asosyallimi anlatıyorum

Bir asosyal olarak ilk önce tiple başlamalıyım bakılmayacak kadar olmasada tipsiz biriyim ve bu herşeyde önblok oluşturuyor. Herhangi bir kızla konuşmak istedigim zaman tipsiz birisin suratına bakmaz bile deyip içime kapanırım. Millet sarmaş dolaş dolanırken ben zamanımı kitaplara ayırdım felsefe, bilim, fantastik, kişilik analiz kitaplarını okudum. Tüm lise hayatımı hiçbir kızla çıkmadan geçirdim artık öle bir noktaya gelmiştim ki karşıma çıkan kişinin az çok karakterini kişiligini anlayabiliyodum ve kendimi ondan üstün görüyodum onlar herşeyi yapıyor bense zamanımı kitaplarla geçiriyordum nerdeyse hiç arkadaşım yoktu. Erkekleri davranışları çok salak ve çocukca geliyordu kızlarda onlardan az kalır degildi iyici yanlızlaşmıştım. Öyle bir noktaya kadar geldi ki içimdeki saf sevginin duyguların içimde kopan fırtınaların kimse tarafından bilinmicek olması kimsenin farkedemeyecek olması kimseyle ciddi anlamda paylaşamayacak olmam işte bu hala çok koyuyor bana... Bence yanlızlıgın tanımı bu. Şimdi üniversitede bile durum farklı degil. Duygularımı benim gibi asosyalle tıka basa dolu olan bir sözlükte paylaşıyorum az da olsa içimi rahatmaya yetti ayriyetten hayvan gibi bir pcye ve tak gibi param olmasına ragmen böle...