Okula geldim aynı şekil bilerek erken çıkmıştım gidip muhabbet etmek için bu sabah durakta miray yoktu üzüldüm sanki oldu ama bir şeyim değildi bişey hissetmiyordum hala sinirliydim ona sınıfta çoğu kişiyle kaynaşmış gibiydim çok hoşuma gidiyordu hayatımda ilk defa böyle oluyordu ben niye hep çekiniyordum herşeyden diye düşündüm belki ergenlik yüzündendi ama hala tam topluma entegre değildim baskalariyla konuşurken az da olsa heyecan yapıyordum öyle aksiyonsuz monoton 1 ay felan geçmişti yarışlara gitmiyorduk cunku hugonun adamları benzetirdi bizi 1 ay sonunda yeni yarış mekanına gitmeye karar verdik gece çıkmak kolay olurdu 1 aydır vukaat işlemiyordum evde gizlice çıktım ahmet geldi beni aldı benim kullanmamis istedi yer degistik yola koyulduk ben kaptiriyordum özgüven patlamasi vardı sanki çok ani ince manevralar yapabiliyordum sakindim adrenalin durumlarinda çok sakindim çünkü baya hızlı gidiyordum ahmet bembeyaz olmustu yine sonra yarıs yerine geldik aynı ortam vardı bu sefer daha kalabalıktı bu sefer baya kuytu köşeye çektik arabayı hugonun adamları görmesin bizi diye derken indik yine ahmet in abisinin arkadaşları geldi yine biraz konuştuk niye geldiniz felan dediler sizin için tehlikeli buralar felan dediler biz göze almış gibiydik ve bir kaç yarış yapıldı zevkliydi baya derken kafamda bir boşluk gibi bişey hissettim ve yerdeydim uyandığımda gözümü hastahanede açmıştım gözümu açtığımda başımda annem vardı gözleri yaşlıydı konuşmakta güçlük çekiyordum ağzım yüzüm de sismisti hala hatırlamıyordum...

Beyler hepinizden özür diliyorum bugün yazamadim olay başımda geldi anlatmak istiyorum bugün ailecek akraba ziyaretinden dönerken yaşadığımız yerin merkez yerinde asker ugurlamasi varmış biz baya uzun sürdü çıkamadık adamlar bütün şeritleri kapatmış geçirmkyor kimseyi yavaş yavaş ilerliyorlardi biz aradan çıktım konvoyun en önünde olan kişiye babam uslup bozmadan bütün yolu niye kapattiniz kardeşim dedi karşı taraf pardon abi dese vatan sağolsun kardeşim yani adamlar ters çıktı gibi biz devam ettik ilerde önünümuze bir araba kırdı assagi indiler direk camdan babama saldırdilar yumruk salladilar 4-5 kişi arkadan da bir konvoy adam geliyordu içerde küçük çocuk korkudan bağırıyor annem yengem korkudan bağırıyor kardesim derdiniz ne diye derken yine çıktık ordan hemen bu sefer başka araba kırdı bu sefer kacamazsak linç edilicektik ne aile dinliyorlar ne küçük çocuk amcamın oğlu nasıl ağlıyor korkudan sonra babam küçük ara kalmıştı bastı onların tampona da vurarak anca çıktık eve geldik araba değiştirip karakola gittik karakolda da hiç bir polis dinlemedi ifade bile almadı çıkın felan dedi darp izi yok dedi anca şikayetçi olursanız belge düzenlenir olursanız yine kavga çıkar dayak yersiniz dedi inanamıyorum beyler ülkenin çivisi çıkmış artık bişey demiyorum bu yüzden yazamadim kusura bakmayın bu hikayeyi bitiircem soz verdim siz yine rezleri alın dinliyorsaniz yarın seve seve devam ederim bozmadan iyi geceler hepinize

Dedigim gibi son parti bırakıyorum gece sabaha doğru yine bırakırım hayırlı geceler
Herkes bana bakmaya devam ediyordu derken herkes müdürün sesiyle önüne yöneldi tören yapıldı sınıfa çıktık yerime oturdum her zamanki gibi farklı hissediyordum çok farklı sanki bütün dünyadan korkmuyordum her şey benden korkuyor çekiniyor gibi hissediyordum çok güzel bir duyguydu özgüvensizlik her şeye engel olduğunu anlıyordum aradan uzun zaman geçti okulda sevilip sayılan biriydim herkes selam verirdi ortamimiz güzeldi mirayla artık gönül bağımız vardı seviyorduk birbirimizi lise hayatım böyle geçti artık toplumun kazandigi hatta toplumun üstüne özgüven konusunda çıkmış biriydim yarışlara hiç gitmemiştik ahmetle lise boyunca ben spora gitmiştim ve rehabilitasyon alıyordum çünkü sinirlendigimde iyi şeyler olmadığını anladım ama bu ozelligimi geliştirip kontrol etmeliydim ve lise bitti universite olarak güzel bir yere yerlesmistim ve hala yazdaydik ben ehliyete yazıldim sınavları felan geçtim ehliyeti emniyetten aldım ve tam çıktığımda bir kaç takım elbiseli kişi gördüm beni cagirir gibi el haraketleri yaptı bende gittim arabaya binmemi söyledi lüks bir arabaydi arka kapıyı açtığımda kendini vektor olarak tanıtan şahsi gördüm...

Yemek yedikten sonra başlıyorum beyler...

Bütün vücudumu hissetmiyor gibiydim konuşamıyordum bile sadece bakabiliyordum aradan 1 hafta geçmişti ben anlamasamda doktorlar acı çekmemek için uyutuyorlardi sürekli kendime gelmiş gibiydim gücümü topladım annem için kendimi kaldırdım yatağın başına dayandim annem uyuyordu uyandı kadıncağız oğlum dedi gözü yaşlıydı ağlamaya başladı sonra iyiyim dedim ağlama felan anlattı ışte gittiğin yerde kavgaya girmissin saldirmissin ordakilere felan dedi ben sasirdim hiç birşey hatırlamıyordum dedim yapmadım ben felan sonra akşama doğru ahmet geldi baya üzgündü beni görünce uyanık çok sevinmişti kardesim dedi günlerdir yanındayım kendine gelemedim suçlu hissediyorum felan dedi ben merakla sordum o gün ne oldu diye sonra bana anlatmaya başladı kafama biri vurduktan sonra ben ayağa kalkıp karşılık vermişim felan demeye başladı ben inanamıyordum çünkü hatırlamıyordum ona saldirinca diğerleri geldi aynı şekil saldirdin çok kişi olunca seni araya aldılar felan dedj sen neredeydin dedim ayırmaya çalıştım felan dedi bende tamam dedim hala şaşkınlık icindeydim derken ahmet telefonunu cikardi o gün yarış videolari çekiliyormus o kamera bizi çekmiş izledim ahmet in dediği her şey birebir doğruydu ben nasıl onlara saldirdim ne zaman yaptım fikrim yoktu sonrasında hastahane odasının kapısı çaldı ve içeri takım elbiseli bir kaç kişi girmişti...

Hikayeye baslayip sonunu getirmeyen herkesin o killi gotunu gibeyim

okumam ama yaz sen yine de

Saskindim biraz da korkuyor gibiydim direk eve gittim üstümde bir çöküntü vardı dus aldım ardından odama geçtim ahmetle hala konusuyodum sonuçta en yakınım onu arayıp anlattim o da vektoru duyduğunu hakkında çok şey olduğunu söyledi belki de hayatının firsatiydi dedi bana ben de düşünürken bunları yattım sabah her zamanki gibi hazirlandim dışarı çıkıp dolascaktim vektor beni bulucakti bende evet dicektim kafamda bunlar vardı sahile doğru yöneldim yururken otur evlat diye bir ses geldi bankta biri seslenmisti vektordu bu bende hemen yanına gittim oturdum kararın ? Bende kabul ediyorum dedim yine el hareketi yaptı arkadan dünkü korumalardan biri geldi elinde anahtar banka kartı felan vardı hepsini bana verdi ardından gidiyoruz punk dedi arabaya geçti oturdu bende yanina geçtim ve şoföre sur dedi vektor...

Kapiyi açtığımda gördüğüm kişi vektordu şaşırmıştım gel içeri otur yanıma dedi bende bişey demeden oturdum nasılsın punk dedi bende iyiyim dedim sonra iyi olmana sevindim dedi hafiften değişik bir gülüş yaptı ve ardından artık bizimle calisabilirsin dedi sonra ben durdum yani neden benimle çalışmak istiyodu sessizlik oldu ve hadi kararını ver dedi ben neden ben ? Diye sordum ve vektor elini omzuma koydu ve sen herkesten farklisin dedi ve eliyle hareket yaptı korumalardan biri kapıyi açtı bende çıktım dışarı hala şaşkınlık içindeydim kapı kapanmadan kararını ver yarın ben bulurum seni demişti ...

Sayfa 11 yenilmezlr filmiyle devam et sende catwomen ol bin

Kusura bakmayın beyler isim çıktı hemen başlıyorum

Rezervuar vector değil VECTORRRR

Biraz yol aldıktan sonra issiz bir yere gelmistik büyük hangar gibi biseydi elindeki kumandayla bastı şoför hangarin kapısı açıldı içeri arabayla girdik değişik bir yerdi araba tamirhanesi gibi arabalar vardı üzeri kapalı köşede duvarda raflarda silahlar felan ben biraz korkmaya başladım silahları görünce vektor anladı korkma evlat dedi hepsi maket dedi güldü bende gulumsedim ama korkuyordum sonuçta tekin biri değildi ve bana benim adamım olduğuna göre beni temsil edeceksin araban da beni temsil edecek dedi ve seç dedi korumalar örtüleri kaldırmıştı ben şaşkınlık içinde kaldım hepsi birbirinden lüks arabalar hayalimdeki arabalardi bunlar ben ortada duran skyline a gözümu diktim vektor güldü yine tahmin etmiştim dedi anahtarı üzerinde dedi arabasına bindi ve gitti bende bindim ehliyet de yeniydi marsa basitigimda sanki dünya benimdi artık korumalardsn biri arabayı çıkarmadan kendine dikkat et demişti garibime gitmişti ben arabanın verdiği güven duygusuyla çıktım torpido gözünde titresme sesi geldi giderken açtım torpidoyu bir telefon vardı biri ariyordu açtım arayan vektordu ilk yarışın yarın saat 11.de felan yerde dedi bende tamamdir dedim kapattı üzerime ve eve geldim sevincliydim arabayı iki sokak assagi bıraktım evdekiler gormemesi lazımdı çünkü o gece güzel bir uyku cekip sabah kahvaltı bile etmeden arabaya kostum annemler nereye dediğinde ahmetlere dedim alt sokaktan arabayı aldım ahmetin evinin önüne geldim ahmeti aradım geldi baya şaşırdı kardesim araba çok güzel hayırlı olsun felan bende eyvallah dedim atladı arabaya dolasiyordum aklıma kredi kartı geldi vektorun verdiği gidip bir ev kiraladık esyali 1 senelik kirayı peşin karttan geçtim ev biraz issiz bir yerdeydi tek katlı villamsi müstakil bir ev ahmetle akşama kadar takıldık evde ve yarış saati gelmişti...

ÇeREZ

ÇeREZ

sonu hızlı ve öfkeliye bağlar huur

Reserved 4

Okudum panpa rez

Aynısını yaptım bende asosyal değildim hatta popiydim ama okul değişti dedim az serseri olam abartmışım okul hayatım tak oldu zeki çalışkan çocuktum pis sersei oldum yani bana yaramadı çok açılmak

Ben lisede 4 yıl boyunca tek oturdum amk. Kimse benimle ne oturdu nede dertlesti. Lise ,üniversitesi öylece geçip gitti.Şimdi Bakıyorum ben ölsem kim üzülür diye koca bir "HiÇ" çıkıyor ağzımdan..

Evet devam ediyorum biraz geç olsada

Panpa devam rez