assassins dergahındaki yıllarımı anlatıyorum

Reserved

Up up up okuyun lan adam yazmış

tahminlerim doğru çıkmıştı. ezio abi ve dün akşamki pilavlıdan birkaç çocuk ordaydı. ezio abi beni uzaktan görünce yanındakilere gösterdi ve bak bu adamda mangal gibi yürek var, bunu da alıyorum dedi. söyleyeceği şeyleri az çok tahmin ediyordum. ezio abi beni karşısına oturrtu ve dededen beri assassin olduğunu itiraf etti. assassin olduğunu bilmeme rağmen şaşırmıştım, dededen beri nedir amk dedim içimden. ve beni de eğiterek assassin yapmak istediğini söyledi.

reserved

not: ac en sevdiğim oyun anasını gibmemeni isterim panpa

Rönesans döneminde yaşasaydın şuan 500 yaşında olman gerekiyordu yalancı oç. Konu kilit

reserved

ben zaten akşamki pilavlıdan beri assassinlere sempati duyuyordum ama annemlerin ne diyeceğini bilmiyordum. ağzımdan tam abi annemler ne der lafı çıkacaktı ki ezio abi, ailenin hiçbir şekilde haberi olmayacak merak etme dedi.
bunu duyunca hemen kabul ettim.

rezerved

o gece kızgın demirle elimin üzerine bir sembol yaptılar ve beni assassin ilan ettiler.
ve ertesi gün ezio abi bize antreman yaptırmaya başladı. atlıyoruz, zıplıyoruz, samandan adamlara elimizdeki sopalarla vuruyoruz, ama aşırı eğleniyoruz öyle böyle değil... tam 15 kişiyiz dergahta, kimseyle de kavgalı değilim, çok mutluyum o yüzden. iki ay hergün antremanla geçti. ve 9 yaşımda ezio abinin annemleri kandırması sayesinde assassin yatılı ilk okuluna başladım.

bölüm 2: assassin yatılı ilk okulu
okula dergahtan arkadaşlarımla aynı anda başlamıştık. hepimiz de yaşıtız. okulun ilk günü, hemen hepimize tuğla gibi kitaplar, defterler verdiler ve tanışma faslı olmadan derse başladılar.
ilk dersimiz Assassinler Ve El-Tahir'in Yenilikleriydi, biz derse kısaca assassin tarihi diyoduk.
hoca anlatmaya başladı, böyle hasan sabbah diyo, el tahir diyo, templarlar diyo selçuklu diyo. iiştahla hepsini dinleyip yazıyorum.

rezervid

reserved

Sonra Edward geldi serinin babasını gibti tam oldu amk

dersi bi şevkle dinlerken birden bi gürültü koptu, bişeyler yıkıldı, okul sallandı falan, çığlıklar duyduk. hemen anons yapıldı, bütün öğretmenler cepheye diye. hoca hemen dışarı çıktı, çıkarken de bize sınıfta kalın, hidden blade i zütünüze sokturtmayın dedi. bi de tamam öğretmeniiiiiim dedik, 9 yaşındayız amk.
bizim sınıfın bi tane penceresi vardı, çok yüksekte. ben ezio abinin bize yaptırdığı antremanlar sayesinde hemen pencereye kadar tırmandım ve saldırının geldiği yöne bakmaya başladım. kalenin girişinde en az 250 tane atlı süvari vardı.

@25 einstein değil amk zweistein maşallah

gözlerim de şahin gibi, neler dönüyor görüyorum, saldıran muallaklerin komutanı ordunun en arkasında saklanmış, kalenin girişinde bekleyen ezio abinin babasıyla bişeyler konuşuyolardı, çok az duyuluyodu ben sadece ezio abinin babasının arada dalağının giberim dediğini duyuyodum. sadece hakaret ediyolardı. anlaşamıyacakları belliydi. ben bi umutla öğretmenler masasına baktım ve sevinçle haykırdım: tarihçi hidden blade'ini masanın üstünde unutmuştu.

reserved. sardı bin. yer imlerine atıyorum.

hemen gidip öğretmen masasından hidden blade i aldım ve sol bileğime geçirdim, ezio abi bize bu tehçizatları kullanmayı az çok öğretmişti. blade kusursuz çalışıyordu. hemen pencereye tırmandım ve dışarın atladım. boyum kısa olduğu ve az çok pratik eğitim aldığım için farkedilmem imkansızdı. kalenin surlarında görünmeden dışarı tırmanılabilecek bir açıklık buldum ve dışarı çıktım. heyecandan elim ayağım titriyordu, her an öldürülebilirdim. ama bu korkumu bastırıp gizlice saldıran orduya doğru ilerlemeye başladım

akljakldnşa okunur la bu rsv

orduyla aramda 200 - 250 metre kalınca sağa sapıp arkalarından dolaşmaya başladım. sürünüyordum, çalılıkların da yardımıyla beni görmüyorlardı.
5 dakika sonra ordunun en arka kısmına ulaştım, 250 askerin sırtı bana dönük, aramızda 30 metre var ama korkudan altıma sıçıyorum.
komutan en arkada oturuyodu, konuşması için kendi teğmenlerinden birisini yollamıştı, yani kendisi sessizdi.
ona hiç hissettirmeden yaklaştım. aramızda sadece otuz santimetre vardı. nefes alış verişlerini duyabiliyordum.
bağırmasın diye elimle ağzını kapadım ve hidden blade i arkadan boğazına sapladım.
bir süre debelendi, ama hiç ses çıkaramadı. hareket etmeyi bırakınca elimle iki gözünü kapadım ve içimden huzur içinde uyu dedim.
komutanı öldürdükten sonra heyecanım biraz azalmıştı. onu öldürdüğümü kimse farketmemişti. teğmen ise hala ezio abinin babasıyla küfürleşiyordu.
geldiğim sessizlikte kaleye geri döndüm.