asla kapanmayacak olan çocukluk yaralarımız

Sünnet oldum kapanmaz onun yarası.

zütündeki genişlik mesela

@2 verdim şukunu

! şuna benziyor benimki. kasıklarımda.

@3 istemsiz güldüm şuku

bi çocuğu kovalıyodum. ağaca çıkmıştı pekekent, bende peşinden çıktım ağaca ama bi aksilik oldu düştüm tellerin üstüne dirseğim yarıldı amk azıcık bi deri tutuyo koptu kopacak sonra dikiş atıldı 8 10 tane öyle hala duruyo izi ama ben çok yanlış anladım galiba başlığı.

edit: ahan buda dikişlerimin capsı: http://imgim.com/20130721_195527.jpg

bi ara lisedeyken edebiyatçı nerede yaşamak istersiniz demişti
herkes çicekli böcekli sevginin olduğu yerler falan filan demişti.
sıra bana geldi ve kalktım ayağa söyledim
-kral dairesi hocam dedim
hoca durdu ve art ardına o kırıcı sözleri söyledi yüzüme
-ulan millet ne diyor sen ne diyorsun. neyine lan senin kral dairesi. zekana baksalar almazlar lan seni.şu tipine bak serseri.
o an ağladım herkes bana baktı... hala hatırlarım o günleri

bigibletin çarkı çizmişti sağ diz kapağımın altını amk 10 yaşında falan dikiş attırmadık iz kaldı çok şekil

@8 niye ağladın lan apahahuauha

çocukken 5.kattadan atlamamıştım

beni oyuna almazlardı lan, o yüzden sürekli evde duran bir çocuktum.

@8 dıbınakoyim öyle hocanın lan ben niye ağlıyosun gibik yapıştıraydın ya cevap şöyle bi şey mesela;
"bana zekanın tanımını yapar mısınız hocam?"
-sende olmayan bir şey diyebilir ya da tanım yapamaz büyük ihtimalle
+daha tanımlayamadığınız bir şey için nasıl bende var olup olmadığına karar verebiliyosunuz?

ya da en basidi
"senin ananı giberim oç" diyip dalıcaksın

küçükken taşla top oynardık amk kalecisi degajı kafama dikmişti izi kaldı oyle

alnımda harry potter gibi iz var. kaldırım taşının sivri köşesine kafa atmıştım. 7-8 yaşlarındaydım.

not:ibrahim tatlisesle bi akrabalığımız yok.

beyler hep fiziksel yüklenmeyelim
biraz da ruhsal olsun

@15 aynı izden bende de var lan. ama ben 3 yaşındayken yarmışım.
edit: ruhsal yara istiyorsan o da var panpa.
ben ufak tefek bi çocuktum. öyle kendi halimde takılırdım. lisede anasını avradını gibtiğimin huur çocuklarından oluşan bir tayfa vardı. bana çok sataşırlardı amk. hele içlerinde bir tanesi vardı amk benden kısaydı ama benden yan yana iki tane koy o kadar geniş güreşçi gibi bi gavattı. en çok da bu dıbına kodumun çocuğu sataşırdı.
onca yıl geçti ama şu son bahsettiğim çocuğu şu gün paketleyip teslim etseler onu akla hayale gelmeyecek işkencelerle öldürürüm, vicdanım da asla sızlamaz. o kadar nefret ediyorum o huur çocuğundan.
eğer bunları okuyorsan bin, iki yakan bir araya gelmesin, ms hastalığına yakalan yolda çarpık çarpık yürü, çoluğundan çocuğundan çıksın bana çektirdiklerin. dıbına koduğumun iti.

rezerved

şöyle bi dursunda yemekten sonra anlatırım

yok mu cocukken topu ınsaata kacan falan amk pandorra onu dıyecek kıvranıyor ıkı saattır