assassins dergahındaki yıllarımı anlatıyorum

kantin saat 7:30 da açılıyordu. o saate kadar zamanımı kütüphanede tapınak şovalyeleriyle ilgili araştırma yaparak geçirmeye karar verdim. neyse ki kütüphane sürekli açıktı. geceleri bile.

kütüphane(gündüzken): http://inci.ca/u6oc95_gr1

kütüphanenin kapısından içeri girdiğimde kütüphane görevlisinin masasında sızdığını gördüm. bu saatte uyanık olduğumu kimsenin görmemesi iyi olmuştu-yani, kimsenin görmediğini umuyordum.
araştırmama erken dönem haşhaşi ve tapınak şovalyeleri arası ilişkiler kitabından başladım. 500 sayfalık tuğla gibi kitaptı ama derste öğrendiklerimden daha fazla bilgi toplamam gerekiyordu. okumaya ve yanımda getirdiğim parşömene not düşmeye başladım. kitabın 30. sayfasındaydım ki el-tahir ibn 'la ahad'ın mürekkeple yapılmış bir çizimine rastladım:
http://imgim.com/acdergahındakiyıllar.jpg
ezio abiye aşırı benzerliği gözümden kaçmamıştı: http://inci.ca/u9s_pi4vcb

el-tahir'in resminin üstünkörü bir kopyasını çıkardım ve notlarıma ekledim. kitabı okumayı sürdürdüm. saat 7:40 civarında bitirmiştim. kantine gittim. bugün cumartesi olduğu için henüz çok az kişi uyanmıştı. cumartesi ve pazar günleri öğrenciler özgürdüler. bütün gün boyunca 31 çekmeleri bile mümkündü. bugün serbest olduğumuz için tapınak şovalyeleri ile ilgili araştırma yapmaya devam edecektim.

ama kütüphanede değil.

kantinde haşlanmış yumurtamı ve çayımı içtikten sonra yatakhaneye dönüp çıkardığım notları dolabıma koyup kilitledim. 25 sayfa falan olmuşlardı. daha sonra henüz çok tenha olan bahçeye indim ve kuytu bir köşe aramaya başladım.

-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-
uykum geldi lan
saat iki buçuk amk
---ayraç---
devam edcek...
rezerv alın ağzınızı kırarım, anlatmam da üstelik
-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-
edit: bu ne lan arttırın şu rezervleri

reservz

http://tr.cam4.com/caramelicock

devam et yannan başı

reserved

devam et la

yeter dıbına koyam yeter

__--__--__--__--__--__--__--__--__--
günlerdir beklenen hikaye devam ediyor
__--__--__--__--__--__--__--__--__--

aradığım kuytu köşeyi sonunda bulmuştum. bana lazım olan tüm özellikler vardı. kalenin kapısına çok yakındım, giren çıkanların konuşmalarını rahatlıkla duyabilirdim. dışarıyı rahatça gözetleyebilirdim ama beni göremezlerdi.
işte şöyle biyerdi: http://inci.ca/u92t56balp

kimseye görünmeden buraya saklandım ve beklemeye başladım

yarım saat kadar bekledim. iyice sıcaklamıştım ve heryerim kaşınmaya başlamıştı. ama ipucu toplamak için bu tarz boşa sallamalara gerek vardı.
beklerken kapıdan ezio abi ve başka bir eğitmenin yürüyerek çıktığını gördüm. ezio abi:
-lan sen nası saklıyosun kız olduğunu bu kadar erkeğin arasında?
diğer eğitmen:
-8 kardeştik biz. yedisi erkekti. bi ben kızdım aralarında. alışkınım.

demek okulda bir bayan eğitmen vardı! işte bu, geceleri koridora yayılan ve gibimi mermer gibi yapıp beni uyutmayan am kokusunu açıklıyordu. amlıyla ezio abi kuytu bi köşe bulup çakışacaklardı belli ki.
bu konunun üzerine fazla düşmeyip gözetlememe devam ettim. normal konuşan, normal öğrenciler geçiyordu önümden sürekli.
ama daha sonra fısıldaşarak ve etrafa şüpheli gözler fırlatarak yürüyen iki öğrenci gördüm. çok sessiz konuştukları için ancak şu kelimeleri duyabilmiştim:
slash in torunu... hidden blade... ezio... başkan... ordu
aradıklarım bunlar olabilir miydi? gittikçe uzaklaşmışlardı, seslerini duyamaz olmuştum. peşlerine düşmeye karar verdim.

saklandığım yerden çıkmadan önce etrafıma baktım. buradan çıktığımı kimse görmemeliydi. beni izleyen kimse görünmüyordu.
yerimden çıktım. okulun bahçesinde turluyorlardı. ama birşey duymuyordum, konuşmuyorlardı. en sonunda durdular ve konuşmaya başladılar. dinlemeye koyuldum.
http://inci.ca/u5jttc8i9l

-bu akşam mı yapıcaksın? aceleci davranmıyor musun?
-geç bile kaldık. geçen ayki saldırıda ne olduğunu gördün. öğrenciler gittikçe güçleniyor.
-ya yakalanırsan?
-yakalandığımda çoktan halletmiş olurum.

bu konuşmalardan çıkardığım tek şey bu akşam birini öldürecekleriydi. ama kim olduğunu bilmiyordum. onları takip etmeli ve durdurmalıydım.

gün boyu onları izledim. tuvalette yan taraftaki kabinde işiyo gibi mi yapmadım, çalıların arasında mı sürünmedim, samanların arasına mı dalmadım, hepsini, her türlü rezilliği yaptım amk. ama gün içinde akşam yapacakları suikast hakkında hiç konuşmadılar. gerçekten gizli tutuyorlardı. hava kararınca yemek yemeden doğruca yatakhaneye gittiler. yatakhanelerinin numarasını öğrenmiştim: c-101

Reserved

yatakhaneye girdiler. yatakhanelerini gören koridorun sonundaki köşeye saklanıp gözetlemeye başladım. saat daha erkendi. harekete geçmek için herkesin uyumasını bekleyecveklerdi, bu tahminim kesinlikle doğruydu. en az üç saat burada bekleyecektim. bekledim. birileri gelip geçerken duvara yaslanıyor ve cebimdeki kağıt parçasını okuyormuş gibi yaparak yüzümü kapatıyordum. bir süre sonra etraf iyice tenhalaştı ve sessizleşti. ve bu gün takip ettiğim ikili sessizce yatakhanenin kapısından çıktılar. benim bulunduğum tarafın tam tersinde bulunan merdivenden aşağı inmeye başladılar. ben de kendi tarafımdaki merdivenden inerek onları takip etmeye başladım. en son bahçeye indiler. kafam karışmıştı. çünkü okuldaki önemli birisini öldürmek için kalenin üst katlarına, eğitmen ve öğretmenlerin kaldıkları yerlere çıkmaları gerekiyordu. bahçeye çıkınca kalenin kapısına doğru ilerlediler. etraf karanlıktı, görülmeden rahatça onları takip edebiliyordum.

genelde yaptığım gibi bir çalının arkasına saklandım ve onları gözetlemeye başladım. hiç konuşmuyorlardı. bu beni korkutmuştu. varlığımdan haberdarlar mıydı yoksa?
ben endişe ve telaş içinde beklerken daha önce hiç görmediğim iki kişi kapıdan girdiler. birlikte büyük bir tahtadan kasa taşıyorlardı. kasaya üç kişi rahatlıkla sığabilirdi. kasadan sesler geliyor, ve kasa ara sıra sallanıyordu. bu da neydi böyle? bugün takip ettiğim öğrenciler kasayı getirenlere yüklü bir miktarda ödeme yaptılar. kasayı dikketle incelediğimde kapağında şöyle bir etiket gördüm: http://tinyurl.com/ccczzer

kanım donmuştu. izlediğim ikiliden birisi kapaktaki dedeler etiketini yırttı. ben dedeleri hiç görmemiştim, ama duyduğum efsanelere göre bulundukları kasanın kapağı açılınca dışarı çıkıp tren pozisyonunda gibişmeye başlıhyordu. onları izleyen kişi ise kilitleniyor, ve bir süre sonra bu zulüme dayanamayarak can veriyordu. dedeler ise görevlerini tamamlayınca kendiliğinden kasaya giriyor ve bir sonraki kapağı açacak kişiyi bekliyorlardı. bu gerçekten korkunçtu.