99 da bilgisayarı varmış benim hala yok mobildeyim amk

Aptal saptal hikayelerden sıkılmadiniz mi. Okuyun okutun hikaye gerçektir.

20 Temmuz 1999 aksamiydi. Bilgisayarimin basindaydim. Internete baglandim. Daha önce haberlestigim bir arkadasimin adresinin bir numarasini (harfini) yanlis yazdigim icin karsima farkli birisi cikmisti. Selam ve " nasilsin" faslindan sonra söyle bir cevab aldim:

- iyi sagol da sen kimsin neyin nesisin, in misin, cin misin, nerden ciktin böyle, zembille mi indin?

Bu, arkadasim Abdullah degildi ve sonradan ögrenecegim üzere Istanbul Küçükçekmeceden`den Aynur isminde bir hanimefendiydi. Bayanlarla muhabbet etmek adetim olmadigindan hatir sorma cümlelerinden sonra özür dilemis ve tanistigimiza memnun oldugumu bildirmistim. iste zahirde cok basit gibi görünen bu hadise koca bir yilimi harcayacagim bir hikayenin de baslangici olmustu.

Ortada herghangi bir mecburiyet yokken bayanlarla bilgisayar ortaminda muhabbet etmenin islami kaidelerle bagdasmadigini bilen ve bunu uygulayan biriydim. Fakat sebebini su an bile cözemememe ragmen her nedense tevafuken karsilasmis oldugum bu sahsin adresini listemden silmemistim. Ekran basina oturdugumda, sayet o da bilgisayarin basindaysa selam vermek ve hal hatir sorarak bir kac kelam etmek kisa bir süre icersinde adetim halini almisti.

Beyler hikaye biraz uzun seri seri atıcam. en kısa sürede bitiririm merak etmeyin yarıda bırakmam

Edit: beyler hikayem %95 gerçek %5 kurgudur(hatirlayamadigim bazı yerler) okuyan olursa 3-5 kişi devam edicem

Edit2: hikayeyi okuyan yok sanırım bizde sizi düşünüp işimizden gücümüzden zaman ayırıyoruz

Bu selamlasmalar sirasinda bir bilgisayar firmasinda programci olarak calistigini ögrenmis oldum. Aliskanligim üzere yazdiklarim icerisinde dini konulara ilgili de cümleler kuruyordum. Konusmalarindan tesettürlu, tam olmasa da islami yasantiyi benimsemis bir aileye mensup olmasina ragmen tarz ve fikir bazinda serbest hareket etmesine musaade edilerek yetistirilmis oldugunu anlamakta gecikmememistim.

Bu ilginc tanismanin ardindan 17 Agustos depremi oldu. Depremde hasarin yogun oldugu bölgeler arasinda Küçükçekmece’de oldugundan icten ice bir tedirginlik yasiyordum.

Internetten göndermis oldugum "Nasilsin, ne haldesin, depremden etkilendiniz mi ? yardima ihtiyaciniz var mi? " mesajina ancak bir hafta kadar sonra cevab geldi. Herhangi bir kayiplari olmadigini bildiren cevabin ardindan ben de rahatlamistim..

Bir gün cette Mevlana´dan söz acilmis ve Mevlevilik üzerine uzunca konusulmustu. Aynur Mevlevihanelerden bahis acildiginda, bir sirada gitmis oldugu mevlevihaneleri anlatirken bunlarin icerisinde Galata Mevlevihanesi´nin hosuna gittigini ifade ederek, sayet bir ara istanbul´a yolum düserse kilavuzluk edebilecegini söylemisti.

Ulan binler dinleyin iste şirket sahibi adamiz zaten hikayenin ilerisinde anlicaksiniz. Dinlemek isteyen olursa bir kaç kişi anlatırım

Ramazan gelmisti. isim geregi Almanya´ya gidecektim ve Ankara seferlerinde yer olmadigi icin istanbul´dan kalkacak Münich ucagina bilet almam gerekmisti. " ÖNümüzdeki pazar gecesi yurdisina gitmeyi planliyorum biletimi ayirttim. Su Galata Mevlevihanesi daveti hala gecerliyse yolum düserse hafta sonunu Istanbul´da gecirmeyi dusunebilirim." diye bir mail gönderdim...

Aradan fazla bir zaman gecmeden. "Elbette sözüm hala gecerlidir" cevabi geldi. islami kaideleri benimsemis bir bayanin, üstelik yüz yüze hic karsilasmamis oldugu bir erkege sehirler arasi bu tarz bir davette bulunmasi ilgimi cekmisti...
Ünlü bir ilim adaminin "insanlar isledikleri fiillere bilinc altinda kiliflar uydurur ve yaptiklarini hakli görünecek yönden ele alirlar" sözünü farkinda omadan teyit ediyor, islami hükümlerde hic bir sekilde müsaadesi olmamasina ragmen tanimadigim bir bayanla yapacagim ve sonradan diyeti cok agir olacak bu görüsmeyi, " davete icabet etmek sünnettir, nihayetinde sadece Ramazan etkinlikleri konusunda kilavuzluk edecek" sekilde tevil ediyordum.

Aynur gösterileri icin dönüste vakit ayiracagimi bildirmemin ardindan gelen yazida beni hayretler icinde birakan bir olayi anlatiyordu.

Biz yanlıs numara girsek Namık çıkar başkası yapınca kız çıkıyor

Hikaye yalan beyler 10 gün sonra zaten deprem oldu

Bir zamanlar bir erkekten ingilizce dersleri aldigini, daha sonra onun kendisine farkli duygular besledigini ve bunlari söyledigini, fakat kendisinin reddetigini belirterek, "Bilmem sen ne dersin? " diyordu.

Fikirlerim alt üst olmustu. islami bir kimlik icerisinde bulunan bir bayanin erkeklerle olan münasebetlerinde bu derece pervasiz olmasini kabullenemiyordum. Acaba bu gercekten dindar birisi miydi? Cevremden de bu bayani arastirmalarini istedim. Bu arastirma devam ederken ben de gelen yazi üzerinde kirilmayacagi ve alinmayacgi sözünü aldiktan sonra, biraz yorum yapmis, resmi kurumlar tarafindan verilen ingilizce kurslari dururken erkek bir hocadan tek basina ders alabilme cesaretini saskinlikla karsiladigimi ve kendisini fazlaca serbest yetistirdini söylemistim.

Bir iki gün zarfinda yapilan istihbaratin neticesi gelmisti. Evet tesettürluydu, ne derece ciddi bir yapiya sahip oldugu belli olmasa bile islamiyeti yasayan ve abdestli, namazli bir aileye mensuptu. Bu bilginin üzerine hayretim bir kat daha artti.

ileriki tarihlerde yasayacaklarimdan ötürü bu fikirlerle karsimdaki sahsi kinamis oldugumu cok daha sonra anlayacak ve Peygamber Efendimizin (a.s.m) mealen " Bir mümin başka bir mü´mini bir hareketinden dolayi kinarsa, o fiil basina gelmedikce ölmez.." seklindeki hadis-i serifini hatirlayacaktim. Artan merakim bende bu sahsi mutlaka görmek fikri körüklemisti.

iftar vakti gelmisti, namazdan sonra basimdaki agri daha da siddetlenmisti, doktorlarimin dedigi gibi zihin bulanikligi da basgöstermisti. iftar icin lokantaya giderek oturdum. Biraz rahatladim. Bu arada cicek almayi unutmustum. Yakindaki bir cicekciden beyaz gül getirttim.

Az sonra iftar odu. Corbadan bir kac kagib almistim ki, masama birisinin yaklasitigini gördum. Evet, orta boylu, tesettürlu, şık görünümüyle gelen oydu. Nezaket geregi oturdugum yerden kalkmis, verdigi selami aldiktan sonra iki kisilik olan masada karsima oturuncaya kadar beklemistim.

iftar etmis olmama ragmen basimin agrisi ve zihnimin bulanikligi gitmemisti. Yemekten sonra aksam namazini kilip Aynur’la mevlevi gösterisini seyretmek üzere bulundugumuz yerden ayrildik.

Disari ciktigimizda serin havanin tesiriyle biraz olsun kendime gelmistim. Aynur Hanimin hareketlerinde herhangi bir hata yapmamak icin gayret sarfeden insanlarin tedirginligini
hissediyordum. Konusmalari, bahsettigi konular filan yetismis oldugu cevre konusundaki düsüncelerimi dogrular sekildeydi. Edindigim ilk izlenimler kendine güvenen, calisiyor olmanin verdigi ekonomik bagimsizligi nedeni ile de kendi ayaklari üzerinde durmasini ögrenmis biri oldugu yönündeydi.

Mevlevi gösterisinin daha gec bir saatte oldugunu ögrenince Aynur hanim :
- Buradaki program düsündügümüzden gec baslayacak herhalde. Kilavuz olarak teklifim, burada beklemektense baska bir yerde vakit gecirmek. Sen istersen tabii dedi.
Böylelikle programi degistirerek Feshane`deki Direklerarasi Ramazan senliklerine gittik.

Bu arada nefis muasebelerim bitmiyordu...

Bu arada nefis muasebelerim bitmiyordu. " Ya Rabbi ben ne yapiyorum ? " sorusunun beynimde dönüp durmasina yol aciyordu.

Esasen böyle kalabalik mekanlardan hic hoslanmiyordum. Fakat sonradan farkettigime göre yeni arkadasimla birlikte olmanin cazibesi her seyi hos gösteriyordu.

Aklima, hediye olarak yanimda getirmis oldugum Cevsen gelince:
- Senin icin kücük bir hediye getirmistim yanimda, diyerek cantamdaki kucuk paketi cikartip uzattim.
- Zahmet etmissin, nedir bu, acabilir miyim?
- Elbette acabilirsin, Cevsen almistim Sultan Ahmet´ten, üzerinde de gecen aksam yanina ugradigim kiymetli bir buyugun duasi yazili, senin icin yazdirmistim.
- Cok düsüncelisin, tesekkür ederim dua yazdirdigin icin, böyle bir hediye beklemiyordum dogrusu. Ben de yanimda senin icin bir dergi getirmistim.

Almanyadaki toplanti ve görüsmelerimi tahminimden önce bitirmistim.
"Yarin sabah ucagiyla gelecegim, kilavuzluk edecek birileri illa ki lazim.. iftarı Fatih´teki Ziya sark Sofrasinda yapmak geciyor icimden, programin müsait olursa, iftari beraber yapabiliriz" seklinde yazmis oldugum maile cevabin gelmesi gecikmemisti. Karsilikli birkac kez maillestik. Kendisine numaramı da verdim. Telefon acarak Pazartesi müsait oldugunu ve iftara gelebilecegini bildirdi. Sasirmis, fakat bozuntuya da vermemistim. "Memnun olacagim" ifadesiyle pazartesi iftarda görüsmek üzere telefonu kapatmistik.

Ya rabbi ben ne yapiyordum? Ya gercekten iftara gelirse o güne kadar titizlikle savundugum fikirlerimle tezat bir hal icerisinde olurdum. Bu konularda cevremdeki insanlara, özellile yakin arkadaslarima hassas davranilmasi gerektigini her firsatta söyeleyen ben degil miydim?
Ortada hicbir mecburiyet, sevgi yokken namahrem birini karsima alip iftar etmek de neydi? Kalkistigim bu isi hangi kaliba sigdirmak lazimdi? Simdi is ciddiye binince en bastan beri hatali hareket ettigimin farkina varmaya baslamistim. Artik bahane üretme sirasi bana gelmisti.

Beyler hadi yukarı taşıyın başlığı merak etmeyin yarım kalmicak sukularinizi ekgib etmeyin

Cantasindan islami icerikli taninan bir dergi cikararak bana uzatti. Böyle müsbet yayinlari takip ediyor olmasindan icten ice memnun olmustum. Biz kendi aramizda konusurken gösteri de baslamis, meddah rolunde biri eski zamanlara has bir orta oyununu sahnelemeye koyulmustu. Oyunun ardindan gürültülü bir müzik baslamisti. Bu eglence türünden hosnut kalmadigim icin disari ciktik.

- Piyer Loti´yi biliyor musun, dedi. Oraya gidelim. Uzak degil, basin fazla agrimiyorsa yürüyelim istersen. Gerci hafif yagmur var, ama semsiyem ikimize de yeter (!) .

Böylelikle semsiyesinin altinda Eyüp Sultan Camiine ordan da Piyer Loti`ye dogru yürümeye basladik: Buraya geldigimizde kapali mekanin tamamen dolu oldugunu görduk. Disarda agaclar altindaki masalardan birine oturduk. Birbirimizi daha iyi tanima firsati buldugumuz bu mekanda gec vakte kadar durduk.

Gecenin gec vakitlerinde Küçükçekmece’deki evine dogru bir taksiye binerek hareket ettik. Yol boyunca aklimda hep, islami görünüme sahip bir bayanin nasil olup da gecenin bu saatine kadar disarda kalabildigi ve ailesinin buna nasil musaade ettigi sorulari vardi. Evinin yakinlarina vardigimizda.

"Belki su anda uyuyorsun, belki de uykunda rahatsiz ettim, ama Cevseni okuyordum ve dua yazdirdigin icin tesekkür etmek istedim. Sonra da Pazartesi günü gecti aklimdan. Bence kiymetli bir gündü "

Bu mesaja yazacak bir cevap bulamadim. isnabul ziyaretimin birini ümitlendirmis oldugunu hissediyor ya da böyle düsündügümden bu tarz hissetmek istiyordum.

Cep telefonumun biplemeleri ertesi günde devam etti. Bir yil boyunca bütün gecen günler zarfinda simdiye kadar cok nadir kullandigim cep telefonu mesajlari hayatimin vazgecilmez bir parcasi olmus, Aynur ile aramizda günlük, hatta saatlik bir mecburiyet haline gelmisti.

On gün kadar sonra istanbul´da kendime bir is uydurdum. Bu seferde ve bundan sonra olacak bütün seferlerdiki gibi sehrin gezilecek yerlerini geziyor, akabinde aksam yemegi yiyor ve Aynur´u gec vakit evine birakiyordum.

Bir ara sohbet icerisnde mevzu neren acildi bilemiyorum.
- "Seni kirmam, bunu hic yapmam" dedigimde aldigim karsilik ileriye dönük düsüncelerimi etkileyen cümleler arasinda basi cekecekti.

Ondan sonraki bir kac gün bu konu zihnimi mesgul etti. Bu acik bir ikazdi, iki yönde bir ikazdi. Ya hakikaten böyle bir hatasi var, ya da benim yaptigim bir yanlisim var. Aramizda hic bir nikah vesaire olmadan cikiyoruz yemege gidiyoruz. Gerci baslangicindan bitisine kadar elim eline degmemistir. Bu kadar da hassastik bu konularda.

Bütün bu gecen zaman zarfinda e-mailler, cep telefonu mesajlari sürekli gelip gidiyordu. Hatta bir seferinde, "ben bu kadar üzerine düsmesem sen cesaret edip de benimle bu kadar görüsemezdin. Görüsmelerimizin, mesajlasmalarimizin bu seviyeye gelmesini ben istedim, sen musaade ettin " demisti. Yine gecenin gec saatlerinde telefon görüsmeleri, teheccüde kaldirmalar saat 2´lerde, 3´lerde, mutat vakitlerde haftanin üc günü, dört günü devam ediyordu.

Dogrusu bes vakit namazimi kücüklükten beri aksatmadan kiliyordum, ama teheccüd konusunda tamamen gevsek oldugumu itiraf etmem gerekiyor. Hasbelkader uyanmissam kiliyor, haricinde özellikle teheccüd icin kalkmiyordum. Ama Aynur´la tanistiktan sonra biraz progralanmis gibi, biraz da, kendi kendime " Su hale bak, cemaatten olmayan birisi şevkle teheccüde kalkiyor, üstelik beni de kaldiriyor, ben kalkmazsam cok ayip olacak diyerek, teheccüde kalkiyor ve bundan icten ice bir memnuniyet duyuyordum.

- Anlayisiniz icin tesekkür ederim. Aynur`u nereden taniyorsunuz ve burada bulunmanizin sebebini sorabilir miyim?

Sasirma ve tansiyonu yükselme sirasi bana gelmisti. Acaba onun akrabasi miydi?

- Siz kimsiniz ve onun hakkinda nicin bilgi almak istiyorsunuz, diye sordum.

- Aynur benim sözlüm olur. Biz Aynur ile uzun süredir beraberlik yasiyoruz ve aile kurmayi ikimiz de istiyoruz.

Beynim zonklamaya baslamis ,sinirmden bütün kaslarim gerilmisti. Bu olsa olsa kötü planlanmis bir oyundu. Sakin olmaya calisiyordum.

- Sözlerinizi ispatlayabilir misiniz peki?

- Elbette, beraber cekilmis resimlerimiz var, bakin.

Resimleri görünce sasirmistim.
- Size inaniyorum. Ama, biz uzunca bür süredir beraberiz. ileriye dönük ciddi düsüncelerimiz var.

Rüyayla uyaniklik arasinda oldugumu bildigim halde müsahede ettiklerim beni öylesine etkilemisti ki, tansiyonum gercekten yükselmis nefes alis verislerimin giblastigini hisseder olmustum.

Hala nefis muhasebesini tamamlamamisken, o geceyi uykusuz gecirdim. O gelecegi icin toplantiyi yeniden organize etmem gerekmis, bütün bunlari yetistirmek icinde imsak vakti evden cikmistim. Saat 5´e dogru geldiklerini haber verdi. Arkadasinin bir tanidiginin evinde sabah kahvaltisi yapacaklarini, saat 9´da görüsebilecegimizi söyledi.

Benim kafamda hala soru isaretleri vardi. En yakin sirdasi olan Müge´nin arkadasi kimdi? Nereye gelmisler? Nerede kalacaklardi? Bu sorularin cevabini hala bulamamistim. Tabii, karsilastigimizda sorularima gecistirerek bir cevap vermis, bu cevap da beni tatmin etmemisti.

Saat 9:30´da Bakanliklar´in önünde bir yerden Aynur´u aldim. Sabah kahvalti yaptigini söylemisti, ama en azindan sicak bir süt icmek icin bir pastahaneye gittik. Daha sonra Atakule, Kocatepe, Haci Bayram dahil Ankara´nin gezilebilecek bütün yerlerine zütürdüm. Yemekten sonra gece saat 23´de otobüse bindirip ugurladim

Henüz kis olmasi sebebiyle yollarda biraz beklemis olmalarina ragmen ertesi sabah sag salim istanbul´a vardiklarinin haberini aldim. Bu seyahat ve konusmalarimizin ardindan bende artik istanbul’a yerlesme fikri olusmaya baslamisti. Bana, "Sen digerledinden farklisin" diyordu. Su soruyu sormam gerekiyordu kendime. Seninle nasil bu kadar rahat konusuyor "diger arakadaslari"yla da böyle mi acaba? Tabii bu soruyu o zamanlarda kendime sorma cesaretim yoktu.

- Ömür boyu mu? Bunu ömür boyu yapabilecek misin?

Ne demeliydim, kisa bir tereddütün ardindan.

- Elbet ömür boyu seni hic kirabilir miyim? Bunu ömür boyu hic yapmam!

Görüsmelerimizde baglayicilik kazandiran bu ve benzeri cümleler zaman icerisinde artacakti.
Hatta yine istanbul seyahatlerimin birinde veda ederken.

- Kilavuzumun kabiliyetlerinden cok etkilendim, bir dahaki sefere de istanbul´u yine aynı kilavuzla gezmek isterim, demistim.

- Bir dahaki sefere kilavuzlugum icin mi geleceksin, yoksa benim icin mi, diye sormustu. Hemen cevapladim.

- Senin icin gelecem tabiki-

Mart ayiydi. Aynur’a mailler yazdiktan sonra biraz uzanmistim. Gözlerimde kapandi ve elimdeki kitabi gögsümüm üstüne koydum.

- iceriye gidelim, dedim. Ama icerde medeni bir sekilde, taskinlik yapmadan centilmen bir tavirla hareket edebilecek misiniz? O kadar insanin arasinda bir hadise ciksin istemem.

- Konu benim acimdan bitmistir, sadece yüzlesmek istiyorum. Bir taskinlik yapmam. Siz uygun görüyorsaniz birlikte iceri gecebiliriz.

Beraberce yemek yedigimiz salona girdik. Aynur oturdugu masaya yaklastigimizi görünce rengi kipkirmizi oldu, sonra sarardi ve titremeye basladi. Biz hicbir sey olmamis gibi sakin tavirlarla masaya yaklasitk. Yanimdaki kisi elindeki bir paketi masanin üzerine birakti ve beraberce hicbir sey söylemeden oradan uzaklastik.

Yakaza olarak tedbir edilecek bu halden sonra uzandigim yerden kalktigimda terden sirilgiblam oldugumu gördüm. Ya Rabbi, bu ne haldi böyle? Zamanla anlaycaktim ki, Rabbim bana her seyi göstermis, beni uyarmis, ama ben biraz gec uyanmistim.

Bu yakazadan hemen sonra mesaj cekerek müsait olup olmadigini ögrenip telefon actim. Söyle dedim.

- Su an telefonla görüsüyor oldugum ve kendime cok yakin hissetigim bir arkadasimi büyük bir hata üzere gördüm rüyamda. Bu arkadasim kendisini kontrol etmeli, eger islami yönden herhangi bir hata icersinde ise bunu düzeltmesini temenni ediyorum.

En sonunda bu kizi gibecek beyler boyle konustuguna bakmayin euehehue