aslında herşey güzel başlamıştı

günler günleri kovaladı.. okul bitmek bilmedikce
denize olan sevgim, onu gördükce ve beni aldattığını düşündükce
yaptıklarına orantısız bi şekilde artıyordu.
azalması gerekmiyo muydu lan? neden gittikce canım yanıyo
ve gittikce ona daha cok bağlanıyodum
oturuyordum okuldaki banklardan birinde
deniz geldi karsıdan.
sessiz sakince bakıyorum ona. ürperticek derecede belli etmemeye çalışıyorum
ama kesiyorum kızı amk
bana yakınlaştı, yaklaştı
- arkadaş kalabiliriz dedi
- gibtir git dedim
yanlış yapma ihtimalim? olabilirdi.
belki arkadaş olsaydık, yaptıgı iğrençliklere şahit olup ondan daha çok tiksinebilirdim.
ya da özlemimi birşekilde atabilirdim kafamdan, gönlümden..
selinle konuşmalarımız daha samimileşiyodu fakat sigara içiyordu
beni baya itti bu huyu. 15 yaşındayım sigara içmedim hiç.
denemedim bile dumanı oldugu yerden uzaklaştım
ama birayı birkaç kez denedim. tabi çocukluk oldugundan
asitine fazla dayanamadı midem ve denemelerimin sonucu hep fiyasko oldu
kustum yani anlıcağınız
15 günlük okul tatil gittikce yaklasıyodu
o sıralarda kar yağardı, şimdiki gibi değil amk
karın yağmış oldugu ve üstünden bir kaç gün geçip, bazı yokuşların buzlaştığı
üstünde çocukların snowboard yaptıgı günlerden birgün. yağan karı izlerken
- sigarayı bıraksana dedim seline
- sen başla dedi
- 15 tatilde bulusalım mı dedim
- olur dedi.
okulu bir türlü denizden kurtulup selinle yakınlaşıp bitirdim
15 tatil geldi.
selinle buluştuk. seline dert yanıyorum ben denizle ilgili
cebinden sigara çıkardı. çok normal beyler
o zamanlar sigara 5-6 liraydı amk.
simdiki gibi evi arabayı satıp sigara almıoz amk.
- yak bir tane dedi
- yok sağol dedim
yaktı. dumanını üflerken tahrik oldum
- iyice yaklastım
o da dudaklarıma üfledi dumanı.
hava soğuk oldugundan dışarda pek fazla kişi yok. bizde sitenin cardağındayız
- tamam o zaman ben bir tane alayım dedim. sırıttım amk
dudaklarımızın arasında da öyle mesafeler yok
hafif bir rüzgarın kafamı oynatmasıyla dudaklarım dudaklarında ama tuttum kendimi
öpmemek için.
verdi
o da bana yakınlastı. yüzüne doğru üfledim
dudaklarını açtı. üflediğim dumanı çekti
filmlerde olur ya, ot içerler hatun dumanı çeker öpüşürler
öyle birşey oldu amk. fakat bu sigaraydı
- bir fikrim var aslında dedi
kızlar bende ne buluyordu bilmiyorum. dediğim gibi asırı derecede yakısıklı değildim
fiziğim biraz iyiydi. yapılıydım. asırı kaslı değildim ama kaslı gibi duruyordum
- nedir dedim
- birlikteymişiz gibi yapalım denizi kıskandırmak için. kesin köpürür dedim
- birlikteymişiz gibi yapmıyalım, birlikte olalım dedim.

bir mesaj bekliyorsunuz. bir mektup fakat ya da bir zil sesi.
her zamankinden farklı bir zil sesi bekliyorsunuz.
kapıyı açtığında sadece, tüm güzel duygularıyla
tüm saf duygularıyla "seni seviyorum" diyebilcek birini bekliyorsunuz.
hepimiz yapıyoruz bunu.
kimseye bekaretini vermemiş bir kız ararken,
bu düşünceyi başka bir kadının yatağında,
yastığında kafa izini bırakmışken yapıyorsunuz..
yahut bir barda başka bir kıza bira ısmarlarken..
çok geçmeden annem taktan halimi fark etti
- birisi mi var tugay üzülüyor musun diye sordu
- birisi yok. kimsem yok, birisi olsa böyle olur muyum? dedim
uzun uzun konuştuk.
nasiyatlar verdi beynime kazınan.
kimse senden değerli değil dedi.
ama bazıları değerliydi işte. elimden birşey gelmiyordu ki anne
bazıları gülüyordu herşeye inat, ben gülemiyordum.
şarkılar dinliyip, bir sigara yakıp üzülüyorsunuz.
fakat ne için? kimin için?
bundan önceki sevgiliniz için mi?
yoksa ondan önceki mi?
yokas ondan da önceki için mi?
gelmeyen insanları sorguluyoruz. ama bizde gitmiyoruz.
konusmanın sonu annemin yüreğime işlenen bir sözüyle bitti.
- bazı insanların ruhu yarımdır. yarım kalmıştır bir şekilde. allah onu istemiştir. sen ne yaparsan,
ruhunun diğer yarısı da yapar onu... bir kız için üzülürsün. o da başka bir erkek için üzülür.
seninle aynı düşünceleri paylaşmaz. kavga edersiniz. ayrılırsınız. belki budur en hayırlısı.
ayrı kalmaktır bir süre. ama bilmelisin ki, o kavgalar görebilceğin en tatlı kavgalar.. dedi
ve kalktı gitti yanımdan cevabımı beklemeden.
bir bakıyosunuz, yatağınızda yalnız başınıza cürüyorsunuz yalnızlıktan
bir bakıyosunuz, yatağınızda başka bir kadının üstünde ter atıyorsunuz..
gitsem. ara istemiyorum. seni sevebilirim desem!
gitsem, bir daha geri dönmesem..
gitsem.. gittiğim yerdende ederdi beni aşk.
annemin arada bir gelip beynime bir saatli bomba yerleştiren sözlerini hiç sevmiyordum
kadınlar; duygularınızı gibip, koskoca bir aşk doğarken sizi yalnız bırakıyor.
ki bu aşk ne evlat sevgisi ile itinayla besleniyor canınızın en derisinde.
ne güzel gözleri, ne küçük parmakları var teninde..
acı ile besleniyordu aşk.
kan ile.
gitmez isem ve selin gelip, ayrılalım der ise tanrıya lanet edemezdim.
ne zamanımı geri istiyebilirdim,
ne kadere sövebilirdim. şişemin ucunda dudaklarımı ıslatan keder ile başbaşa kalırdım.
ya deseydim onu bana neden göndermedin tanrım! diye?
peki ya tanrı dile gelseydi,
neden gitmedin deseydi.. demedim mi sana fazla gurur züte vurur?
gitmedim.
okulda bu sefer kaçtığım 2 göz vardı.
ve bana bakmasını dilediğim 2 göz.
egom mu yüksekti gitmedim? değildi.
gururumu yenemedim. gurur bekaret gibi bişeydi.
bir kez kaybettim mi, bir daha kavusamazdın geri.
gittikce etraf kararıyo, aldığım nefes haram sayılıyordu