Arkadaslarim var ama cagirmiyolar cunku hepsi huur cocu grupta konusuyolar hepsi birbirini cagiriyo kamorot sende gel diyen yok huzunlendim yine

insanlar çıkarcı, samimiyetsiz huur çocuğu ne yapacaksın arkadaş edinip ? Ev gibisi var mı lan yat akşama kadar

önceleri arkadaşım olmadığı için mecburen evde yalnız başıma takılıyordum ama ondan sonra bi hastalık gibi üzerime yapıştı. Herhangi birisi mesaj atıyo gel takılalım diye geri bile dönmüyorum.

@1..

Burada bir çok asosyal panpam ile zirveler düzenledik.. Analiz etmek gerekirse durum şu şekilde:

°° Bazıları küçükken maruz kaldıkları aile arası şiddet, okulda hor görülme sebebiyle asosyalliği seçmiştir..

°° Bazıları ise, parasızlıktan ve hayat şartlarından dolayı asosyalliği seçmiştir..

°° Bir kısım da en sevdikleri tarafından harcanmıştır, aşk acısı çekiyordur, ya da dışlandığı için asosyalliği seçmiştir..

°° Bazıların ise özgüvensiz, tipsiz, ya da cidden insanları sevmedikleri için asosyal olmakla rahat ediyorlardır..

Kısacası böyle.. Merak ediyorsan akşamları toplanıyoruz buyur gel..

Ben ihldenyim keko dinle alakaaı olmayan oclar vardun o sebepten toksa ilkokul arkadaslarımla gorusurum

@6'nın yazdıklarından bazıları bana uyuyor

-Küçükken arkadaşlarım tarafından dışlandım 1.sınıfa gidiyordum, sonra aralarına girmiş olsam da hala o muallakleri sevmem ve isimleri hala aklımda
-Küçükken evde tek kalırdım, akşamüstü annem geldiğinde dışarı çıkar, akşam ezanında eve çağırılırdım,bu yüzden mahallemde kimseyle düzgün arkadaş olamadım,13 yaşlarındayken onlar tarafından da tam olarak dışlandım. Ailem salmadı yani
-1'den 8.sınıfa kadar arkadaşlık yaptığım şahısın çıkarcı ve adam olmadığını farkettim, ergenliğin başındayken kötü oldu bence, zaten onu başımdan def edince, kimse kalmadı liseye başlamadan önce ki yaz tatilimde;tam anlamıyla asosyal oldum, yalnızlığı sonuna kadar yaşadım,yaz tatilinde arkadaşlarım gezerken ben sabaha karşı yatıp, öğle sonrası kalkıyordum ama bundan mutsuz değildim, benim için çok iyi oldu, bugün yalnızlığı seviyorsam, asosyalim diyip üzülmüyorsam o yaz sayesindedir.
-Henüz 5.sınıftayken bir kız tarafından aşağılandım ve reddedildim bu benim için kötü oldu beyler, bugün kızlardan çekiniyorsam,az biraz özgüven ekgibliğim varsa bundan ötürüdür.
-Ve en önemlisi;insanları gerçekten sevmiyorum ben... Zeki olduğumu iddia etmiyorum ama çoğunu benden daha aptal görüyorum, özentiler,yapmacıklar, güvenilmezler saymakla bitmez.

Yani sayın @1 bu bana hem dayatıldı,hem kendim seçtim ve mutluyum, istesem yapmacık ve bana zararı olacak arkadaşlıklar kurabilirmişim.

Not:Ailem'e zaman zaman beni salmadıkları için kızıyorum da iyi ki salmamışlar lan.it kopuk dediğim adamlar gibi olabilirmişim ben;kendim de öyle bir kabiliyet görüyorum.

edit:takıntılı olmama rağmen saçma sapan noktalama işaretleri kullanmışım ilkokulda ki türkçe hocamın buradan amk

çoğunlukla reddediyorum panpa keyfimden yani

Panpalar merhaba,
Kesinlikle kötü niyet aramayın. Gerçekten merak ettiğim için soruyorum.

Asosyal panpalarım hiç arkadaşları olmadığı için mi evdeler sürekli yoksa kendi istekleriyle mi?

Yani arkadaşınız, eşiniz, dostunuz sizi hiç çağırmıyor mu dışarı?