1. 1.
    0
    hem de herkes bu kadar muzdaripken.. yalnız yaşamak, bir evde tek başına yaşamak değil de ruhen yapayalnız yaşamak.. ve bundan zevk almak.. insanlar tarafından aranan sorulan sevilen biriyken kaçmak.. zarar görmeye olan korkudan mı diye düşünmedim değil.. çünkü çok huur çocuğu tanıdım ben..ama değil.. zarar görmezsem eğer belirli bi müddet, ben zarar veriyorum kendime zaten.. bu hastalık mıdır, seçim midir, kader midir bilemem.. kaderin varlığını ve yokluğunu bilmediğim gibi.. ama böyle, kaçarım ben insanlardan.. sadece bazen severim aralarına karışmayı.. sanırım vücudumun panzehire olan ihtiyacı kadar, ruhumun huur çocuklarına ihtiyacı var..
    ···