çok taktan bi durumdur amk içinde bulunduğum durum

amlılarla konuşamamaktır

bakkaldan birşey alicakken içerde 2 tane taş gibi kiz görüp almadan gitmektir.

Disari cikip tek basina sigara icip eve iki sokak gezip eve dönmektir

bütün günü nette geçirip, ev arkadaşlarınız eve geldiğinde uyuyo rolü yapmak, yada yatma vakitlerinin gelmesini bekleyip yemeği bile onlar uyuduktan sonra yemek.. mümkün olduğunca az konuşmak için büyük bi çaba sarfetmek, gibi bişey.. kötü ama alıştım.en sinir bozucusu annenizin sürekli "insanlıktan nasibini almamışsın sen" demesi.. agız kaslarımmı yeterınce gelişmedi acaba.. konuşmak istememin sebebi bu mu? sokaklarda çok insan var.. heryerden bi insan çıkıyo.. size de öle gelmiyo mu..rahatsız edici yane