askerliği neden yapmiyorum açıklıyorum

askerdede en çok bunlar dayak yiyo amk,
mebs 311 kd belki çıkar biri, aramızda bi denyo vardı kd işte okumuş çocuk düşünüyo tabi, gereğinden/luzumundan biraz fazlaca düşünürdü ama büyükte bir düşünürdü,az yada mütevazi düşüncelerde zaten onun kitabında olamazdı, sadece yanlış yerde yanlış zamanda düşünüyodu belki ağustos sıcağından bi tek bunu düşünemiyodu
böyle anarşik anarşik konuşmalar filan, sivildede anarşismiymiş neymiş, haddimiz olmadan olm diyoruz tamam sıkıntılısında boş konuşma askeriz artık amk, boyutlar arası farktan olacak gayet tabi biz basit ama iyi niyetli er tavsiyelerine pek itibar etmez hatta dalgada geçerdi, eğitimin iki haftası sonunda tüm poşetlerin yardımcı/dost olma çabaları tükenmiş nihayet artık gıcık olma safhasına gelinmiş bunun dayak yiyeceği günün gelmesi arzulanır olmuştu, askerde mantık aranmaz denir ama gayet mantıklı nedenlerle; korkumuz arzulanan o anda onla aynı görev/çalışma hatta aynı alanda bulunma ihtimaliydi ki bknz: full metal jacket
-neyse:)- ağustosun belki en kızgın günü, eğitimdeyiz, o günde herzamanki komutanlarımız dışında başka komutanlarda yalandan eğitimi izlemeye gelcek, nası selam veriyoruz komutlar filan diye becerilerimizi sergilicez ama aslında yine bir nevi eğitim maksatlı, emir komuta zinciri vs..

biraz terliyiz:) 5 dk istirahat molası verilmiş komutanımıza şükranlarımızı sunarak çömelmiş vaziyette anlıkta olsa büyük bir huzur içerisinde dinleniyoruz ki artık algıda neyse bir bölük adamın osuruk ve kişneme sesleri arasında
mütevazi huzurun yerini büyük bir dehşete bırakacak o uyuz ses/homurtu, yoksa bile dedirtmeyecek netlikle billur gibi işitildi herkes tarafından, evet o gün gelmişti hemde bir adalet tecellisi gibi öyle harika bir zamanda gelmişti ki o güne dek bizim salağa sadece bir selamı olanı dahi geride bırakmıyordu,, tertip şşşşt bile diyemeden tertip konuşmasına başlamış, konukların tüm ilgileri meraklı gözlerle konuşmacıya yönelmişti artık, amk o eğitimde hangi ara düşündün hangi ara yazdın, adam gayette düzgün akıcı bir türkçeyle yer yer powerpoint sunumu şeklinde çömelmiş bizleri işaret ederek askerlerin çalışma şartları ve sorunlarınıda kapsayan, askerliğin gereği hakkında bilgilendirici bir konuşma yaptı, ardından nasıl olması gerektiği hakkında kısa bir briffing verdi ve komutanlara akıllı olun lan gibisinden tatlı sert bir uslupla çağrıda bulunarak konuşmasını sonlandırdı
topluluğu selamlayarak tekrar çömeldi
konuşmalardan sonra resepsiyona geçildi, günün henüz kazandığı anlam ve öneme binaen yüzbaşımızda güzel bir konuşma yaptı, içecek ikrdıbının ardından yemeğe geçildi, ortam o kadar samimileşmiştiki resepsiyon planlanan süreden yaklaşık 8 saat daha uzun sürdü ve resmi davetin ardından kutlamalar gecenin ilerleyen saatlerine kadar devam etti.
o kadar güzel bir gündü ki birimiz dahi ertesi gün 5te kalkacağımızı hatırlamadan çılgınlar gibi eğlendik
edit:
mustafa-29-bişey mühendisi(bizim denyo): tezkereyi alana dek tekrar düşünmedi
yüzbaşı: bölüğünü çok ama çok sevdi
bölük: çok ama çok sevildi
-
gerçek yaşanmış olaylardan alınmamıştır, kişiler ve olaylar tamamıyla uydurmadır
ayrıca hikaye ve konusunun @1 ile herhangi bir alakası yoktur