asosyalleri öldüren bir seri katilim

rizörvid

Güzel güzel ilham veriyorsun güzel lakin asosyallikten çok sosyal fobi temasını işliyorsun

sağlam başlık la xd

reserved

dexter havalarına girmiş oç

reserved
--balderesi--
--6 kilo bal 100 tl--

5.sayfadan reserved

rezerved inanarak okuyun beyler acayip sarıyo

hayal gücün çok fena

uyarı:bu hikayeyi anlatan kendi iç dünyasında hayallerine kapılmış ağır asosyal bir liseldir. dikkate almamanız rica olunur...

Verdim şukunu bin

reserved
yaz panpa başlığı unutturma

Fenaaaa

- böylece bundan sonra kimse sana kötü davranmaz...

asosyal beyni normal insanlardan farklı işler. " insanlar ne düşünür? " parametresi fena halde baskındır yapılan hesaplarda.

- diğer insanlar senin gücüne hayran bile olabilir...

bir canavar yaratmaya çalışıyordum, ki bir asosyalden canavar yaratmak kolay bir iştir. zira yapmanız gereken tek şey, diğer insanların onun hakkında " iyi " düşünmesini sağlamaktır.

- nasıl yapacaksın?
- orasını bana bırak. benden haber bekle, diyerek gizemli adamı oynadım. bu tip klişeleri yapmayı severdim, komik gelirdi bana. esprilerine güldüğüm hiç kimse yoktu, beni güldürebilen tek kişi, yine bendim. mesleğin küçük bir şımarıklığı olarak algılayın bunu.

Cok iyi gidiyo takarca kardeş devam et

vay amk pgiboloji okuyasım geldi lan.
böyle skilleriniz var mı lan sizin harbi?
biz anca gibik gibik integral türev falan uğraşalım amk :(

ben edebiyattan anlamam ama, bu adam ne yaptığını biliyor.

- severler beni, dedi cümlenin sonuna doğru git gide sessizleşen bir sesle.
- o yüzden mi dalga geçiyorlar senle?
- şakalaşıyoruz sadece, kendisinin bile inanmakta güçlük çektiği bu yalanı yüzüme savurmaktan çekinmemişti.
- şakaların konusu genelde sen oluyorsun galiba.

cevap vermedi yine.

- neden onlara katlanıyorsun ki? yalnız kalmaktan mı korkuyorsun?
- hayır.
- öyleyse?

berkan'ın tek derdi diğer insanlar gibi olabilmekti, fakat bunu bana itiraf ederek, esasında anormal olduğu gerçeğini benle paylaşmak istemiyordu. sessizliğini korudu.

- sana yaptıkları saygısızlıklardan dolayı, onları cezalandırma imkanı versem, bunu yapabilir miydin?

kalp atışlarını duyabiliyordum. tanımadığı bir insan ona yaklaşıp merhaba demişti? neden? ne yapmıştı ki? o hastalıklı aklından binlerce olasılık akıp gidiyordu, biliyordum, zihninin işleyen zemberiğinin kaba tıkırtıları kulağımı rahatsız ediyordu.

- merhaba, dedi zor duyulur bir sesle.

normal bir insan kim olduğumu sorardı, fakat berkan sormadı. acaba tanıyor muydu beni önceden? eğer böyleyse, kim olduğumu sorarsa büyük saygısızlık etmiş olacaktı. kim bilir hakkında ne düşünürdüm o zaman?

- seni izliyordum az önce.

kaşlarını çatarak yüzüme baktı. berkan, grup içindeyken dışardan son derece normal gözüktüğünü varsayıyordu belli ki. yapılan esprilere gülüyor, arkadaşları ona takılıyor, hep birlikte eğleniyorlardı, en azından dışardan gören birisi böyle düşünecekti. mühim olan insanların ne düşündüğüydü, hakikat değil. anlamamış gibi yüzüme bakmaya devam etti.

- arkadaşların seni pek sevmiyor gibi, tabi arkadaş diyebiliyorsan onlara.

dexter terk