asosyalken nasıl değiştim anlatıyorum

hayatım çok monotonlaşmıştı okula gidiyor selçukla üç beş bişey konuşuyor eve gelip yemek yiyiyor. yatıp akşam ders çalışıyor bi ara o kadar canım sıkıldı ki beyler sıkıntıdan evden çıkıp ilkokullu bebeler top oynadım millet dönüp boyuma bakıp koskoca adamsın küçücük çocuklarlamı oynuyon der gibi bakıyorlardı ama onlar gibimde değildi artık can sıkıntısına tahammül edemiyordum. mecbur çıkıp bir şeyler yapmam gerekti bende ilkokullular la top oynadım. bu arada çok sağlam top oynarım beyler ilerde bu özelliğimin meyvelerini de alıcam zaten az sabredin. şu an ne taktan bi hikaye amk ne okuyucam diyebilirsiniz ama az sabredin
hikaye bi yerden sonra alıp zütürücek rahat olun.

ilk iki ay kayda geçecek bir şey yaşanmadı diyebilirim yani sosyallik açısından.
iki ayın sonunda okula erken gitmiştim yani okula fazla gelen olmamıştı saat erkendi çünkü bi kaç kişi kadar vardı sonra okula bi araba girdi arabadan bir öğrenci indi kız öğrenci kız gerçekten güzeldi okulun önünden indi ve okula doğru yürümeye başladı yol boyu onu kestim tabi bunu farketti tam okulun kapısından girerkende bana bakarak gülümsedi tabi ben yine domatese büründüm kendimce bi çapkınlık yapmıştım ister istemez. kızın beni gibliyipde dönüp gülümsemesini hiç beklemiyordum çünkü tipsizdim hemde oldukça okul kıyafetleri üzerime bol geliyordu dahası incecik kollarım vardı keldim eee bu nediye bana bakıp güldü şimdi öylesine güldü işte mal neden abartıyon bu kadar diyebilirsiniz ama o gülüş hiç öyle gelmiyordu bana neyse o gün sürekli tenefüslerde dışarı izledim baktım sağa sola yok aşağıya indim yok kantine indimki kızlı erkekli bi grup ile muhabbet ediyor çayını içerek kalabalığım içinde onu izledim acaba beni görür mü diye ama beni hiç görmedi bende kendimi göstermek adına bir şeyler yapmadım

ama kız erkeklerle oldukça samimiydi yani sürekli gülüşmeler özellikle yanındaki ile olan samimiyeti birbirlerini şakadan çimciklemeler gülüşmeler filan ne yalan söyliyim beni kıskandırmadı değil ama bende ne mal adammışım amk hayır kızla aramda neredeyse hiç bir şey yok kız bana gülmüş diye kızın bednen hoşlandığını düşünüyorum üstüne bir de onu erkeklerle samimi görüp moralimi bozuyorum. bu tarz saçmalıklara hiç gerek yoktu doğrusu zaten kızın yanına gidip bir şeyler konuşma cesareti de kendimde bulamıyordum özgüven yoktu. o günden bir kaç gün sonra kızı merdivende gördüm ben aşşağı iniyordum o sırada o ise yukarı çıkıyordu. kızla bi kaç saniye göz göze geldik ben yine gülümsedim o da aynı şekilde yine mal gibi kıza tek bir kelime etmedemn yoluma devat ettim. bu kadar da maldım işte çaresiz sınıfa gittim kavga vardı beyler sınıfın birbirine iki rakibi yusuf ve şevket bunlar birbirlerinden nefret ederdi beyler özellikle yusuf kıl olurdu şevkete sınıfta sürekli birbirlerine laf sokarlardı şevketin belkide sınıfta karşı koyamadığı gücünün yetmediği tek kişi yusuftu.