Bekliyoruz zamki

evet beş sene önceye dönelim şimdi, o günler için kendimden ve arkadaş ortamımdan bahsedeyim biraz.
isimleri değiştirerek kullanıcam hikayede.

deniz. evet bu insan bebeklikten beri yanımda olan can dostum, beyin aynı çalışıyor resmen, mükemmel bir dostluğumuz vardı.
şimdilik onu tanısanız yeter, diğer isimleri zaten ilerki yazılarda tanıyacaksınız.
dediğim gibi yaz tatilindeyiz, deniz ile oynadığımız online bir pc oyunu vardı. gayet de iyi ilerliyorduk oyunda.
şimdi eeh ne online oyunu be amk demeyin bir oyun bir insanı nasıl bir noktaya getirecek şok olabilirsiniz. düşününce bana da ilginç geliyor ama kader beyler. kader.

bir akşam deniz ile parkta çekirdek, kola ve sigara yapıyoruz. konu yine oyuna geldi.

deniz : olm bu oyun çığ gibi büyüyor lan, ben çalışmasam belki para bile kazanırdık hee.
xeper : çık işten amk, sabahtan akşama kadar oynayalım, zaten sizinkiler zorla çalıştırmıyor ki seni, kendi keyfine girdin. para konusuna gelince kazanacağımızın neredeyse garantisini veriyorum sana bak.
deniz : çıkıcam zaten ya.

deniz işten çıktığı gün sabah 12 de başlayıp akşam 10 a kadar oynamaya başladık, hayatımız sadece oyundan ibaret olmaya başlamıştı. akşam 10 dan sonra bi kaç saat buluşur muhabbet ederdik sadece. bir ay böyle bi rütinle devam ettik. zaten önceden de ben günde 6 saat falan oynadığım için iyiydim amk oyununda. çok yükselmiştim deniz benim kadar olamasa da oda fena değildi. resmen tanınan biri olmuştum. ama bunun bana ufak bi miktar paradan başka bi getirisi yoktu, deniz içinde öyle.

oyun muhabbeti ufaktan son buluyor, resmen yazarken ben bayıldım. ama hikayeyi anlamanız için yazıyorum bunu. olaylar yavaştan start almaya başlıyor.

Rezervasyon

yemek yiyip geliyorum, dakika da bir bi yere gidiyosun aq diyenler olucak haklısınız beyler hehe, az sonra editten devam edicem.

yine bir gece parkta oturuyoruz. deniz yarın büyük gün olm diye başladı muhabbete. diyalog şu şekilde devam etti.
xeper : noldu la.
deniz : oyunun festivali var, turnuva falan da yapıcaklar. kesin gidiyoruz di mi lan ?
xeper : yok be olm sabah erken kalk falan, istemiyo canım. gibtir et
deniz : muallaklik yapma, gidelim işte lan.
xeper : yok dedim uzatma, gibsen gelmem çok fazla insan olur orada.

muhabbet bu tür devam etti sonra evlere dağıldık. gece geç saatte uyudum.

sabah hayatımın en ilginç uyanışıyla karşılaştım. bin deniz üstüme çıkmış ah oh diye sesler çıkarıyor. sinirli şekil de uyandım. tam noluyor amk demeye kalmadan bu " gibtim seni ahuehauha gidiyoz şimdi festivale dedi. ne diyosun olm demeye kalmadan gece gibsen gelmem demiştin gibip şansımı deniyorum dedi. beyin amcıklaması geçirerek uyandım, annem geldi yanıma deniz anlatmış buna festival olayını annem de asosyallikten öleceğimi düşünüp beraber gideceksiniz diye üstelemeye başladı. iyi ya gidelim zaten uyandırdu bu beni, niye alıyon ki eve anne bunu demeye kalmadan kahkahayı bastı gavat. demin ki yaptığı binlik aklına gelmişti heralde.

deniz ile kahvaltıyı yapıp çıktık evden. güle eğlene vardık festival yerine, uzaktı biraz ama yan yana gelince yol zaman mekan fark etmeden eğlenebiliyorduk can dostumla. vardıktan sonra giriş kalabalığını görünce şok olmuştum, fazla insan gelir diyorduk ama bu kadarıda fazlaydı gerçekten. tam oflamaya başlarken deniz gel olm biz sıra falan beklemiycez dedi. vip bilet bulmuş gavat.

içeri girdik geziyoruz takılıyoruz falan, güzel zaman geçiyordu. oturduk bir yere sigara içiyoruz yarım saat sonra sigaralar bitti,

xeper : git sigara al lan
deniz : biletleri ben aldım amk bari git onuda sen al
normal de ne yapar eder yollardım ama çocukta haklı tabi şimdi.
xeper : tamam içecek de aliyim mi
deniz : al ya iyi olur

ağır adımlarla yürüyordum, sigarı alıp cebime koydum. sonra içecek almaya başka bir standa gittim. ayağımın ucuna bir cüzdan düştü, kimin düşürdüğüne bakmadan yerden alıp yanımdaki insana vermek için kafamı kaldırdığımda hayatımın dönüm noktası olacak o insanla göz göze geldim.

5-6 saniye bakıştık. gözler resmen birbirine kitlendi, ve kader o an yazıldı beyler. belki hiç bir zaman yan yana gelmemesi gereken iki insan, ilk elektriğin akımını almıştı.