Sene 2009 beyler nisan ayındayız normalde askerliğimi siirte yaptım ama olayın geçtiği gün Hakkari sınırlarındayız oraya gideceğimiz 1 gün önceden söylendi bize hatta 1 günden daha az aynı günün ilerleyen saatlerinde helikopterle gittik hakkariye birliğimde iki keskin nişancıyız silahımız Barrett M82A1 50 Calibrelik deli fişek bi silah öndeki birlikler yüzünden rahatız sallana sallana gidiyoruz birlikte eyüp vardı bi muzip adamdı giderken bize fıkra anlatıyor azda olsa üzerimizdeki gerginliği alıyordu etrafına baksan hepsi aslan parçası dimdik duruyorlar ama hepsi göğsünde sevdiğinin fotoğrafını taşıyan fotoğrafların arkasına şiir yazan adamlar hepimiz içten içe korkuyor soğuk soğuk terliyorduk

(Okunuyorsa şukulayında bilelim genşler)

Edit:Kuzenini yengesini gibenleri bırakında şunu okuyun bi
Edit 2: Barret M82nin Türkiye askeri envanterinde bulunmadığını söyleyenler olmuş biraz araştırın lütfen sonra yaparsınız bilgi gösterişinizi

Devamı için bi şukulettayı çok görmeyin beyler

ben ve 3 arkadaşım var ova gibi ortası oyuk dağlardayız bizim dışımızda bölgede 4 birlik var yürüyoruz yakınlarda bir şeyler olacak biliyorduk ama bu kadar erken olacağını kimse bilmiyordu biz arkada yürüyen birliktik öndeki birlikle aramızda birkaç kilometre vardı öndeki birlikten tanıdığım bi nejan vardı çerkesdi ilerledik ilerledik akşam saatleri gün yavaştan batıyordu gözlerimiz kamaşıyor güneşe bakamıyorduk birliğimdeki arkadaşımın telsizinin anteni sallanıyordu her adımında batan güneş omzunun arkasında kalıyor diğer adımında tekrar gözüme vuruyordu öyle tedirgindim ki etrafımda olup biten her şeyi yakalıyordum adımlarımda bacağıma çarpan çantamın ipini hatırlıyorum önümde yürüyen telsizciden gelen hışırtıları hatırlıyorum eyüpün nefes nefese kalmasına rağmen fıkrasına devam etmesini hatırlıyorum

beyler okuyosunuz şukulamıyosunuz ayıp oluyor heveslendirin biraz

(Beyler bi yakınımıza geçmiş olsuna gidiyorum gelince devam edeceğim fena şeyler bekliyor sizi eyvallah şukular için)

bu ortam telsizden gelen önce yüksek bi cızırtıyla bozuldu ön birlikten haber gelmişti bir grup dağın içinden bize doğru yürüyordu ilk birlik onların geçmesine izin verdi ortada sıkıştırabilmek için bize söyleneni yaptık bulabildiğimiz en önü açık ve yüksek yere eyüple tırmanmaya başladık her adımımızda ayağımızın altındaki toprak kayıyor ama biz durmuyorduk diğer askerler çantalarını saklayıp siper almak için koşuşturuyordu biz dağda bir kayalığa ulaşmıştık tüfeğimi sabitledim mermilerimi kontrol edip namluya sürdüm aramızda iki büyük kaya vardı eyüple birbirimize bakıyor dua ettiğini görebiliyordum ve yalnız değildi ve dağa sessizlik hakim oldu beklemeye koyulduk

Trende düşmüşüz beyler çok sağ olun var olun

(Beyler geçmiş olsuna gittik dönerkende meydan çok kalabalıktı gitmişken biraz takıldık saat gecikti hikaye bitmedi hiç beklemiyordum bu kadar ilgi göreceğini teşekkür ederim buyurun devamı)

beklenen taraftaki dağlara yükseltilere bakıyor etrafı gözetliyorduk derken batan güneşin önüne 10 küsür adam belirdi güneş nişan almamı çok zorlaştırıyordu bize yaklaşmalarına daha çok vardı yinede elim gerilmeye başlamıştı tetiği yokluyordum adamlar bize yaklaştığında nefesimi yavaşlatmış namlumu birinin kafasına doğrultmuştum bile sadece telsizden bir işaret bekliyordum tetiği sıkmak için bir saniyeliğine kafamı eyüpe çevirdim ve eyüpün namlusu yukarıya bakıyordu kendiside dürbününü ayarlıyordu beni görüp namlunun altında duran eliyle işaret etti karşımızda duran devasa dağı baktığımda hiçbir şey görünmüyordu dürbünümle biraz inceledikten sonra başka bir keskin nişancı olduğunu fark ettim ve aşağıdaki askerleri çoktan görmüştü namlumu aşağı indirdim derken grupta bir hareketlenme oldu nefesimi tuttum hayatımda kalp atışlarımı hiç bu kadar net duymamıştım tetiği sıkmaya başlamıştım bile sadece işareti bekliyordum

Beyler 2 part hazırladım peş peşe atıyorum

tam o sırada işaret gelmeden o dağların içinde bir tüfek inletti herkesi bende silahına sarılmakta olan birini göğsünden vurdum kafamı eyüpe çevirdim tüfeğinden duman çıkıyor başka birinin hayatını çalacak mermisini namluya sürüyordu işareti beklemeyip ilk atışı o yapmıştı tamda dağdaki nişancıya o sırada oradaki herkesin silahları patlamaya başladı kafamı çevirip dağların içinde sıkışmış it sürülerini izledim birisi sırtını bir kayaya vermiş silahına tenezzül bile etmiyordu bir müddet sonra namlumu kaldırıp tetiği sıktım beyaz gri kayalara kırmızı siyah kanları fışkırdı silahım yere sabit olmasına rağmen her tetiği çektiğimde bozuk zemin dirseğimi yaralıyordu kapana kısılmış köpekler birer birer yere düşüyor her eyüpün tetiği çekişinde irkiliyordum yeni bir can için nefesimi tuttuğumda telsizden bağırışlar yükseldi birinin vurulduğunu ama kendilerine uzak olduğunu bağırıyordu tetiği düşünmeden çektim ve adamı vuramamıştım dürbünümle yaralı askeri aradım telsizde bağıran askeri gördüm o nejandı biraz ilerisinde de yerde yatan ama kayaları kendine siper etmiş bir asker

yardıma gelen helikopterin sesi çok rahat duyuluyordu o sırada nejan askere koşarak siperinden çıktı onunla beraber herkes çıkıp sadece tetiğe bastılar ama fayda etmedi ne dibimizdeki helikopterin sesi ne de dağlarda yankılanan silahların sesi nejanı vuran silahı bastırmaya yetmedi nejan düşmüştü 3 veya 2 kişinin birine namlumu doğrulttum güneş gözümü alıyor nişan almamı zorluyordu nefesimi tuttum tetiği sıkarken başka bir mermiyle beyni dağılmıştı son veya sondan bir önceki adamı nefesimin bozuk olmasına rağmen karnından vurdum sefilce uzandı yere o sıra son atış seslerini duyduk içimizde inledi o sessizlikte cevap gelmemişti herkes haber için telsizine sarıldı ateş sesleri tamamen susmuştu telsizden konuşmalar başlamıştı herkes tir tir titriyor herkesin nefesi bozuktu bir müddet kimse siperden çıkmadı yardıma gelen helikopter etrafımızda tur atıp koloçan ettikten sonra yavaş yavaş siperden çıktılar mekanı ablukaya almıştık namlumu batan güneşe doğrulttum aklımda nejan vardı ama başka bir grup için mermim namluda hazır bekliyordum kulağım telsizdeydi nejan sırtından vurulmuş bir müddet göz yaşlarım dipçiğime damlarken bekledim helikopterle nejan ve diğer askeri aldılar çatışma bölgesinin biraz gerisinde bizi bekleyen bir helikopter olduğu söylendi bizde toparlanıp yola koyulduk o sırada bölgeye yeni birlikler geldi helikopterde namlum hala sıcaktı kimse bir kelime bile konuşmadı hakkaride bir bölgeye indik sonradan öğrendim ki o askerin adı da emreymiş yarım saat kadar bu birlik bir odada oturduk başka bir asker gelip arkadaşınız nejan şehit oldu dedi kimse bir şey söylemedi birbirimize baktık zaten helikoptere alınırken ölmüş öyle dediler emrede gazi olmuş diz kapağına kadar bacağını kesmişler bizler burada rahat uyuyalım güvende olalım diye kimisi kolunu bacağını kimisi canını veriyor vermeyede devam ediyor Vatan sağ olsun Türk ırkı sağ olsun.

Beyler Son entymi az önce attım sağ olun ilginiz için beklettiğim içinde çok özür dilerim peş peşe iki tane atarak umarım bi nebze özrümü kabul edersiniz eyvallah her şey için.

Beyler ne hadi manyak mısınız aq bitti hikaye