askerlik yapmayanların ben adamım diye

@11 ekşiden kopyalamadım, aksine ekişde bunu yazan elemanla da konuştuk, neyse konu bu değil. ucuz milliyetçiliğini gibtirme ulan yannan kafalı zütveren. silah kullanmayı öğreneceğini mi sanıyorsun gerçekten? askerde kaç el sıkacaksın da o silahı kullanabilmeyi, üstelik eğitimde de değil savaş sırasında kullanabilmeyi öğreneceksin? o dediğin gibi savaşlar tarihte kaldı 1. dünya savaşının olduğu yıllardaki gibi mi sanıyorsun hala koşulları? elin fransızı da ingilizi de o kadar ekonomik anlaşmalarının olduğu, ticaret yaptıkları, üstüne üstlük bir de nato'ya kabul ettikleri ülkeye saldırıp da bunların hepsini bir seferde silip atacak kadar aptal değiller merak etme. bir de burada karını kızını savunamayacaksın edebiyatı parçalamış ezik. he yarram he sen paspas çekip tuvalet temizlerken aldığın eğitimle çok güzel savunabileceksin

@9 ekşi den kopyalayıp gelmişsin delikanlı olsun ben cevap vereyim.

Adam olan bir türk insanı silah tutmayı kullanmayı bilir. Yarın öbür gün bir savaş çıksa ne yapacaksın ? Çocuklarını ananı bacını karını kızını nasıl savunacaksın ? Elin ingilizi Suriyelisi fransızı gelip o ananı bacını giberken keşke o eşek tipli herifler ile beraber olup silah kullanmayı bilseydim diceksin. Yazık yani bide gelmiş bunu savunuyorsun ya. Ben korkağım cesaretim yok karımı kızımıda ingilizler gibebilir de tamam. Gitme o zaman askerliğe. Adamlık demek yannanının olmasıyla olmaz. Bir kalıbı vardır bunun. At yarra seni.

(bkz: şu andan itibaren askere giden maldır)

askerlik yapmadan adam olunmaz değil mi? sen eğer askerlik yapılmadan erkek olunmadığına bu kadar inandıysan gerçekten acınacak durumdasın. avrupa'da yaşıyorum ve hayal bile edemeyeceğin kızları çatır çatır gibiyorum, erkek olduğumu hissediyorum. sen "erkeklik" adına ne yapabileceksin peki? askere gidip sıçtıktan sonra zütünü taşa sileninden jiletçisine, tinercisinden eşek gibenine bir sürü erkekle aynı ortamı paylaşıp akşamında aynı koğuşta ayak ve osuruk kokusu içinde uyuyacaksın, sivilde suratına tükürmeyeceğin heriflerden her türlü küfürü hakareti hatta dayağı yiyip gıkını çıkaramayacaksın, duşa girdiğinde de 31 çekerek kendini tatmin edeceksin. eğer senin erkeklik tanımın buysa ben almayayım, sana kolay gelsin

@6 kürt huur çocuğu beyler ben kale almıyorum bunu.

@1 postmodern eleştirinin temel handikaplarından biri bu ve ülkemizde benim kişisel olarak 90'larda yakaladığım siyasi islamcılar da bu hatayı kendi tahayyül evrenlerinin doğası gereği çok sık yapıyor... şöyle ki, modernitenin evrenselci, yerelin olasılıklarına karşı kör ve sağır o tepeden inmeci tahakkümcü pratiğini bir sivil iktidar eleştirisi örerek, ve ne yazık ki bu itirazın tüm sivil eleştirisinin meşruluğunu da sonuna kadar siyasileştirerek kullanıyorlar... oysa aynı iktidar olgusu bireyin kendi içindeki melekle şeytanı arasındaki mücadeleden başlayıp yatak odasında, yemek sofrasında, evin salonunda, sonra apartmanda, mahallede, cemaatte, cemiyette, camiada, kısacası yerelde de kendi iktidar ilişkisini üretiyor ve bunun tu kaka bir iktidar olarak yaftalanması için ille de bach ve mozart sosuyla gelmesine hiç gerek yok... aynı şey mehter marşı ve salavat ile de bir tahakküm olarak yağmur gibi yağıyor. ama insan aklı şablonlara ve şemalara ve görselliğe ve çağrışıma ileri derecede bağımlı ve bundan 1, 10, 50, 80 ya da 100 yıl önce gündemimize girmiş bir tahakküm ile bundan 1000 sene ya da 10 bin sene evvel gündemimize girmiş bir tahakküm arasındaki fark ncedir, şayet aradan özümüz, yerelimiz, milli manevi değerimiz gibi üst yapısal kavramları çıkarırsak? çünkü doğamız da değişken. doğamızın evrenselliğini sorgulayacaksak iktidar dediğimiz olgunun yerelde de evrenselde olduğu kadar ezici ve hatta çoğu kez yerelde icra edilir bir menem olduğunu unutmasak herkes için çok iyi olacak... bir de modernitede vücut bulan tasarımcı, tanımlayıcı, şabloncu kafayı yeriyoruz. evet, hayatın ve dünyanın olasılıklarına kör ve sağır şablonlar istemiyoruz. ancak neyin dayatmacı tasarım, neyin kendini ve dünyayı değiştirme çabası olduğunun sınırları o kadar belirsiz ki... tasarımcı, dayatmacı, şabloncu olmayalım derken kendi umutsuzluğunun kişide bir tür kaderci kabulleniş ve teslimiyete evrilip kendiyle ve dünyayla hiçbir mücadelesi kalmamış bir noktaya çekilmesini görmek ne en azından çok üzücü. bir teslimiyet uğruna ya rab, ne güneşler batıyor. kavramları hayatın ve dünyanın yerçekime maruz kalıyor, ama aynı anda buharlaşıyorlar da. bence çıkış noktamız kendine ve dünyasına müdahil insanda. bunun için de eleştiriyi ve özeleştiriyi yüceltmemizde fayda var.

askerlik yaptım ve bedelli cıksın kimse askere gitmesin diyorum..
askere gidip amelelik yapacagınıza para verin gitmeyin..
askere gitmeden adam olamayanlarıda dinlemeyin adamlık askerlikle olmaz..

(bkz: şu andan itibaren askere giden maldır)

Adam olan askere gider nokta.

Gezmesi.

şimdi aranızda askerlikle adamlığın ne alakası var bıdı bıdısını yapacak olan huur çocuklarının anasını gibeyim.

vatanını, milletini, gelecek neslini düşünen seven cesareti olan herkes askerliğe gider. Haaa şeref yoksunu korkak huur çocuğunun teki iseniz bilinmez bu..