktım. okulun bahçesinde turluyorlardı. ama birşey duymuyordum, konuşmuyorlardı. en sonunda durdular ve konuşmaya başladılar. dinlemeye koyuldum.
http://inci.ca/u5jttc8i9l

gün boyu onları izledim. tuvalette yan taraftaki kabinde işiyo gibi mi yapmadım, çalıların arasında mı sürünmedim, samanların arasına mı dalmadım, hepsini, her türlü rezilliği yaptım amk. ama gün içinde akşam yapacakları suikast hakkında hiç konuşmadılar. gerçekten gizli tutuyorlardı. hava kararınca yemek yemeden doğruca yatakhaneye gittiler. yatakhanelerinin numarasını öğrenmiştim: c-101

Reserved

yatakhaneye girdiler. yatakhanelerini gören koridorun sonundaki köşeye saklanıp gözetlemeye başladım. saat daha erkendi. harekete geçmek için herkesin uyumasını bekleyecveklerdi, bu tahminim kesinlikle doğruydu. en az üç saat burada bekleyecektim. bekledim. birileri gelip geçerken duvara yaslanıyor ve cebimdeki kağıt parçasını okuyormuş gibi yaparak yüzümü kapatıyordum. bir süre sonra etraf iyice tenhalaştı ve sessizleşti. ve bu gün takip ettiğim ikili sessizce yatakhanenin kapısından çıktılar. benim bulunduğum tarafın tam tersinde bulunan merdivenden aşağı inmeye başladılar. ben de kendi tarafımdaki merdivenden inerek onları takip etmeye başladım. en son bahçeye indiler. kafam karışmıştı. çünkü okuldaki önemli birisini öldürmek için kalenin üst katlarına, eğitmen ve öğretmenlerin kaldıkları yerlere çıkmaları gerekiyordu. bahçeye çıkınca kalenin kapısına doğru ilerlediler. etraf karanlıktı, görülmeden rahatça onları takip edebiliyordum.

genelde yaptığım gibi bir çalının arkasına saklandım ve onları gözetlemeye başladım. hiç konuşmuyorlardı. bu beni korkutmuştu. varlığımdan haberdarlar mıydı yoksa?
ben endişe ve telaş içinde beklerken daha önce hiç görmediğim iki kişi kapıdan girdiler. birlikte büyük bir tahtadan kasa taşıyorlardı. kasaya üç kişi rahatlıkla sığabilirdi. kasadan sesler geliyor, ve kasa ara sıra sallanıyordu. bu da neydi böyle? bugün takip ettiğim öğrenciler kasayı getirenlere yüklü bir miktarda ödeme yaptılar. kasayı dikketle incelediğimde kapağında şöyle bir etiket gördüm: http://tinyurl.com/ccczzer

kanım donmuştu. izlediğim ikiliden birisi kapaktaki dedeler etiketini yırttı. ben dedeleri hiç görmemiştim, ama duyduğum efsanelere göre bulundukları kasanın kapağı açılınca dışarı çıkıp tren pozisyonunda gibişmeye başlıhyordu. onları izleyen kişi ise kilitleniyor, ve bir süre sonra bu zulüme dayanamayarak can veriyordu. dedeler ise görevlerini tamamlayınca kendiliğinden kasaya giriyor ve bir sonraki kapağı açacak kişiyi bekliyorlardı. bu gerçekten korkunçtu.

__--__--__--__--__--__--__--___-__--__--__--__--__--__--__--
dinleyen varsa rezerv alsın kakamı yapmaya gidiyorum
__--__--__--__--__--__--__--__--__--__--__--__--__--__--__--

reserved

rizörvıd devam et panpa harika gidiyon soundtrack'ı dinlettirme bana bişiler yaz da okuyalım

ertesi sabah(pazar günü) tahir emminin sesiyle uyandım:
kalk slash in torunu sadece beni uyandırıyordu. saat daha 6'ydı. ezio abinin beni çağırdığını söyledi.
endişeli bir şekilde giyindim ve ezio abinin odasına gittim.