asosyalleri öldüren bir seri katilim

korkunun seçenekleri fazla değildi. onun gözüyle garsonlar yok edilmesi gereken birer işgalciydiler. böylesine zayıf bir bünyede kök salan korku, düşmanları yok edemeyeceğinin farkındaydı. öyleyse geri çekilmeliydi. karar verilmişti.

hüseyin çıldırmışçasına anadan doğma haliyle sokak kapısından dışarı fırladı. garsonlar hala önlerine atılan kemikle meşguldüler.

- gidin ve arkadaşınıza bakın.
- paramızı ver öyle gidelim.

ceplerini fazlasıyla doldurarak evden def ettim hepsini. paraya tapanların genelde ucuz insanlar olması, hayatın en büyük ironilerden biri olsa gerek. pencereye yaklaşarak olan biteni izlemeye başladım. hüseyin aslanlar tarafından kovalanan bir ceylan gibi koşuyordu hızla. senaryonun son kısmının oynanacağı yere hızla yaklaşıyordu. o saatlerde bir hayli işlek olan, ve bu zamana kadar sayısız can almış şehrin en ünlü kavşağı, kucağını açmış hüseyin'i bekliyordu. tüm acılarından kurtulmak üzere atıldı hüseyin bu sıcak kucağa. acı bir fren, çarpışma ve arabanın altında kalan çıplak bir beden.

bir vaka daha başarıyla sonuçlanmıştı.

ahahhhaahah

hd'yi de sen mi öldürdün lan anlat

reserved

Rizörvıd

gel bakem kim kimi öldürüyor

abi söz yarından itibaren düzenli olarak sinemaya gideceğim ve çıkışında da satarbucksa gidip 3 saat oturacağım nolur beni rahat bırak

reserved

olum çok iyisin lan

devam et lan güzel yazıyorsun ahahaha

takarcadan beklenicek kalitede *

reserved

oglum korkmaya basladim lan banada musallat olmasin bu arkadas falan ediniyim bare bir iki tane belki bi faydasini gorurum

beni en çok üzen, aynı zamanda özgürlüğüne kavuşturduğum için oldukça memnun olduğum bir diğer vakayı anlatmak isterim sizlere.

hüseyin'den sonra 3 gün boyunca eve sinmiş ocakbaşı kokusunu temizlemekle uğraştım. olaysız geçen üç gün, avlanma isteğimi oldukça kabartmıştı. aklımı her türlü gereksiz şeylerden uzaklaştırarak duru bir zihinle dışarı çıktım, etkili bir gözlem bunu gerektiriyordu. bir kafeye oturarak etrafı gözlemeye başladım.

gözüme ilk çarpan 7 kişilik bir üniversiteli grup oldu. yaklaşık 5 dakika onları gözledikten sonra, ağzından tek bir kelime bile çıkmayan, yapılan her espriye, anlamamış görünüp de göze batmamak amacıyla gülen bir tanesine odaklandım. toy bir asosyal olduğu belliydi, zira kendisini henüz keşfedememişti. dışarı çıkarak kurtulmaya çalışıyordu belli ki bu lanetten fakat arkadaşları, onu karanlık kuyunun dibine daha da itiyordu.

- berkan sen niye konuşmuyorsun?
- harbiden berkan konuşsana oğlum.
- dilini kullanmazsan ilerde sıkıntı yaşarsın cinsel hayatta berkaaan.

tüm masa kahkahalara boğuldu, berkan hariç. kızların kulaklarımda çınlayan şuh kahkahası eski günlerimi hatırlattı bana. yo, berkan kendisini keşfedip içine iyice kapanmadan, bu lanet yavaş yavaş onu yiyip tüketmeye başlamadan buna bir son vermeliydim.

- berkan sen aysu'ya mu kesiyorsun oğlum?
- öff saçmalama toygar ya.
- niye yahu yakışıklı çocuk işte. ağzı var dili yok, iyi koca olur sana bundan.

berkan, kendisi üzerinden yapılan esprilere gülmeye çalışıyordu fakat mimik kasları izin vermiyordu buna. aşırı hassas olduğu kız konusuna değinilmesi içinde fırtınaların kopmasına sebep oluyordu farkındaydım. fakat zihinleri tıpkı ilkel bir hayvan gibi işleyen yabani arkadaşları, onun bu duyarlılığın farkında değildi. berkan'ın kırılgan ruhu, sarf edilen her kelimeyle birlikte biraz daha zarara uğruyordu.

grubun diğer erkekleri, onu ezerek kızların önünde ön plana çıkma gayreti içindeydi. ne asil bir davranış, öyle değil mi?

- berkan, bir şeyler anlat oğlum bize.
- ne anlatayım, dedi berkan. yanındakilerin bile bunu duyduğundan şüpheliydim, dudaklarını okuyarak fark edebilmiştim ne söylediğini.
- milli oldun mu sen?

istemeden de olsa tasarladığım senaryoya katkıda bulunuyordu yanındaki yabaniler.

devam panpa

worde yaz kopyala yapıştır yaparsın daha hızlı olur

yazıyor bu muallak beyler

yetenekli bin.

rutin şekilde devam ediyordu muhabbetleri. bu yasal işkenceye 2 saat daha katlandım. çıkıp gidemedi berkan yanlarından, kabullenmişti belki de kendisini bu şekilde. tanrı onu böyle yaratmıştı belki de ha? belki de bunu yapacak kadar cesareti bile yoktu. ne derlerdi çıkıp gitse arkasından, korkaklıkla mı suçlarlardı onu? peki ya niye alaylarına karşılık vermiyordu? böyle yetişmişti o, annesi ve babası onun fikirlerine değmezdi, ne düşündüğü kimsenin umrunda değildi. arkadaşları neden onu dinlemek zahmetine girsinlerdi ki? söyledikleri nasıl olsa değersizdi, bunları sarf edip de rezil olmaya gerek yoktu.

hesap ödenirken berkan'ın kendisine düşen paradan daha fazla ödediğini ve para üstü almadığını fark ettim. parasını isteseydi arkadaşları onu açgözlülükle suçlayabilirlerdi, öyle ya. varsın kalsındı para ortada.

grup ikişerli şekilde dağıldı, bir alt grubun yolu berkan'la aynı olmasına rağmen birlikte gitmediler. bu benim işime gelirdi. başı önde, bir yere yetişecekmiş gibi hızlı hızlı yürüyen - belki de eve bir an önce vararak sokaktaki insanların bakışlarından kurtulmak isteyen - berkan'ın yanına yaklaştım.

- merhaba.