aslında ağlamayı özlüyoruz şu günlerde

biz yalanların kucağında, birbirini dolandıran, yalancıktan sarılan, seven, çalışan, aşık olan bir milletin evlatlarıyız,
gözyaşlarımız da sahtedir çoğu zaman, bu coğrafya omurga gerektirmez insana (yediğin önünde, çalıp, çırptığın arkanda) gün gelip de kimse kalmadığında bu güzel ülkede devrin arkeologları için söylenecek tek şey kalacak geriye; sadece çıkarsız sevmeyi becerememişler.

ohoo bu saatte kim okuyacak bunu

bunu yazabilecek kapasiten varsa git 20 tlye format at

içtenlikle. benim gözyaşı bezlerimde problem olunca daha bi yakıcı geliyo. eskiden ne güzel uzağı görürdüm. şimdi içimi bi telaş kapladı. bi türlü salya sümük hale gelemiyorum. evimde acı çekmeye çalışıyorum. acı çekiyorum ama, matem havası yok, maatem havası var ama, ona eşlik edecek bi benlik yok. öyle bi koşturmadayız. nereye gömüldüğümüz bile belli değil. yıllarca kandırıldığımızı da kabul edemiyoruz. ben diye başladım egoist samayın diye de biz diye devam ediyorum. olay şimdilik bu.

tabi arz-talep farklıdır. insanoğlu ivme bekler. sürükleyicilik ister. tahriklere kapılmaya aç kaldık. ortak duygu paylaşmamız zor. birini sevdiğinin içine öteki edecek şekilde şartlanmışız. bi daha bizimki gibi bi kuşak yetişir mi bilmem ama bi yoksulluk sarmış her anlamda bizleri. siz doğurun biz gömelim kampanyası yürüyo 4 bir yanımızda. dördü sayıyla yazana tepki koyanlar birliği bile kuralacak bilince sahip olmamız iyi midir kötü müdür tartışalım. insan hep soru sormak istemiyo bazen.

densizlik yapanın gözü aç olur. ürkütüp kaçırmak için inşaarı icat etmişler. napalım, engel olamıyoz bari ellerinden alalım. bu korku onlara yeter. herşeyin içinde çözümünü barındırır. aklımızdan bu çelişki çıkmasın. genelde unuturz. o yüzden de umutsuzluğa kapılırız. çaresiz sanarız kendimizi. gibeni daha iyi gibecek potansiyelde olduğumuzu unutmayalım. kafamız rahat olsun. bizden bini de olmaz yeri gelince. kimse sizden durun bekleyin yerinizde gibi bi tavır beklemiyo. hayatın deliciliğine benzemezseniz beraber üzülürüz. başka da bişey olmaz.

öyle yalnızlıklar kuşatmış ki işte bizi. sürekli kendimizi ispatlayacak bi aşkı kovalar dururuz. ya şöyle ölümüne aşklar da olsun da, yanında da duyarlılıklar baskın gelsin. herkes ister demi, yanında dünyanın en güzel kadınlarından biriyle insanlığa hizmet etmeyi. gelin kendiniz gibi birini bulun, kalırsanız kalın, giderseniz de siz bilirsiniz. yanınızda kendiniz gibi olanla ne yaparsanız size kalmış. bizim yapacaklarımız da bize kalmış. işte böyle yoğunuz ki ağlayamıyoz desem çok mu ucuz sıyrılırım.

özet: soru sormak yoktu hany!